این قسمت بر مبنای اعمال رسولان فصل ۱۱ آیه های ۱۹ تا ۲۶؛ فصل ۱۳ آیه های ۱ تا ۳ می باشد. ARPer 130.1
بعد از اینکه شاگردان بخاطر شکنجه و آزار از اورشلیم پراکنده شدند، پیام انجیل به سرعت در نواحی خارج از فلسطین رواج یافت؛ و گروهای کوچک زیادی از ایمانداران در مراکزی مهم بوجود آمدند. برخی از شاگردان «تا نواحی فینیقیه و قپرس و اَنطاکیه سفر کرده کلام را موعظه می کردند.» زحمت های ایشان معمولاً محدود به یهودیان عبرانی و یونانی بود که گروه بزرگی از آنها تقریباً در تمام شهرهای جهان وجود داشتند. ARPer 130.2
در میان مناطق مذکور که در آنها مژده انجیل با خوشحالی پذیرفته شد اَنطاکیه، کلانشهر سوریه در آن زمان نیز وجود دارد. تجارت گسترده ای که توسط آن مرکز پرجمعیت حمایت می شد به شهری که مردم بسیار از ملیت های مختلف در آن جمع بودند کشیده شد. گذشته از این اَنطاکیه بخاطر وضعیت سالم و محیط زیبا و همچنین ثروت، تمدن و آراستگی منحصر به ARPer 130.3
فرد خود پاتوقی برای دوستدارن راحتی و لذت شناخته می شد. این شهر در دوران رسولان به یک مکان عیاشی و گناه تبدیل شده بود. ARPer 131.1
مژده انجیل در اَنطاکیه توسط برخی شاگردان از اهالی قپرس و قیرَوان که برای «بشارت عیسای خداوند» به آنجا آمده بودند آشکارا تعلیم داده شد. «دست خداوند نیز با ایشان بود” و زحمات جِدّی شان به نتیجه رسید. «گروهی بسیار ایمان آورده، به خداوند روی آوردند.” ARPer 131.2
«چون این خبر به کلیسای اورشلیم رسید، آنها برنابا را به اَنطاکیه فرستادند.” برنابا به محض ورود به این عرصه تازهٔ خدمت کاری که توسط فیض خدا به انجام رسیده بود را دید، او «شادمان شد و همه را ترغیب کرد تا با تمام دل به خداوند وفادار باشند.” ARPer 131.3
زحمات برنابا در اَنطاکیه بسیار پربرکت بودند و بدین سان بر تعداد ایمانداران در آنجا افزوده شد. هنگامی که کار رواج یافت برنابا نیاز یاری فراخور برای پیشروی در گشایش عنایت خدا را احساس کرد و به طرسوس رفت تا پولس را بیابد که پس از عزیمتش از اورشلیم چندی قبل در «نواحی سوریه و کیلیکیه” در حال خدمت بود و «به همان ایمانی بشارت می داد که در گذشته به نابودی آن کمر بسته بود.» غلاطیان فصل ۱ آیه های ۲۱ و ۲۳. برنابا در یافتن و تشویق پولس برای بازگشت با او بعنوان یک هم خدمت موفق بود. ARPer 131.4
پولس در کلانشهر اَنطاکیه فضایی عالی برای خدمت یافت. دانش، حکمت و غیرت او تأثیری نیرومند بر ساکنان و بازدیدکنندگان آن شهرِ متمدن گذاشت؛ و عیناً احتیاج برنابا به کمک را بدین طریق برآورده ساخت. این دو شاگرد به مدت یک سال یکدل با ایمان خدمت کردند و زمینه های شناخت نجات بخش عیسی ناصری، نجات دهندهٔ جهان توسط بسیاری را فراهم آوردند. ARPer 131.5
