Wiara nie jest podstawą naszego zbawienia, lecz wielkim błogosławieństwem; jest okiem, które widzi, uchem, które słyszy, nogami, które biegną i rękami, które chwytają. Wiara jest środkiem, a nie zakończeniem. Jeśli Chrystus dał Swoje życie dla zbawienia grzeszników, to dlaczego ja nie miałbym przyjąć tego błogosławieństwa? Tak więc moja wiara, chwytając owo błogosławieństwo, staje się dla mnie sednem nadziei i mocnym dowodem na to, czego nie widzę. W oparciu o taką wiarę, mam pokój z Bogiem przez Pana, Jezusa Chrystusa. — Letter 329a, 1905. BK 345.2
Wiara i uczucia tak się różnią od siebie, jak wschód od zachodu. Wiara nie polega na uczuciach. Bez względu na ogarniające nas uczucia, musimy szczerze wołać w wierze do Boga i żyć naszymi modlitwami. Naszą pewnością i świadectwem jest Słowo Boże; a następnie gdy już je poznaliśmy, musimy wierzyć, nie wątpiąc. O, wielbię Cię, Boże wielbię Cię. Ty nie zawiodłeś mojego zaufania do Twojego Słowa. Ty Sam objawiłeś mi się, jestem Twój, by czynić Twoją wolę. — Letter 7, 1892. BK 345.3
Wiara jest prosta w swoim działaniu i potężna w skutkach. Wielu wyznających chrześcijaństwo, posiadających znajomość świętego Słowa i wierzących Prawdzie, zawodzi w dziecinnej wierze, tak bardzo potrzebnej w religii Jezusa. Nie wyciągają ręki, aby dotknąć [Jezusa] owym szczególnym dotykiem, który przynosi skuteczne uzdrowienie duszy. — Redemption or The Miracles of Christ 97. BK 345.4