Kita ba ingon nga mga tagsa ka tawo nagasusi sa pulong sa Dios sa maminatngonon ug sa mainampuon, basin kon kita mahitipas gikan sa iyang mga sugo ug mga kinahanglan? Ang Ginoo dili magatan-aw kanato nga mahimuot kon kita magapugong sa bisan unsang butang, gamay kon daku, nga kinahanglan i-uli ngadto Kaniya. Kon kita magahandum sa paggasto sa salapi aron sa pagtagbaw sa atong kaugalingong mga hilig, maghunahuna kita sa kaayohan nga atong mahimo niana nga salapi. Atong igahin alang sa Agalon gamay kon dagkung mga kantidad, aron ang bulohaton matukod sa bag-ong mga dapit. Kon kita magagasto sa hinakug sa salapi nga gikinahanglan pag-ayo, ang Ginoo dili mohimo, dili gayud, sa pagpanalangin kanato uban sa Iyang kahimuot. TP 123.1
Ingon nga mga tinugyanan sa grasia sa Dios, kita nagakupot sa salapi sa Ginoo. Kini nagkahulogan sa daku uyamot, daku kaayo alang kanato nga mapalig-on pinaagi sa Iyang dagaya nga grasia adlawadlaw, aron maka-arang sa pagsabut sa Iyang kabubut-on, nga makaplagan nga matinumanon sa mga butang gagmay maingon man sa mga dagku. Kon kini maoy atong kasinati-an ang pagalagad ni Kristo mahimong matinuod kanato. Ang Dios nagkinahanglan niini kanato, ug atubangan sa mga manulonda ug sa mga tawo kinahanglan atong ipadayag ang atong pagpasalamat alang sa Iyang nahimo kanato. Ang pagkamahinatagon sa Dios kanato atong ipakita pagbalik pinaagi sa pagdayeg ug mga buhat sa kaluoy. . . . TP 123.2
Nakaila ba ang tanang sakup sa iglesia nga ang tanan nga ilang nabatnan gihatag kanila aron pagagamiton ug pagpauswag ngadto sa himaya sa Dios? Ang Dios sa matinumanon nagatipig sa talaan sa matag binuhat sa atong kalibutan. Ug kon moabut na ang adlaw sa pagpanudya, ang matinumanon nga tinugyanan dili mokuha sa pasidungog alang sa iyang kaugalingon. Siya dili moingon, “Ang akong talanton,” apan, “ang imong talanton nakaginansia” lain pang mga talanton. Siya nasayud nga kon wala ang gikatugyan nga gasa walay pagdugang nga mahimo. Siya magabati nga sa matinumanong pagdumala sa iyang pagkatinugyanan siya nakahimo lang sa iyang katungdanan. Ang puhonan Iya sa Ginoo, ug pinaagi sa Iyang gahum siya naka-arang sa pagpatigayon niini nga malampuson. Ang Iya lamang ngalan maoy himayaon. Kon wala pa ang gikatugyan nga puhonan siya nasayud nga siya makabsan ngadto sa walay katapusan. TP 123.3
Ang paguyon sa Ginoo gidawat halus hapit sa katingala, wala dahuma. Apan si Kristo moingon kaniya, “Maayo nga pagkabuhat, ikaw maayo ug matinumanon nga ulipon; nagmatinumanon ikaw sa diutayng mga butang, himuon ko ikaw nga magmamando sa daghang mga butang: sumulod ka sa kalipayan sa imong Agalon.” R. & H ., Sept. 12, 1899. TP 124.1