در اَنطاکیه بود که شاگردان را نخستین بار مسیحی خواندند. این نام به آنها داده شد زیرا مسیح موضوع اصلی موعظه، تعلیم و گفتگوی ایشان بود. آنها بطور پیوسته وقایع مربوط به دوران خدمت زمینی مسیح را بازگو می کردند، آن هنگام که شاگردان او با حضور فردی اش برکت یافتند. ایشان بطور خستگی ناپذیر درباره تعالیم و معجزات شفادهنده او صحبت می کردند. آنها با لب هایی لرزان و چشمانی گریان از تقلای مسیح در باغ، تسلیم کردنش، محاکمه و اعدام او، شکیبایی و تواضعی که باعث تحمل اهانت ها و آزارهای ARPer 131.6
تحمیل شده توسط دشمنانش شد و ترحمی مانند خدا که برای آنان که به او آزار رساندند دعای خیر کرد سخن گفتند. صحبت از رستاخیز مسیح از مردگان و صعودش به آسمان و خدمت او در آسمان بعنوان شفیع انسان های ساقط در گناه موضوعاتی بودند که شاگردان را به وجد می آورد. بی ایمانان آنها را مسیحی می خواندند، زیرا درباره مسیح موعظه می کردند و دعاهایشان را بواسطه او به حضور خدا می بردند. ARPer 132.1
این خدا بود که به آنها نام مسیحی بخشید. این نامی سلطنتی است که به همه کسانی که به مسیح می پیوندند اعطا می گردد. بسبب این نام بود که بعدها یعقوب نوشت، «آیا دولتمندان نیستند که بر شما ستم روا می دارند و شما را به محکمه می کشند؟ آیا ایشان نیستند که به آن نام شریف که بر شما نهاده شده، کفر می گویند؟» رساله یعقوب فصل ۲ آیه های ۶ و ۷؛ و پطرس اعلام کرد، «اما اگر از آن سبب رنج می کشید که مسیحی هستید، شرمسار مباشید، بلکه چون کسی که این نام را بر خود دارد خدا را تمجید کنید.” «اگر به خاطر نام مسیح شما را ناسزا گویند، خوشا به حالتان، زیرا روح جلال که روح خداست بر شما آرام می گیرد.” رساله اول پطرس فصل ۴ آیه های ۱۶ و ۱۴. ARPer 132.2
ایمانداران در اَنطاکیه دریافتند که خواست خداست که، «هم تصمیم و هم اراده انجام آنچه را که او را خشنود می سازد،” در زندگی های آنها پدید آورد. رساله به فیلیپیان فصل ۲ آیه ۱۳. زندگی کردن آنها در میان مردمی که به نظر برای امور با ارزش ابدی اهمیت بسیار کمی قائل بودند آنها را به تلاش برای جلب توجه دل های صادق و دادن شهادت مثبت درباره مسیح که دوستش داشتند و خادمش بودند وا می داشت. آنها در خدمت متواضع خود آموختند که برای تأثیرگذار کردن کلام حیات باید بر قدرت روح القدس تکیه نمایند؛ و اینچنین در مراحل مختلف زندگی هر روز بر ایمانشان به مسیح شهادت می دادند. ARPer 132.3
سرمشق پیروان مسیح در اَنطاکیه باید الهامی برای هر ایماندار ساکن در شهرهای بزرگ جهان امروزی باشد. حال آنکه مطابق اراده خداست که خادمان برگزیدهٔ متبارک و با استعداد باید برای هدایت تلاش های همگانی در مراکز مهم مردمی استقرار یابند، همچنین هدف اوست که اعضای کلیسا ساکن در این شهرها استعدادهای خدادادی شان را برای خدمت به جان ARPer 132.4
ها بکار گیرند. برکات روحانی زیادی برای آنان که تسلیم کامل فراخوان خدا هستند وجود دارد. هنگامی که چنین خادمانی در دستیابی جان ها به عیسی می کوشند، خواهند فهمید که بسیاری که هرگز به روشی دیگر قابل دسترس نبودند حاضرند به تلاش هوشمندانه فردی پاسخ گویند. ARPer 133.1
