Lud myślał, że jeśli powiedzie ich Kore, to ciągle będzie ich zachęcał, podkreślając ich dobre czyny, a nie będzie przypominał im upadków, że wówczas będą mieli bardzo przyjemną i pomyślną wędrówkę oraz że bez żadnej wątpliwości poprowadzi ich — nie tak jak Mojżesz, tam i z powrotem po pustyni — ale bezpośrednio do ziemi obiecanej. Mniemali, że to Mojżesz a nie Pan powiedział, iż nie wejdą do ziemi obiecanej. Kore, coraz bardziej zadufany w sobie, zgromadził przeciwko Mojżeszowi i Aaronowi “cały zbór u wejścia do Namiotu Zgromadzenia...”. — Spiritual Gifts IVa, 31. BK 49.6