Majestatyczne drzewa, którym Bóg dozwolił rosnąć na ziemi dla użytku mieszkańców starego świata, a które posłużyły człowiekowi do wyciosywania rujnujących go bożków, Bóg zachował w ziemi, w formie węgla i ropy naftowej, by stały się środkiem ich ostatecznego zniszczenia. Tak, jak w czasie potopu użył wody ziemi, jako broni ze swego arsenału do zniszczenia przedpotopowej rasy, tak przy końcu tysiąca lat użyje ognia z ziemi, który zachował do ostatecznego zniszczenia nie tylko potomków przedpotopowej generacji, lecz także pokolenia, które zginęło w potopie. — Spiritual Gifts III, 87. BK 20.2