Ang labing malisud nga sermon nga iwali ug ang labing budlay nga ikinabuhi mao ang pagsalikway-sa-kaugalingon. Ang dalo nga makasasala, ang kaugalingon, nagtakop sa ganghaan sa kaayo nga unta mahimo, apan wala mahimo tungod kay ang salapi gigasto sa hinakug nga mga katuyoan. Apan dili gayud mahimo alang kang bisan kinsa sa pagpabilin diha sa kaluoy sa Dios ug pagpahimulos sa pagpakighugoyhugoy kauban sa Manunubos, ug sa samang panahon magpasibaya sa mga pagatiman sa iyang mga isigkatawo nga walay kinabuhi diha kang Kristo, nga nagakawala tungod sa ilang mga sala. Si Kristo nagbilin kanato sa usa ka kahibulongang howaranan sa pagsalikway-sakaugalingon. . . . TP 31.3
Samtang kita magsunod Kaniya diha sa dalan sa pagdumili-sa-kaugalingon, nga nagatuboy sa krus ug nagapasan niini sunod Kaniya ngadto sa puloyanan sa Iyang Amahan, kita magapadayag sa atong mga kinabuhi sa katahum sa kinabuhi ni Kristo. Sa altar sa pagsakripisyo-sakaugalingon, — ang tinudlo nga dapit sa pagtagbo taliwala sa Dios ug sa kalag,—kita magadawat gikan sa kamot sa Dios sa langitnong sulo nga nagasusi sa kasingkasing, nagapadayag sa kinahanglan sa usa ka nagpabilin nga Kristo. R. & H., Jan. 31, 1907. TP 32.1