این فصل بر مبنای عهد جدید (اعمال رسولان فصل ۲۴) می باشد. ARPer 340.1
پنج روز پس از آنکه پولس به قیصریه رسید تهمت زنندگانش همراه با تِرتُلُس وکیل دعاوی که آنها به عنوان مشاور در خدمت گرفته بودند از اورشلیم آمدند. به پرونده به سرعت برای دادرسی اجازه داده شد. پولس را در برابر جمعیت احضار کردند و تِرتُلُس «شکایت خود را آغاز نمود.” قضاوت آن متملق تأثیر بیشتری نسبت به گفته های ساده حقیقت و عدالت بر فرمانروای رومی داشت وکیل دعاوی حیله گر نطقش را با تمجید از فِلیکْس آغاز نمود: « با توجه به اینكه در روزهای زمامداری شما و در سایهٔ اقدامات ارزنده ای كه برای بهبود وضع ملّت ما به عمل آورده اید، از نعمت امنیت كامل برخوردار هستیم، وظیفهٔ خود می دانیم پیوسته و در هر جا سپاسگزاری عمیق خود را تقدیم آن جناب بنماییم.» ARPer 340.2
تِرتُلُس در اینجا به سخنان دروغ گستاخانه متوسل می شود؛ چرا که شخصیت فیلیکِس فرومایه و قابل نکوهش بود. درباره او چنین گفته شده بود که «او در ممارست همه نوع شهوت رانی و بی رحمی از تمام قدرت یک پادشاه با خلق و خوی یک برده استفاده برد.» تاسیتوس، تاریخ، فصل ۵، بخش ۹. آنانی که سخنان ترتلس را شنیدند می دانستند که گفته های تملق آمیز او حقیقت نداشتند ولی اشتیاق شان برای حفظ محکومیت پولس از علاقه شان به حقیقت قوی تر بود. ARPer 340.3
ترتلس در نطق خود پولس را به جرایمی متهم کرد که اگر ثابت می شد می توانست برای خیانت بر علیه حکومت منجر به محکومیتش گردد. وی اعلام می کند که «به ما ثابت شده است كه این شخص یک آشوبگر فاسدی است، كه در سراسر عالم میان همهٔ یهودیان اختلاف انداخته و سر دسته بدعتگذاران ناصری است. و حتّی سعی میکرد معبد بزرگ پاک ما را آلوده گرداند.” ترتلس سپس اظهار کرد که لیسیاس فرمانده قرارگاه اورشلیم با زور پولس را از دست یهودیان زمانی که می خواستند او را با استفاده از قوانین دینی داوری کنند گرفته است و بنابراین آنها را مجبور کرده تا این قضیه را در حضور فِلیکْس بازگو کنند. این بیانیه ها با طرح ترغیب کننده وکیل به نحوی ساخته شده بود تا پولس را به دادگاه یهودی تحویل دهند. تمامی اتهامات به وسیله یهودیان حاضر در جلسه که برای پنهان کردن نفرتشان نسبت به زندانی هیچ تلاشی نکردند بطور شدید حمایت می شد. ARPer 341.1
فِلیکْس برای پی بردن به خلق و خو و شخصیت تهمت زنندگان پولس به اندازه کافی کیاست داشت و می دانست بخاطر چه غرضی از او چاپلوسی می کردند و در ادامه مشاهده کرد که برای اثبات اتهامات خود بر علیه پولس با دلیل و مدرک شکست خورده اند. او رو به متهم نموده اشاره کرد تا به اتهامات خودش پاسخ دهد. پولس برای تمجید و تعریف کلمه ای را حدر نداد و فقط بطور ساده اظهار کرد که می تواند با اطمینان خاطر در حضور فِلیکْس از خود دفاع نماید، از آنجایی که اخیراً برای مدت بسیار طولانی یک نماینده شده بود پس درک بسیار خوبی از شریعت و سنن یهودیان داشت. او به وضوح با اشاره به تهمت