امروز نهضت خدا بر روی زمین محتاج نمایندگان زندهٔ کتاب مقدس است. خادمان دست گذاری شده به تنهایی نمی توانند از عهده وظیفه هشدار به انسان ها در شهرهای بزرگ برآیند. خدا نه تنها خادمان را بلکه پزشکان، پرستاران، فروشندگان دوره گرد، بشارت دهندگان کتاب مقدس و دیگر اشخاص عادی تقدیس شدهٔ دارای استعدادهای گوناگون که نسبت به کلام خدا و قدرت فیض او شناخت دارند را برای رسیدگی به نیازهای شهرهای بی اطلاع فرا می خواند. زمان به سرعت می گذرد و کارهای بسیاری برای انجام وجود دارد. هر نماینده ای باید به کار گماشته شود تا اینکه فرصت های زمان حاضر حکیمانه ترقی کنند. ARPer 133.2
زحمات پولس در اَنطاکیه با مشارکت برنابا او را در اعتقادش به اینکه خداوند او را برای انجام یک کار ویژه برای دنیای غیریهودی فراخوانده است تقویت نمود. در زمان ایمان آوردن پولس خداوند گفته بود که او قرار است خادمی برای غیریهودیان باشد، «تا چشمانشان را بگشایی، تا از تاریکی به نور، و از قدرت شیطان به سوی خدا بازگردند، تا آمرزش گناهان یافته، در میان کسانی که با ایمان به من مقدس شده اند، نصیبی بیابند.” اعمال رسولان فصل ۲۶ آیه ۱۸. فرشته ای که بر حَنانیا ظاهر شد اینچنین از پولس گفته بود، «این مرد ظرف برگزیدۀ من است تا نام مرا نزد غیریهودیان و پادشاهانشان و قوم اسرائیل ببرد.” اعمال رسولان فصل ۹ آیه ۱۵؛ و پولس خودش بعدها در تجربه مسیحی اش زمانیکه در معبد اورشلیم دعا می کرد فرشته ای از آسمان را دیده بود که به او دستور داد، «برو؛ زیرا من تو را به جاهای دوردست، نزد غیریهودیان می فرستم.» اعمال رسولان فصل ۲۲ آیه ۲۱. ARPer 133.3
پس خداوند به پولس مأموریتِ قدم نهادن به عرصه پهناور خدمت به دنیای غیریهودی را عطا کرد. خدا برای مهیا ساختن او برای این کار گسترده و دشوار، او را به ارتباطی نزدیک با خود آورده و در برابر دیدگان شادش مناظر زیبا و باشکوه آسمان را گشوده بود. خدمت آشکار کردن «رازی” که «از ایام ازل مخفی» نگه داشته شده بود به او عطا شد (رساله به رومیان فصل ۱۶ ARPer 133.4
آیه ۲۵)، ـ «راز اراده خدا” (رساله به اَفِسُسیان فصل ۱ آیه ۹)، «که در نسل های گذشته بر آدمیان آشکار نشده بود، آن گونه که اکنون به واسطۀ روح بر رسولان مقدس او و بر انبیا آشکار شده است؛ آن راز این است که غیریهودیان در مسیح و به واسطۀ انجیل، در میراث و در بدن و در برخورداری از وعدۀ او شریکند.” پولس میگوید، «من …خادم این انجیل شده ام. هر چند از کمترینِ مقدسین هم کمترم، این فیض به من عطا شد که بشارتِ غَنایِ بی قیاسِ مسیح را به غیریهودیان برسانم؛ و بر همگان طرح اجرای رازی را روشن سازم که طی اعصار گذشته نزد خدایی که همه چیز را بوسیله عیسی مسیح آفرید، پوشیده نگاه داشته شده بود. تا اکنون از طریق کلیسا حکمت گوناگون خدا بر ریاست ها و قدرت های جای های آسمانی آشکار شود، مطابق با آن قصد ازلی خدا که بدان در خداوند ما عیسی مسیح جامۀ عمل پوشانید.» رساله به اَفِسُسیان فصل ۳ آیه های ۵ تا ۱۱. ARPer 134.1
