Niech świat zobaczy — Niech świat zobaczy, że nie jesteśmy egoistycznie skupieni na swoich sprawach i religijnych przywilejach, ale jesteśmy ofiarni oraz pragniemy dzielić się błogosławieństwami i przywilejami otrzymanymi przez uświęcenie w prawdzie. Niech ludzie zobaczą, że religia, jaką wyznajemy, nie zamyka i nie zamraża kanałów duszy ani nie czyni nas niemiłymi i kr ytykanckimi. Niechaj wszyscy, którzy twierdzą, że poznali Chrystusa, służą ludziom, jak On służył, pielęgnując ducha mądrej szczodrości. Wówczas ujrzymy wiele dusz podążających za światłem bijącym z naszej nauki i przykładu. — Testimonies for the Church IV, 59. SD 243.1
Chrześcijańskie dzieło pomocy bardziej skuteczne niż kazania — Dobre czyny dzieci Bożych są najskuteczniejszymi kazaniami skierowanymi do niewierzących. — Spiritual Gifts II, 235. SD 243.2
Niechaj wierzący pełnią chrześcijańskie dzieło pomocy, karmiąc głodnych i przyodziewając nagich. To będzie wywierało znacznie silniejszy wpływ na rzecz dobra niż wygłaszanie kazań. — Testimonies for the Church VII, 227-228. SD 243.3
Musimy działać zgodnie z naszym pojęciem chrześcijańskiej szczodrości, aby sprawa ta się rozwijała. Praktyczna służba dokona znacznie więcej niż kazania. — Testimonies for the Church VI, 302. SD 244.1
Wpływ chrześcijańskiej służby — Życie chrześcijanina będzie świadczyć, że kieruje się on innymi prawami, niż te, którym posłuszny jest świat — prawami wyższego rzędu, niż te, które rządzą miłośnikami świata. Wola Boga, naszego Stwórcy, ma się objawiać w nas nie tylko w nazwie, którą nosimy, ale także w naszym ofiarnym życiu. Mamy udowadniać, że kierują nami zasady niesamolubności. Wszystkie nasze zamierzenia i dążenia powinny jawić się jako zdecydowane przeciwieństwo egoizmu świata. SD 244.2
Jedność z Chrystusem uzdalnia ludzi do wywierania wpływu znacznie silniejszego, niż ten, jakim dysponują wielcy tego świata. Naśladując przykład Chrystusa, dzięki Jego łasce mają oni moc czynienia dobra dla Kościoła i społeczeństwa. Ich wpływ jest odczuwalny proporcjonalnie do tego, jak bardzo duchem i zasadami różnią się od świata. SD 244.3
W jedności jest siła, gdy Źródło wszelkiej mocy, dobroci, miłosierdzia i miłości przyjmuje ograniczone ludzkie istoty do współpracy ze sobą, udzielając im swej boskiej mocy oraz swego wpływu, aby roztaczały go daleko i blisko. Gdy człowiek jest sprzymierzony z Chrystusem, stając się uczestnikiem boskiej natury, zaczyna utożsamiać się z całą cierpiącą ludzkością. Gdy we właściwy sposób patrzymy na krzyż Golgoty, każdy nerw naszego serca i mózgu zostaje przeniknięty współczuciem dla ludzkiej nędzy we wszystkich częściach naszego świata. Ci, którzy są stworzeni na nowo w Chrystusie Jezusie, będą sobie uświadamiali potworność grzechu i boskie współczucie Chrystusa okazane w Jego nieskończonej ofierze złożonej za upadłego człowieka. Łączność z Chrystusem sprawia, że serca ludzi stają się czułe, w ich spojrzeniu i tonie głosu pojawia się współczucie, a gorliwość w okazywaniu troski i miłości oraz energia w działaniu czynią ich mocnymi w Bogu ku zdobywaniu dusz dla Chrystusa. — The Medical Missionary, czerwiec 1891. SD 244.4
Święty wpływ szczodrości — Gdyby świat miał przed sobą przykład, jakiego oczekuje Bóg od tych, którzy wierzą w Niego, pełniłby dzieła Chrystusowe. Gdybyśmy wywyższali wśród nas Jezusa ukrzyżowanego i gdybyśmy widzieli krzyż Golgoty w świetle Słowa Bożego, bylibyśmy jedno z Chrystusem, jak On jest jedno z Ojcem. Nasza wiara znacząco różniłaby się od tej, którą okazujemy obecnie. Byłaby to wiara czynna w miłości do Boga i bliźniego oraz oczyszczająca duszę. Gdyby taką wiarę okazywał lud Boży, o wiele więcej ludzi wierzyłoby w Chrystusa. Uświęcony wpływ byłby wywierany przez dobroczynne działania sług Bożych, którzy jaśnieliby jak światła na świecie. — Special Testimonies, series A X, 2. SD 244.5
Potężniejsza niż miecz i ziemskie sądy — Miłość Boża w sercu człowieka przejawiająca się w prawdziwej i niesamolubnej pracy misyjnej będzie potężniejsza niż miecz i ziemskie sądy w działaniu wobec złoczyńcy. Prawdziwy misjonarz o sercu przepełnionym miłością Bożą może usunąć wszelkie barier y. Misjonarz medyczny wykonujący wyznaczoną mu pracę niesie pomoc nie tylko w cielesnych dolegliwościach, ale dzięki miłości i łasce Chrystusa może leczyć także chorą duszę okrytą trądem grzechu. Serca ludzi często twardnieją pod wpływem nagany, ale nie są w stanie oprzeć się miłości okazanej im w Chrystusie. — Manuscript 60, 1897. SD 245.1