های اقامه شده بر علیه اش نشان داد که هیچ یک از آنها حقیقت نداشت. او گفت که نه در هیچ جای اورشلیم باعث اغتشاش شده است و نه اینکه معبد را آلوده نموده است. او چنین گفت: «هیچکس مرا ندیده است كه در معبد بزرگ و یا در کنیسه ها و یا در داخل شهر با کسی مباحثه كنم و یا مردم را به گرد خود جمع نمایم. برای اثبات اتّهاماتی كه علیه من می آورند، هیچ گونه مدركی در دست ندارند.» ARPer 341.2
در حین اعتراف به اینکه «در طریقهای كه آنان بدعت میخوانند» خدای پدرانشان را پیروی کرده بود، او تأکید کرد که همیشه «به هرچه در تورات و نوشته های انبیا آمده است،» اعتقاد داشته است؛ و اینکه در هماهنگی با تعلیمات صریح کتب مقدس است که او به رستاخیر مردگان ایمان دارد. و ARPer 341.3
در ادامه اظهار کرد که هدف قایی زندگی اش این بوده كه «در همهٔ احوال در برابر خدا و انسان وجدان آسوده ای داشته باشد.» ARPer 342.1
او به صراحت با شیوه ای سر راست دلیل ملاقاتش از اورشلیم و شرایط دستگیری و محاکمه اش را توضیح داد: «من پس از سالیان دراز به اورشلیم رفتم تا اعاناتی برای ملّت خود ببرم و قربانی بگذرانم. در معبد بزرگ پس از انجام مراسم تطهیر مشغول این كارها بودم، نه جمعیّتی به دور من جمع شده بود و نه اغتشاشی در كار بود كه چند تن از یهودیان استان آسیا مرا در آنجا دیدند و به نظر من ایشان هم باید در اینجا نزد شما حاضر شوند تا اگر از من شكایتی دارند، خودشان آن را اظهار نمایند، یا اینها بگویند كه وقتی در حضور شورا ایستاده بودم چه خطایی از من سر زده جز اینكه در میان آنان با صدای بلند گفتم: ‘من به خاطر ایمان و امید به رستاخیز مردگان در اینجا محاكمه می شوم.” ARPer 342.2
پولس رسول با جدیت و صداقتی آشکار صحبت کرد و گفته هایش دارای وزن قانع کننده همراه داشت. كلودیوس لیسیاس در نامه اش به فِلیکْس شهادتی مشابه را در خصوص رفتار پولس اعلام کرده بود. علاوه بر این خود فِلیکْس نسبت به مفروضات بسیاری شناخت بهتری از مذهب یهودی داشت. بیانیه روشن پولس از حقایق موجود در پرونده فِلیکْس را قادر ساخت تا باز هم انگیزه هایی که یهودیان می کوشیدند به رفتار خیانت آمیز و آشوبگر رسول محکوم نمایند شفاف تر بشناسد. فرمانروا بوسیله محکومیت غیرعادلانه یک شهروند روم ایشان را راضی نخواهد نمود و با تسلیم او به آنها بدون محاکمه منصفانه سبب مرگش نخواهد بود. با این حال فِلیکْس نیز انگیزه ای بالاتر از منفعت شخصی نمی شناخت و تحت سلطه عشق به تحسین و اشتیاق برای ترفیع بود. ترس از رنجاندن یهودیان او را از انجام عدالت تمام و کمال در قبال مردی که می دانست بی گناه است باز داشت. بنابراین تصمیم گرفت تا محاکمه را تا زمانی که لیسیاس حضور داشته باشد به تأخیر انداخته و چنین می گوید، «من فتوای خود را موكول به آمدن فرمانده لیسیاس میکنم.» ARPer 342.3
پولس رسول زندانی ماند ولی فِلیکْس به سروانی که برای حفاظت پولس انتخاب شده بود دستور داد، «تا اندازهای او را آزاد بگذارد و مانع آمد و رفت دوستان او كه برای رفع احتیاجاتش میآمدند نشود.» ARPer 342.4
