Jezus nie objawił się im najpierw w Swej prawdziwej postaci, aby potem wyjaśniać im Pismo. Wiedział bowiem, że z radości, iż Go widzą zmartwychwstałego, będą tak bardzo poruszeni, że ich dusze zadowolą się samym Jego widokiem, i wówczas też nie będą pragnąć poznania świętych Prawd, które na zawsze chciał wtłoczyć w ich umysły, aby je podawali dalej, a z kolei ci następni mieli rozsiewać tę otrzymaną cenną wiedzę innym, aż tysiące otrzymają to światło, które w owym dniu zostało podane zrozpaczonym uczniom na drodze do Emmaus. BK 284.2
Pozostał nie poznany tak długo, dopóki nie wyłożył im Pisma i nie doprowadził ich do rozumnej wiary o Swoim życiu, Swoim charakterze, Swojej misji na ziemi, o Swojej śmierci i zmartwychwstaniu. Chciał, by wiara ta mocno zakorzeniła się w ich sercach — nie dlatego, że zostali utwierdzeni przez Jego osobiste świadectwo, lecz dlatego, że cieniowy zakon i prorocy St. Testamentu zgadzali się z faktami Jego życia i śmierci, przedstawiając tym samym niezaprzeczalne dowody, że to jest Prawdą! Gdy został osiągnięty cel Jego pracy nad owymi dwoma uczniami, dał się im poznać, aby ich radość była całkowita, a potem zniknął im z oczu. — The Signs of the Times, 6 października 1909. BK 284.3