„Nasz Pan pouczył nas dokładnie przez apostoła Jakuba, co do naszych obowiązków na wypadek choroby. Gdy zawodzi ludzka pomoc, Bóg będzie pomocą swojego ludu. »Choruje kto między wami? Niech przywoła starszych zboru i niech się modlą nad nim, namaściwszy go oliwą w imieniu Pańskim. A modlitwa płynąca z wiary uzdrowi chorego i Pan go podźwignie«” (CH: 457). OCK 80.2
„Chrystus jest takim samym litościwym Lekarzem dziś, jakim był w czasie swojej służby na ziemi. W Nim jest balsam uzdrawiający każdą chorobę, przywracający moc w każdej słabości. Jego obecni uczniowie powinni się modlić za chorych tak gorliwie, jak czynili to uczniowie w dawnych czasach. Uzdrowienie nastąpi, ponieważ »modlitwa wiary uzdrowi chorego«” (MH: 226). OCK 80.3
„Bóg jest naszą ucieczką w czasie choroby, jak i w zdrowiu. Wielu jednak nie powierza Mu swoich przypadków. Przez zamartwianie się sobą sprowadzają na siebie osłabienie i chorobę. Gdyby zaprzestali narzekania i wznieśli się ponad depresję i mrok, ich wyzdrowienie byłoby pewniejsze” (5T: 315). OCK 80.4
„Zbawca pragnie, byśmy zachęcali chorych, niemających nadziei, utrapionych, aby uchwycili się Jego siły. Przez wiarę i modlitwę pokój chorego może stać się tym, czym Betel dla Jakuba (...). A Bóg słyszy modlitwę. Chrystus powiedział: »Jeśli o co prosić będziecie w imieniu moim, spełnię to”. Jeśli będziemy żyć zgodnie z Jego słowami, każda cenna obietnica, którą nam dał, spełni się” (MH: 226, 227). OCK 80.5
„O, jak wdzięczni powinniśmy być za to, że Jezus jest w stanie i pragnie ponieść nasze wszelkie niemoce, wzmocnić i uzdrowić nasze wszystkie choroby, o ile tylko będzie to dla nas dobre, a Jemu przyniesie chwałę. W czasach Jezusa i apostołów byli też tacy, którzy umarli, Pan jednak wiedział, że to było dla nich najlepsze” (MM: 17). OCK 81.1
„Pan pouczył mnie, że jeśli dzisiejszy Izrael ukorzy się przed Nim i oczyści swoją świątynię ducha z wszelkiego brudu, On wysłucha ich modlitw w intencji chorych i pobłogosławi im, gdy będą korzystać ze środków leczniczych na daną chorobę” (9T: 164). OCK 81.2
„Nasz litościwy Pan nigdy nie odwraca się od duszy, która szczerze szuka u Niego pomocy. On jest naszą ucieczką zarówno w chorobie, jak i zdrowiu” MH: 225). OCK 81.3
„Jakże cudowna jest myśl, że Jezus wie wszystko o bólach i smutkach, które na co dzień dźwigamy. We wszystkich naszych utrapieniach i On był utrapiony. Niektórzy z naszych przyjaciół nie wiedzą co to ból i lament. Nigdy nie chorują, dlatego nie są w stanie w pełni wczuć się w sytuację tych, którzy chorują. Jezusa jednak wzruszają nasze uczucia, gdy pojawia się niemoc. On jest wielkim lekarzem misjonarzem” (2SM: 237). OCK 81.4
„Obietnica Pana: »Na chorych ręce kłaść będą, a ci wyzdrowieją” (Mk 16,18) jest tak samo godna zaufania dziś, jak była w dniach apostołów. Jest to przywilej dzieci Bożych i wiarą powinniśmy chwytać się tego, co ta obietnica zawiera (...). Naszym obowiązkiem jest przedstawić Bogu z pełnią naszej wiary wszystkich chorych i cierpiących. Powinniśmy uczyć ich zaufania do Wielkiego Lekarza” (MH: 226). OCK 81.5
„Możliwe, iż czujesz się przygnębiony z powodu swoich niemocy, nie jest to jednak dowód, że Pan nie pracuje dla twojego dobra każdego dnia. On będzie ci przebaczał i to w obfitości. Zbieraj dla swojej duszy słodkie Boże obietnice. Jezus jest naszym wiecznym, niezawodnym przyjacielem i pragnie, byś Mu zaufał” (TMK: 285). OCK 81.6
„Nie ma takiego pocieszyciela jak Chrystus, tak czułego i tak szczerego. Wzrusza Go poczucie naszych niemocy” (TMK: 171). OCK 82.1
„Łaska Boża jest wystarczająca, aby zakryć wszelkie nieszczęścia oraz próby, z jakimi musi się zmagać człowiek (...). Nigdy, nawet przez moment, nie powinniśmy pozwolić szatanowi pomyśleć, że Jego moc, aby sprawić nam ból i nas trapić, przewyższa moc Chrystusa, aby nas podtrzymywać i wzmacniać” (TDG: 177). OCK 82.2
„Tę samą moc, którą objawiał Chrystus, kiedy przebywał widzialnie wśród ludzi, ma dzisiaj Jego Słowo. Jezus leczył choroby swoim słowem, wyganiał demony (...). Tak dzieje się ze wszystkimi obietnicami Słowa Bożego. Przez nie przemawia do nas osobiście, bezpośrednio, tak jak byśmy słyszeli Jego głos. W tych obietnicach udziela nam Chrystus swej łaski i mocy” (MH: 122). OCK 82.3