مدت زیادی بعد از این طول نکشید که فِلیکْس و همسرش دروسله دنبال پولس فرستادند تا در مصاحبه ای خصوصی بتوانند به سخنان او « دربارهٔ ایمان به مسیح» گوش دهند. آنها می خواستند و حتی مشتاق بودند تا به این حقایق گوش دهند ـ حقایقی که شاید هرگز دوباره نشنوند و اگر پذیرفته نشوند دلالت بر شهادتی فوری علیه ایشان در روز خداوند خواهد بود. ARPer 343.1
پولس این موضوع را بعنوان فرصتی خدادادی قلمداد کرد و وفادارانه به نحو احسنت از آن استفاده کرد. او می دانست که در حضور شخصی ایستاده که قدرت داشت او را محکوم به مرگ کند و یا آزاد نماید؛ با این وجود فِلیکْس و دروسله را با تملق و تمجید خطاب قرار نداد. او می دانست که گفته هایش برای ایشان دلالتی از زندگی و یا مرگ خواهد بود و تمامی ملاحظات شخصی را فراموش نمود و کوشید آنها را در حس خطرشان بیدار کند. ARPer 343.2
پولس تشخیص داد که انجیل (خبر خوش) در قبال هر کس که به گفته هایش گوش فرادهد مطالبه ای دارد؛ اینکه که در آن روز نهایی آنها یا در میان مقدسین و پاکان دورادور تخت عظیم سپید خواهند ایستاد یا در میان کسانی که مسیح به آنها خواهد گفت، «از من دور شوید، ای بدكاران.» انجیل (متی فصل ۷ آیه ۲۳). او می دانست که باید تک تک شنوندگانش را قبل از محکمه آسمانی ملاقات کند و باید در آنجا حساب پس دهد نه تنها بخاطر همه آنچه که گفته و انجام داده بلکه برای انگیزه و روحیه گفتار و اعمالش. ARPer 343.3
شیوه فِلیکْس چنان خشن و ظالمانه بود که عده اندکی پیش از این حتی جرئت صمیمی شدن با او را نداشتند تا بگویند که شخصیت و رفتارش بی عیب و نقص نبود. ولی پولس از انسان هراسی نداشت. او بطور واضح ایمان به مسیح را اقرار کرد و برای آن ایمان دلیل و برهان آورد و به این خاطر بران شده بود تا منحصرا از آن فضائل ضروری برای سیرت مسیحی صحبت نماید ولی در حالی که آن زوج متکبر در حضورش بطور قابل توجهی در آن مفلس بودند. ARPer 343.4
او در برابر فِلیکْس و دروسله سیرت خدا یعنی نیکوکاری، عدالت و عدل و انصاف و طبیعت احکامش را آشکار ساخت. او بطور شفاف نشان داد که این وظیفه انسان است که زندگی برخوردار از متانت و خویشتن داری در پیش بگیرد و هوای نفس را تحت کنترل عقل و پیروی از احکام خدا نگاه دارد و نیروهای جسمی و ذهنی را در وضعیت سالم حفظ نماید. او اعلام کرد که ARPer 343.5
بطور حتم روز داوری فرا خواهد رسید زمانی همه مطابق اعمال انجام گرفته در جسم اجر خواهند گرفت و بطور شفاف مشخص خواهد شد که ثروت، مقام و یا عناوین برای جلب رضایت خدا و یا رهایی او از نتایج گناه عاجز هستند. او به ایشان ثابت کرد که این زندگی زمان آماده سازی انسان است برای زندگی آینده. اگر شخص امتیازات و فرصت های حال حاضر را نادیده بگیرد عقوبت نابودی ابدی را بدوش خواهد کشید و دیگر مهلت جدیدی به او داده نخواهد شد. ARPer 344.1
