Gdy własność stała się w pełni w posiadaniu Konferencji Unii Australioazjatyckiej, do czasu otwarcia szkoły było wiele do zrobienia. Ziemia musiała być zagospodarowana, bagna osuszone, sad założony i budynki wybudowane. Aby to wykończyć zebrała się duża grupa studentów, nieugiętych młodzieńców, którzy z zadowoleniem pracowali 6 godzin dziennie otrzymując utrzymanie oraz wskazówki jak studiować. Szkołę otwarto 6. marca 1895 roku a nauka trwała trzydzieści tygodni. ZD 357.2
Aby zakwaterować 20 młodych ludzi, którzy podjęli tę pracę, wynajęto stary hotel w Cooranbong i kilka namiotów rozbito obok tego budynku. W kwietniu, brat Matcalf Hare, wybrany na skarbnika finansowego szkoły, przeniósł się z rodziną do Cooranbong i pragnąc być blisko inwestycji, rozbił swój namiot obok tartaku w oddzieleniu od szkolnych budynków. Przez blisko dwa lata namiot ten pokryty metalową blachą galwanizowaną służył jako jego mieszkanie. ZD 357.3
Wielu rodziców pragnąc wysłać dzieci do szkoły myślało aby była ona w pobliżu któregoś z dużych miast gdzie żyło wielu Adwentystów Dnia Siódmego. Wierzyli że 30 lub 40 akrów ziemi niedaleko Sydney czy Melbourne byłoby znacznie lepsze niż duży teren dzikiej ziemi blisko Newcastle. Inni sprzeciwiali się uważając że ziemia jest tak uboga iż uprawa dawałaby niewielkie zyski. E. White miała boski zachęcający pogląd w sprawie wartości ziemi. Napisała: “Moje serce jest pełne wdzięczności gdyż wiem że Bóg w swojej opatrzności dał nam tę ziemię. Chcę chwalić Pana za tak korzystną inwestycję”. ZD 358.1
W czerwcu 1895 roku E. White postanowiła okazać zainteresowanie szkolnym potrzebom i pokazać zaufanie w zakupie majątku w Avondale. Zakupiła więc kawałek ziemi czyniąc Cooranbong swoim domem. Wybrała 66 akrów i po kilku tygodniach sprowadziła część swojej rodziny, z którą zamieszkała w namiotach na nabytej ziemi, nazwanej ‘Sunnyside’. Rozpoczęto budowę 8-pokojowego domu wiejskiego i jak tylko uczyniono polanę, ziemia została zaorana, drzewa owocowe posadzone. O tych doświadczeniach napisała: ZD 358.2
“Gdy fundamenty domu już były zrobione, przygotowano się do zbioru owoców i warzyw. Pan pokazał mi że ubóstwo istniejące wokół Cooranbung nie musi istnieć jeśli z pracowitością będzie się uprawiać ziemię oraz dostosuje się jej skarby do wykorzystania przez ludzi”. ZD 358.3
Nieograniczony entuzjazm E. White odnośnie rozwoju majątku Avondale wielce poruszył i zachęcił innych. Szczególnie nalegała że nie ma czasu do stracenia jeśli chodzi o pielęgnowanie ogrodu. Bardzo ucieszyła się gdy w październiku 1.000 wyborowych drzew owocowych zostało posadzonych na dobrym kawałku ziemi, wcześniej zajętym przez gęsty las drzew eukaliptusowych. ZD 359.1
Po zakończeniu szkoły przemysłowej w listopadzie, minęło kilka miesięcy bez postępu. Ludzie odczuwali dotkliwie kryzys finansowy, którym były dotknięte kolonie. Krytyka co do wznoszenia szkoły w tak dzikim oddalonym od drogi miejscu stale rosła. Wyznaczono niekorzystne terminy spraw sądowych gdyż szkoła została wciągnięta przez szybkie działanie adwokatów co kosztowało 2.000 dolarów i poważne opóźnienie w pracy. Co można było zrobić? Praca wydawała się być w zastoju z niewielkimi widokami na korzystniejszą sytuację. Strata 2.000 dolarów mogła zniechęcać w każdej sytuacji ale w takiej chwili to najbardziej przygnębiało. ZD 359.2