បន្ទាប់មកសេចក្តីសង្ឃឹមក៏វិលត្រឡប់មកដល់ចិត្តរបស់សាសន៍ អ៊ីស្រាអែលឡើងវិញ។ “រួចព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលនឹងម៉ូសេថា ឯងអំពាវនាវរកអញធើ្វអ្វី ចូរប្រាប់ដល់ពួកកូនចៅអ៊ីស្រាអែលថា ឱ្យដើរទៅមុខទៅ ឯងត្រូវលើកដំបង លូកដៃទៅលើសមុទ្រ ញែកទឹកចេញពីគ្នា ដើម្បីឱ្យកូនចៅអ៊ីស្រា អែលបានដើរតាមដីគោកនៅកណ្តាលសមុទ្រ”។ PPKh1 277.2
ខណៈដែលលោកម៉ូសេលើកដំបងរបស់គាត់ ទឹកក៏បានចែកជាពីរហើយពួកអ៊ីស្រាអែលបានធ្វើដំណើរចុះទៅកណ្តាលសមុទ្រ នៅលើដីគោក នោះគ្រាដែលទឹកបានឈរដូចជាជញ្ជាំងនៅសងខាង។ ពន្លឺពីបង្គោលភ្លើងរបស់ព្រះបំភ្លឺផ្លូវ ហាក់ដូចជាប្រឡាយភ្លើងនៅកណ្តាលទឹក។ PPKh1 277.3
“ពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទក៏ប្រឹងដេញតាម ចូលទៅត្រង់កណ្តាលសមុទ្រ ព្រមទាំងសេះផារ៉ោន និងរទេះចម្បាំង ហើយទាំងពលសេះទ្រង់ផង នៅវេលា យាមព្រឹកព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ក៏ទតពីបង្គោលភ្លើង ហើយនិងពពកទៅ ឃើញពួកកងពលសាសន៍អេស៊ីព្ទ រួចទ្រង់បណ្តាលឱ្យពួកពលទ័ពសាសន៍អេស៊ីព្ទកោលាហលឡើង”។ PPKh1 278.1
ផ្គរលាន់គ្រហឹម ផ្លេកបន្ទោរឆ្វែងឆ្វាត់ ពាសពេញផ្ទៃមេឃ។ កងទ័ពអេស៊ីព្ទច្របូកច្របល់ចែកផ្លូវគ្នា។ ពួកគេបានព្យាយាមត្រឡប់ក្រោយ ធ្វើដំណើរទៅច្រាំងវិញ ប៉ុន្តែ លោកម៉ូសេបានលើកដំបងរបស់គាត់ ហើយគំនរទឹកធ្លាក់មកជួបគ្នាវិញ ត្របាក់លេបកងទ័ពអេស៊ីព្ទចូលទៅក្នុងជម្រៅដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់ខ្លួន។ ពេលព្រឹកព្រលឹមឡើង ពួកអ៊ីស្រាអែលអាចឃើញសំណល់នៃសត្រូវដ៏ខ្លាំងពូកែរបស់ពួកគេ គឺប្រដាប់បាំងដើមទ្រូង នៅចោលពាសពេញមាត់ច្រាំង។ ព្រះយេហូវ៉ាបានរំដោះពួកគេចេញពីគ្រោះថ្នាក់ដ៏រន្ធត់ ចិត្តរបស់ពួកគេបានបែរទៅរកទ្រង់ទាំងដឹងគុណនិងដោយជំនឿ។ ព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះជាម្ចាស់ បានសណ្ឋិតនៅលើលោកម៉ូសេ ហើយលោកបានដឹកនាំពួកបណ្តាជននៅក្នុងបទចម្រៀងនៃជោគជ័យ និងអរព្រះគុណ។ គឺជាគ្រាដំបូងនិងអស្ចារ្យដែលមនុស្សលោកបានស្គាល់។ PPKh1 278.2
ចម្រៀងនោះបានដឹកនាំដោយស្ត្រីសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ នាង ម៉ារាមជាបងស្រីរបស់លោកម៉ូសេបាននាំមុខទៅទាំងវាយក្រាប់(ឈើ ឬឫស្សីពីរបន្ទះ)និងលោតកញ្ឆេង។ សំឡេងច្រៀងនិងបន្ទរ ដោយអំណរបានលាន់ឮកាត់វាលខ្សាច់ និងសមុទ្រ ទៅប៉ះនឹងភ្នំ ខ្ទ័រសំលេងត្រឡប់មកវិញនូវពាក្យពេចន៍សរសើរតម្កើងថា “ចូរច្រៀងថ្វាយព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិតទ្រង់មានជ័យជម្នះយ៉ាងឧត្តម”។ PPKh1 278.3
បទចម្រៀងនេះមិនមែនជារបស់សាសន៍យូដាតែប៉ុណ្ណោះទេ។ តែចម្រៀងនេះបានចង្អុលទៅខាងមុខ ប្រាប់ពីការវិនាសនៃសត្រូវរបស់អ្នកសុចរិតទាំងអស់ និងជ័យជម្នះផ្តាច់ព្រ័ត្រនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែលរបស់ព្រះ។ នៅកោះប៉ាត់ម៉ូស ហោរាយ៉ូហានបានឃើញហ្វូងមនុស្សពាក់អាវផាយ ពណ៌សដែល “បានឈ្នះ” កំពុងឈរនៅលើ “សមុទ្រនោះ ទាំងកាន់ស៊ុងរបស់ព្រះគ្រប់គ្នា គេច្រៀងទំនុករបស់លោក ម៉ូសេ ជាបាវបម្រើនៃព្រះ និងទំនុករបស់កូនចៀម” វិវរណៈ ១៥:២, ៣។ PPKh1 279.1