پولس علی الخصوص بر روی مطالبات گسترده احکام خدا تمرکز کرد. او نشان داد که چطور این احکام عمیق ترین اسرار طبیعت معنوی انسان را می شکافند و سیلی از نور بر آنچه از دید و آگاهی بشر نهان مانده بود می افکنند. آنچه را که دست ممکن است انجام دهد یا زبان ادا کند ـ چیزی که زندگی ظاهری آشکار می کند ـ ولی بطور غیرکامل شخصیت معنوی انسان را نشان می دهد. شریعت افکار، انگیزه ها و اهدافش را جستجو می کند. هوای نفس تاریکی که از دید بشر مخفی باقی می ماند یعنی حسادت، نفرت، شهوت و جاه طلبی اعمال شریرانه که در فطرت های تاریک جان تمرکز نموده با این وجود هرگز برای نبود فرصت به انجام نمی رسند همه آن چیزهایی که شریعت خدا محکوم می کند. ARPer 344.2
پولس می کوشد تا افکار شنوندگان خود را به سوی تنها قربانی عظیم برای گناه هدایت کند. او به قربانی هایی که سایه ای از امور نیکوی در حال آمدن اشاره می کند و سپس مسیح را بعنوان مصداق همه آن آیین های تشریفاتی معرفی می کند، این آیین ها به هدف اشاره دارند که تنها منبع حیات و امید برای انسان ساقط در گناه است. مقدسین گذشته با ایمان به خون مسیحs نجات یافتند. همانطور که آنها جانکندن های قربانیان را دیدند در طول قرون آینده به بره خدا که قرار بود گناه جهان را بردارد نظر افکندند. ARPer 344.3
خدا تنها محبت و اطاعت مخلوقاتش را می طلبد. او به ایشان شریعت و معیار کامل حقیقت را بخشیده است ولی بسیاری خالق خود را فراموش کرده و پیروی از راه های خویشتن متضاد با اراده او را انتخاب می کنند. آنها در قبال محبتی که به بلندای آسمان و وسعت جهان هستی است نفرت نشان می دهند. خدا نمی تواند ملزومات شریعتش را پایین بیاورد تا معیار بشر گناهکار را بر آورده سازد؛ و انسان نیز نمی تواند با استفاده از قدرت ARPer 344.4
خود مطالبات شریعت را برآورده سازد. تنها بوسیله ایمان به مسیح گناهکار می تواند از جرم پاک شود و در مقابل شریعت خالقش بتواند تسلیم گردد. ARPer 345.1
برای همین پولس زندانی مطالبات احکام الهی را از یهود و غیر یهود خواست و عیسای منفور ناصری را بعنوان پسر خدا و منجی جهان معرفی می کرد. ARPer 345.2
شاهزاده یهودی به خوبی سیرت مقدس شریعت را که بطور شرم آور زیر پا گذاشته بود درک کرده بود ولی تعصب بی جایش در برابر مرد جلجتا قلبش را بر ضد کلام حیات سخت ساخته بود. اما فِلیکْس هرگز پیش از این به حقیقت گوش نداده بود و همانطور که روح خدا جانش را متقاعد ساخت بطور عمیق پریشان حال گشت. حال ضمیرش بیدار شده بود و می توانست صدایش را بشنود و فِلیکْس احساس کرد که سخنان پولس حقیقت دارد. افکارش به گذشته گناه آلود سیر کرد و با وضوحی وحشتناک اسرار زندگی هرزه و خونریز گذشته و پیشینه سیاه سالهای اخیر در مقابلش قرار گرفت. او خود را شهوتران، ظالم و درنده خو دید. هرگز در گذشته حقیقت اینچنین بطور واضح قلبش را باز نکرده بود. هرگز پیش از این جانش اینچنین با وحشت آکنده نشده بود. فکر اینکه همه اسرار پیشه مجرمانه اش در برابر دیدگان خدا گشوده شده است و باید براساس کردارش محاکمه شود سبب شده تا با دلهره بر خود بلرزد. ARPer 345.3
