Gdy Enoch chodził z Bogiem, wówczas święta historia następująco sprawozdała o otaczającym go świecie: “Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe.” Sprawiedliwe życie Enocha było jaskrawym przeciwieństwem otaczających go bezbożnych ludzi. Jego pobożność, czystość i niezachwiana uczciwość były wynikiem jego obcowania z Bogiem, podczas gdy bezbożność świata była rezultatem chodzenia z oszustem ludzkości. Nie było takiego czasu i nie będzie, w którym by moralna ciemność była tak ogromna, jak za życia sprawiedliwego i nienagannego Enocha. — Manuscript 43, 1900. BK 17.1
Enoch był pierwszym prorokiem wśród ludzi. Przepowiadał o drugim przyjściu Chrystusa na nasz świat i o Jego dziele na ten czas. Jego życie było wzorem chrześcijańskiego postępowania. Jedynie święte usta mogą wypowiadać słowa boskiego potępienia i sądu. Jego proroctwa nie są zapisane w księgach St. Testamentu. Nie znajdziemy też ksiąg, w których można by znaleźć opis działalności Enocha, lecz Juda, prorok Boży wspomina o dziele Enocha. — Manuscript 43, 1900. BK 17.2