Jedną z najbardziej żałosnych rzeczy na tej ziemi jest fakt, że istnieją apodyktyczni władcy i niesprawiedliwi sędziowie. Zapominają oni, że są pod mocą wielkiego Władcy, wszechmądrego Boga i że On jest ponad każdym władcą, księciem, zarządcą czy królem. Władcy są sługami Bożymi i w czasie swojej służby są Jego uczniami. To dla ich dobra ma być wierne postępowanie według wyraźnego “Tak mówi Pan” i trzymanie się drogi Pańskiej przy wykonywaniu sprawiedliwości i sądu. Władzę powinni sprawować bez stronniczości, nieobłudnie, bez przekupstwa i korupcji, aby stać w moralnej niezależności i godności przed Bogiem. Nie wolno im tolerować żadnego nieuczciwego czy niesprawiedliwego czynu. Nie powinni też pozwolić sobie na żaden akt podłości lub nieprawości, ani też nie mają popierać tych, którzy dokonują aktów ucisku. Mądrzy władcy nie pozwolą na to, aby lud był uciskany z powodu zawiści i zazdrości przez tych, którzy lekceważą Zakon Boży... Wszyscy powinni mieć na uwadze wieczność i nie postępować w taki sposób, żeby Pan Bóg nie mógł uznać ich wyroków na sądzie niebiańskim. — The Review and Herald, 1 października 1895. BK 354.8