Ang paghatag alang sa kinahanglan sa mga balaan ug alang sa kauswagan sa ginharian sa Dios, maoy pagwali sa praktikal nga mga sermon, nga nagapamatuod nga kadtong nanaghatag wala makadawat sa grasia sa Dios sa kakawangan lang. Ang usa ka buhing howaranan sa dili hakug nga kinaiya, nga sunod sa panig-ingnan ni Kristo, adunay dakung gahum ibabaw sa mga tawo. Kadtong wala magakinabuhi alang sa kaugalingon, dili mohurot paggamit sa matag peso sa pagtatap sa gihunahuna nga mga kinahanglan, ug sa sangkap sa ilang mga pagpahayahay, apan magahunahuna nga sila mga sumosunod ni Kristo, ug nga adunay uban nga nagakinahanglan sa pagkaon ug panapot. TP 31.1
Kadtong nanagkinabuhi aron lamang sa pagtagbaw sa gana ug hinakug nga mga handum, mawad-an sa kaluoy sa Dios, ug mahanaw ang langitnong balus. Sila magapamatuod sa kalibutan nga wala kanila ang matuod nga pagtuo, ug sa diha nga sila maninguha sa paghatag sa uban sa usa ka kahibalo karon sa kamatuoran, ang kalibutan moisip sa ilang mga pulong ingon nga tumbaga nga nagatunog ug usa ka piyangpiyang nga nagatagingting. Himo-a nga ang matag usa magapakita sa iyang pagtuo pinaagi sa iyang mga binuhatan. “Ang pagtuo nga walay mga buhat patay,” “kon kini lang sa iyang kaugalingon.” “Busa ipakita ninyo kanila ug atubangan sa mga iglesia, ang kamatuoran sa inyong gugma, ug sa among pagpasigarbo alang kaninyo.” R. & H., August 21, 1894. TP 31.2