ដើម្បីឱ្យយើងមានសេរីភាពពីចំណងនៃអំពើបាប ព្រះបានធ្វើការរំដោះពួកយើងធំធេង ជាងការរំដោះជនជាតិហេព្រើរនៅសមុទ្រក្រហមទៅទៀត។ ពួកយើងក៏ត្រូវតែសរសើរតម្កើងទ្រង់អស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹង និងអស់ពីសំលេង ដោយសារ “ការអស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ដល់កូនចៅរបស់មនុស្ស!” ដូចជាពួកគេដែរ។ នេះជាការអាណិតអាសូរ ជាសេចក្តីស្រឡាញ់គ្មាន គូប្រៀប ដែលព្រះបានបង្ហាញនៅក្នុងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងរវាងពួកយើងជាមួយនឹងទ្រង់ ឱ្យយើងក្លាយទៅជាទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ពិសេសរបស់ទ្រង់! នេះជាតង្វាយយញ្ញបូជាដ៏អស្ចារ្យដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើងបានធ្វើ ដើម្បីឱ្យយើងអាចបានត្រឡប់ជាកូនព្រះ!។ PPKh1 279.2
ព្រះអាទិករមានបន្ទូលថា “អ្នកណាដែលថ្វាយតង្វាយជាសេចក្តីអរព្រះគុណនោះក៏លើកតម្កើងអញដែរ” ទំនុកតម្កើង ៥០:២៣។ អស់ពួកទេវតានៃឋានសួគ៌បានរួបរួម ក្នុងការច្រៀងសរសើរតម្កើងព្រះ។ ឥឡូវនេះ សូមឱ្យយើងបានរៀនចម្រៀងនៃពួកទេវតា ដើម្បីឱ្យយើងអាចច្រៀងបទនេះ នៅពេលយើងនឹងចូលរួមច្រៀងជាមួយនឹងលោក។ PPKh1 279.3
ព្រះជាម្ចាស់បាននាំសាសន៍ហេព្រើរតាមតំបន់ដែលមានភ្នំក្រាស់ ពីមុខសមុទ្រដែលទ្រង់អាចបង្ហាញឱ្យឃើញយ៉ាងជាក់ច្បាស់នូវព្រះចេស្តារបស់ ទ្រង់ និងការបន្ទាបអំណាចរបស់ពួកអ្នកជិះជាន់ដ៏អំណួត របស់គេ។ ទ្រង់បានជ្រើសរើសវិធីសាស្ត្របែបនេះដើម្បីសាកល្បងជំនឿនិងការទុកចិត្តរបស់ពួកគេ និងដើម្បីពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់ពួកគេ ទៅលើទ្រង់។ ប្រសិនបើមនុស្សបានបែរក្រោយ នៅពេលលោកម៉ូសេបានហៅ ឱ្យពួកគេឈានទៅមុខ ព្រះនឹងមិនបើកផ្លូវឱ្យគេដែរ។ “ដោយសារសេចក្តីជំនឿ នោះគេបានដើរកាត់សមុទ្រក្រហម ដូចជាដើរលើដីគោក” ហេព្រើរ ១១:២៩។ ដោយការដើរចុះទៅក្នុងទឹកយ៉ាងជ្រៅ ពួកគេបានបង្ហាញថា ពួកគេជឿព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានមានបន្ទូលតាមរយៈលោកម៉ូសេ។ បន្ទាប់មក ព្រះដ៏មានឫទ្ធានុភាពរបស់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានញែកទឹកសមុទ្រធ្វើជាផ្លូវដល់ជើងគេ។ PPKh1 279.4
ជាញឹកញាប់ ជីវិតតែងតែមានការរំខានដោយគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ ហើយកិច្ចការទាំងឡាយហាក់ដូចជាពិបាកមិនអាចសម្រេចបាន។ យើងស្រមៃថាជិតយើងត្រូវវិនាសហើយ។ តែព្រះសូរសៀងរបស់ព្រះបានបន្លឺឡើងយ៉ាងខ្លាំងថា “ចូរទៅមុខ”។ យើងគួរស្តាប់តាមបន្ទូលត្រាស់បង្គាប់នេះ ទោះបីជាភ្នែករបស់យើងមិនអាចមើលឃើញ កាត់ភាពងងឹត ហើយជើងយើងប៉ះនឹងរលកយ៉ាងត្រជាក់ក៏ដោយ។ អស់អ្នកដែលរង់ចាំ រហូតដល់ ភាពមន្ទិលសង្ស័យនិងហានិភ័យទាំងឡាយរលាយបាត់អស់សិន អ្នកនោះនឹងមិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះទាល់តែសោះ។ ប៉ុន្តែ ជំនឿជំរុញយើងឱ្យឈានទៅមុខដោយក្លាហាន។ ផ្លូវដែលព្រះដឹកនាំអាចលាតសន្ធឹងកាត់ទីរហោស្ថាន ឬសមុទ្រ ប៉ុន្តែជាផ្លូវដែលមានសុវត្ថិភាព។ PPKh1 280.1
*****