Daw unsa ang tawo kahilig sa pagpahiluna sa iyang mga pagbati sa yutan-ong mga butangl Ang iyang pagtagad nahurot diha sa mga balay ug kayutaan, ug ang iyang katungdanan ngadto sa iyang isigkatawo gipasagdan; ang iyang kaugalingong kaluwasan gitagad ingon nga butang nga diutay rag kahinungdanon, ug ang mga pagangkon sa Dios kaniya hingkalimtan. Mga tawo mohakup sa mga bahandi sa yuta sama sa usa ka pagkoma nga daw mahuptan nila sa walay katapusan. Sila daw naghunahuna nga aduna silay katungod sa ilang salapi sumala sa ilang nahimut-an dili magasapayan kon unsay gisugo sa Ginoo, o kon unsay kinahanglan sa ilang isigkatawo. TP 124.2
Sila nalimot nga ang tanan nga ilang gi-angkon nga ila, gikatugyan lang kanila. Sila mga tinugyanan sa grasia sa Dios. Ang Dios nagtugyan niini nga bahandi kanila aron sa pagsulay kanila, nga sila magapakita sa ilang pagtagad sa Iyang bulohaton, ug magapakita sa mga hunahuna sa ilang kasingkasing ngadto Kaniya. Wala lang sila magapatigayon alang sa panahon, apan alang sa walay katapusan, uban sa salapi sa Ginoo, ug ang paggamit kon pagpatuyang sa ilang talanton magahatud ngadto sa ilang dapit ug bahin sa kalibutan nga umalabut. R. & H., Feb. 14, 1888. TP 125.1