Służba miłości przełamuje uprzedzenia — Wspaniałość nieba uwidoczniona jest w dążeniu do udzielania pomocy upadłym i pociechy stroskanym. Religia Chrystusa przynosi ze sobą błogosławieństwo i promieniuje światłem. (...). SD 245.2
Bez względu na istniejące różnice w wierzeniach krzyk cierpiącej ludzkości musi być słyszany — trzeba dać mu posłuch. Tam, gdzie różnorodność wierzeń rodzi gorycz, osobiście spełniona przysługa może uczynić wiele dobrego. Uczynki miłości rozbroją uprzedzenia i zdobędą dusze dla Pana. — Przypowieści Chrystusa 251. SD 245.3
Musimy rozwiać uprzedzenia — Naśladowcy Chrystusa będą czynić wszystko w obliczu zbliżającego się nieszczęścia, aby przedstawić się światu we właściwym świetle i usunąć uprzedzenia. — Wielki bój 375. SD 245.4
Aby pokonać uprzedzenia i zyskać przystęp do umysłów ludzi, trzeba wykonywać medyczną pracę misyjną. (...) Mamy pracować jako medyczni misjonarze ewangelii, uzdrawiając dusze chore z powodu grzechu i przekazując im przesłanie zbawienia. To dzieło przełamie uprzedzenia lepiej niż cokolwiek innego. — Testimonies for the Church IX, 211. SD 245.5
Świadectwo prawego i niesamolubnego życia — Dobre czyny ludu Bożego mają silniejszy wpływ niż słowa. Przez swoje prawe życie i niesamolubne czyny budzą w innych pragnienie tej sprawiedliwości, która rodzi tak dobre owoce. — The Review and Herald, 5 maj 1885. SD 245.6
Czyny ważniejsze niż wyznanie wiary — Prawda Boża wywiera niewielki wpływ na świat, chociaż powinna oddziaływać przez codzienne nasze życie. Wyznań religijnych jest bez liku. Niewielkie to ma znaczenie. Możemy twierdzić, że jesteśmy naśladowcami Chrystusa i wierzymy każdej prawdzie Słowa Bożego, ale to bliźniemu nie pomoże, jeżeli wiary nie wpleciemy w codzienne sprawy. Nasze oświadczenia mogą sięgać nieba, ale nie zbawią ani nas, ani naszych bliźnich, jeśli nie będziemy prawdziwymi chrześcijanami. Dobry przykład przyniesie światu więcej korzyści niż wszystkie wypowiedziane słowa. — Przypowieści Chrystusa 249-250. SD 246.1
Oddziaływanie miłującej się rodziny — Ci, którzy pielęgnują miłość w życiu rodzinnym, będą kształtować charakter na podobieństwo Chrystusa i będą wywierać pomocny wpływ poza kręgiem rodzinnym, aby nieść błogosławieństwo bliźnim przez uprzejme i przemyślane posługiwanie, miłe słowa, chrześcijańskie współczucie i dobroczynność. Szybko będą rozpoznawać tych, którzy odczuwają głód serca, a potrzebującym i uciskanym będą nieść pomoc. Ci, którzy mają niebiańską zdolność rozróżniania i okazują czułą troskę o wszystkich członków rodziny, spełniając swoje obowiązki, przygotują się do pracy, która rozjaśni ich dom i nauczy innych słowem i przykładem, jak uczynić to samo w ich domu. — The Review and Herald, 15 październik 1895. SD 246.2
Przykłady wpływu — Wierność ich [Józefa i Daniela] objawiała się w niezwykłej mądrości, sprawiedliwości, czystości obyczajów i w dobrej woli okazywanej w codziennym życiu. Obaj działali dla dobra ludzi. Obydwóch mężów, zarówno w Egipcie, jak i w Babilonie, poważał cały naród. Za ich pośrednictwem poganie, całe narody, wśród których żyli, mieli możność przekonać się o dobroci Bożej i poznać miłość Chrystusa. Jakiegoż to dzieła dokonali obaj szlachetni Hebrajczycy! Gdy opuszczali domy rodzinne, w których spędzili dzieciństwo, jakżeż mało byli świadomi swego wielkiego powołania! Ufni i niezachwiani oddali się pod kierowniczą rękę Boga, tak by Pan mógł za ich pośrednictwem spełnić swoje zamierzenia. SD 246.3
Wielkie prawdy, które Pan objawił niegdyś ustami tych mężów, pragnie obecnie przekazać za pośrednictwem młodzieży i dzieci. Dzieje Józefa i Daniela są przykładem po wszystkie czasy. Wykazują mianowicie, co Bóg potrafi zdziałać dla swych wiernych garnących się do Niego szczerym sercem i pragnących urzeczywistnić Jego zamierzenia. SD 246.4
Najbardziej brak na świecie ludzi uczciwych, nieprzekupnych, niezakłamanych i czystych w najgłębszych zakamarkach serca i duszy. Ludzie tacy nie obawiają się nazwać grzech po imieniu, a sumienie ich jest wierne obowiązkowi jak igła magnetyczna biegunowi północnemu. Ludzie ci staną po stronie sprawiedliwości, choćby niebiosa przeminęły. — Wychowanie 41. SD 247.1