خدا زحمات پولس و برنابا را در طول سالی که آنها با ایماندارن در اَنطاکیه ماندند به فراوانی برکت داد. ولی هیچ یک از آنها هنوز برای خدمت مژده انجیل بطور رسمی دست گذاری نشده بودند. حال آنها به نقطه ای از امتحان مسیحی شان رسیده بودند که خدا قصد داشت وظیفه پیشبرد یک تشکیلات خدمتی دشوار را به ایشان بسپارد و آنها در تحقق آن به هر مزیتی که می توانست توسط عامل کلیسا بدست آید نیاز خواهند داشت. ARPer 134.2
«در کلیسایی که در اَنطاکیه بود، انبیا و معلمانی چند بودند: برنابا، شَمعون معروف به نیجِر، لوکیوسِ قیرَوانی، مَنائِن… و سولُس. هنگامی که ایشان در عبادت خداوند و روزه به سر می بردند، روح القدس گفت، برنابا و سولُس را برای من جدا سازید، به جهت کاری که ایشان را بدان فرا خوانده ام.” این رسولان قبل از اینکه بعنوان خادم به سرزمین اجنبی فرستاده شوند با دعا، روزه و دست گذاری رسماً وقف کار خدا شدند. پس بوسیله کلیسا به آنها اختیار داده شد تا نه تنها حقیقت را تعلیم دهند بلکه با اعطای تمام اقتدار متعلق به کلیسا، مراسم غسل تعمید را اجرا نموده و کلیساها را برپا سازند. ARPer 134.3
در این زمان کلیسای مسیحی به یک عصر مهم وارد می شد. حال باید کار بشارت مژده انجیل در میان غیریهودیان با قدرت پیگیری می شد؛ و به خاطر این اتفاق کلیسا قرار بود بوسیله یک گردهمایی عظیم از ایمانداران تقویت ARPer 134.4
شود. این رسولان که برای رهبری این کار منصوب شده بودند در معرض سوءظن، تعصب و حسادت قرار خواهند گرفت. تعالیم ایشان در رابطه با فرو ریختن «دیوار جدایی” (رساله به اَفِسُسیان فصل ۲ آیه ۱۴) که برای مدت بسیار طولانی دنیای یهود و غیریهود را از هم جدا کرده بود طبق معمول ایشان را در معرض اتهامِ بدعت قرار خواهد داد و اقتدارشان بعنوان خادمین مژده انجیل توسط بسیاری از ایمانداران یهودی متعصب زیر سؤال خواهد رفت. خدا سختی هایی که خادمان او در آینده خواهند داشت را پیش بینی کرد و برای اینکه کارشان به دور از چالش باشد وی توسط مکاشفه به کلیسا دستور داد تا ایشان را در ملاءعام برای کار خدمت از دیگران جدا سازند. انتصاب ایشان یک شناخت عمومی از خواست خدا برای بشارت خبر شادی بخش مژده انجیل به غیریهودیان بود. ARPer 135.1
پولس و برنابا هر دو از قبل مأموریت شان را از خود خدا دریافت کرده بودند و مراسم دست گذاری، فیض تازه یا صلاحیت بالقوه ای به ایشان اضافه نکرد. این یک نوع معرفی تصدیق شده برای انتصاب خدمت و برسمیت شناختن اقتدار یک شخص در آن منصب بود. بدین وسیله مُهر کلیسا بر روی کار خدا قرار گرفت. ARPer 135.2