ولی او بجای اینکه به سرزنش هایش اجازه پیش روی به سوی توبه را بدهد کوشید تا این بازتاب های ناخوش آیند نادیده گرفته شوند. مصاحبه با پولس کوتاه شد. او اظهار داشت، «عجالتاً كافی است، هرگاه فرصت مناسبی دست دهد، باز هم دنبال تو میفرستم.» ARPer 345.4
چقدر بین شرایط فِلیکْس و آن زندانبان فیلیپی تضاد گسترده ای وجود داشت! خادمان خداوند در بند نزد زندانبان آورده می شدند درست همانطور که پولس را نزد فِلیکْس آوردند. گواهی که آنها از در امان بودن بوسیله قدرت الهی نشان دادند، شادی شان تحت زجر و خجالت، بی باکی شان زمانی که زمین توسط لرزه های زمین لرزه تلو تلو می خورد و روحیه بخشنده شبیه به مسیح شان گناهکار بودن را به قلب زندانبان القا کرد و با ترس به گناهانش اعتراف کرد و بخشش را دریافت کرد. فِلیکْس نیز هراسان شد ولی توبه نکرد. آن زندانبان با شادمانی روح خدا را به قلب و خانه اش دعوت نمود ولی ARPer 345.5
فِلیکْس پیامرسان الهی را از حضورش بیرون راند. یکی برگزید که فرزند خدا شود و وارث آسمان گردد و دیگری به بدکاران پیوست. ARPer 346.1
برای دو سال هیچ اقدامی بر علیه پولس اتخاذ نشد ولی او همچنان زندانی باقی ماند. فِلیکْس چندین بار او را ملاقات نمود و با دقت به سخنانش گوش داد ولی انگیزه واقعی برای این رفاقت ظاهری توقع پول بود و او صمیمی شد تا بوسیله دریافت مبلغی هنگفت از پولس بتواند آزادی اش را تضمین کند. اما پولس رسول شریف تر از آن بود که خود را بوسیله رشوه آزاد کند. او مرتکب هیچ جرمی نشده بود و سر فرود نخواهد آورد تا با انجام کاری خطا موجب آزادی خود گردد. علاوه بر این او خود خیلی فقیر بود که بتواند چنین باجی را پرداخت کند، اگر هم تمایل می داشت که چنین کند بخاطر خودش طلب همدردی و سخاوت ایمان آورندگان توسط خود را کند. او همچنین حس می کرد که در دستان خدا قرار دارد و اهداف الهی را برای تکریم خود مختل نخواهد کرد. ARPer 346.2
فِلیکْس در نتیجه بخاطر اشتباهات چشمگیر صورت گرفته در برابر یهودیان به روم فراخوانده شد. او در جواب فراخوانش قبل از ترک قیصریه فکر کرد «رضایت یهودیان را با نگهداری پولس در زندان جلب نماید». ولی فِلیکْس در تلاش خود برای جلب اعتماد یهودیان ناموفق بود. او با فضاحت از مقامش برکنار شد و پورکیوس فِستوس برگزیده شد تا در قرارگاه های قیصریه جانشین او گردد. ARPer 346.3
به اشعه ای نور از آسمان اجازه داده شد تا بر فِلیکْس بتابد همان زمانی که پولس برایش در خصوص پارسایی، پرهیزگاری و داوریِ آینده دلیل و برهان آورد. آن فرصت خدادادی اش بود تا ببیند و گناهانش را ترک کند. ولی او به پیامرسان خدا گفت، «عجالتاً كافی است، هرگاه فرصت مناسبی دست دهد، باز هم دنبال تو میفرستم.» او به آخرین عطیه فیض بی اعتنایی کرده بود و دیگر هیچ وقت از طرف خدا دعوتی برایش ارسال نشد. ARPer 346.4