برای یهودیان این یک روش مهم بود. زمانی که پدر یهودی فرزندانش را برکت می داد، او دست هایش را با احترام بر روی سر ایشان می گذاشت. هنگامی که یک حیوان برای قربانی کردن وقف می شد دست کسی که به مقام کاهنی منصوب بود بر سر قربانی قرار می گرفت؛ و زمانی که خادمان کلیسای ایمانداران در اَنطاکیه بر پولس و برنابا دست گذاری کردند آنها با این عمل از خدا خواستند تا به این رسولان برگزیده که به این امر خاص منصوب شده بودند برکت بدهد. ARPer 135.3
بعدها از مراسم انتصاب با دست گذاری بسیار سوء استفاده شد؛ مفهوم بی جایی به این عمل ضمیمه شد مثل اینکه فوراً بر کسانی که چنین انتصابی را دریافت می کردند قدرتی وارد می شد که بی درنگ آنها را برای هر کار خدمتی واجد شرایط می ساخت. ولی در جدا کردن این دو رسول از دیگران هیچ مدرکی مبنی بر انتقال هر نوع مزیت بخاطر عمل محض دست گذاری وجود ندارد. فقط مدرک ساده ای از انتصاب ایشان و نتیجه ای که بر خدمت آینده ایشان داشته وجود دارد. ARPer 135.4
شرایط مربوط به جدا کردن پولس و برنابا بوسیله روح القدس برای یک سمت مشخص خدمت به وضوح نشان می دهد که خداوند از طریق نمایندگان منتصب شده در کلیسای سازمان یافته اش کار می کند. سال ها قبل وقتی هدف الهی در خصوص پولس برای نخستین بار توسط خود نجات دهنده بر او آشکار شد پس از آن بود که پولس بلافاصله با اعضای کلیسای تازه تأسیس در دمشق ارتباط یافت. از این گذشته کلیسای دمشق در خصوص امتحان شخصی این فریسی ایمان آورده برای مدت طولانی در ظلمت و تاریکی رها گذاشته نشد؛ و اکنون وقتی مأموریت الهی اعطا شده در آن زمان باید کامل تر پیروی شود، روح القدس باز هم در رابطه با پولس بعنوان ظرفی برگزیده برای بشارت مژده انجیل به غیریهودیان شهادت داده کار انتصاب او و هم خدمتش را به کلیسا واگذار می کند. هنگامی که رهبران کلیسای اَنطاکیه «در عبادت خداوند و روزه به سر می بردند، روح القدس گفت، برنابا و سولُس را برای من جدا سازید، به جهت کاری که ایشان را بدان فرا خوانده ام.” ARPer 136.1
خدا کلیسای خود را بر روی زمین مجرای نور ساخته است و از طریق آن اهداف و خواسته هایش را با ایمانداران در میان می گذارد. خدا به یکی از خادمین خود تجربه ای مستقل و مخالف با تجربه خود کلیسا نمی بخشد. او مادامی که کلیسا ـ بدن مسیح ـ در تاریکی رها مانده است شناخت اراده اش برای تمام کلیسا را به یک انسان نمی دهد. او با عنایت خود خادمانش را در ارتباطی نزدیک با کلیسایش قرار می دهد تا اینکه آنها کمتر به خودشان اتکا کنند و بیشتر به افراد دیگر که او برای پیشرفت کارش هدایت می نماید متکی باشند. ARPer 136.2
همیشه در کلیسا کسانی بوده اند که دائماً به استقلال های فردی تمایل داشتند. آنها به نظر نمی توانند تشخیص بدهند که روح استقلال طلب مسئول هدایت نماینده بشری به اتکای بیش از اندازه به خود و اعتماد به داوری خود بجای احترام به مشاوره و داوری ارجمندتر برادرانش می باشد، بخصوص افراد مسئولی که خدا برای رهبری قوم خود مقدر داشته است. خدا به کلیسای خود اقتدار و قدرت ویژه اعطا کرده است تا اینکه هیچ کس بخاطر خوار شمردن و نادیده گرفتن صدای خدا محق شمرده نشود. ARPer 136.3
کسانی که داوری فردی شان را اعلی تصور می کنند در خطری بسیار جدی ARPer 136.4
قرار دارند. این تلاش تعمدی شیطان برای جدا کردن چنین افرادی از کسانی می باشد که مجراهای نور هستند، خدا از طریق این مجراها کارش بر روی زمین را بنا کرده و توسعه بخشیده است. نادیده گرفتن و خوار شمردن کسانی که خدا برای به عهده گرفتن مسئولیت های رهبری نسبت به پیشرفت و ترقی حقیقت منصوب نموده به منزله رد کردن اموری است که او برای کمک، تشویق و استحکام قوم خود مقدر نموده است. اگر هر خادم در نهضت خداوند از این امور چشم پوشی نماید و فرض کند نورش نباید از هیچ مجرایی جز از طرف خدا اعطا شود خود را در معرض امتحانِ دشمن و سرنگونی قرار خواهد داد. خداوند با حکمت خود این امر را بوسیله ارتباط نزدیکی که باید توسط همه ایمانداران حمایت شود مهیا ساخته است، مسیحی با مسیحی و کلیسا با کلیسا باید متحد باشد. در نتیجه نماینده های بشری قادر به همکاری با خدا خواهد بود. هر نماینده ای مطیع روح القدس خواهد بود و تمام ایمانداران در یک کوشش سازمان یافته و درست هدایت شده متحد خواهد شد تا خبر شادی آور فیض خدا را به جهان بشارت بدهند. ARPer 137.1
پولس فرصت انتصاب رسمی خود را بعنوان نشانه آغاز یک عصر تازه و مهم در طول زندگی اش لحاظ کرد. از آن پس بود که او آغاز مأموریت و رسالتش در کلیسای مسیحی را معین نمود. ARPer 137.2
مادامی که نور مژده انجیل به روشنی در اَنطاکیه می درخشید یک کار مهم توسط رسولانی باقی مانده در اورشلیم باید ادامه می یافت. هر ساله در زمان اعیاد و جشن ها یهودیان بسیاری از همه نقاط جهان برای عبادت در معبد به اورشلیم می آمدند. برخی از این زائرین، با تقوای پرشور و شاگردانی علاقمند به نبوت ها بودند. آنها در جستجو و مشتاق ظهور مسیح موعود، امید اسرائیل بودند. هنگامی که اورشلیم مملو از این بیگانگان بود رسولان با شجاعتی مصمم مسیح را موعظه می کردند گر چه می دانستند با انجام این کار دارند زندگی هایشان را در خطری دائمی قرار می دهند. روح مقدس خدا مُهرش را بر خادمان خود قرار می دهد؛ بسیاری از این طریق به خدا ایمان آوردند؛ و این افراد به خانه هایشان در نقاط مختلف دنیا بازگشته، دانه های حقیقت و راستی را در میان تمام امت ها و همه طبقات جامعه پخش نمودند. ARPer 137.3
از جمله این افراد برجسته که در میان رسولان به این کار پرداختند پطرس، یعقوب و یوحنا بودند که اطمینان داشتند خدا آنها را برای بشارت درباره ARPer 137.4
مسیح در میان هموطنان شان در خانه منصوب کرده است. آنها وفادارانه و حکیمانه زحمت کشیدند، به همه اموری که دیده و شنیده بودند شهادت دادند و به «کلامِ بس مطمئن انبیا” متوسل شدند (نامه اول پطرس فصل ۱ آیه ۱۹) تا با تلاش «قوم اسرائیل،» را تشویق کنند «که خدا این عیسی را که» یهودیان «بر صلیب کشیدید، خداوند و مسیح ساخته است” (اعمال فصل ۲ آیه ۳۶). ARPer 138.1