چالرز پنجم به عنوان امپراتور جدید بر تخت پادشاهی آلمان جلوس کرد و فرستادۀ کلیسای کاتولیک روم با عجله برای عرض تبریک به آنجا رفت و پادشاه را ترغیب نمود تا از قدرت خود بر ضد اصلاحات استفاده کند. از طرفی دیگر، گزینشگر ساکسون که چارلز تا حد زیادی برای به سلطنت رسیدن مدیون او بود از وی تمنا نمود تا هیچ قدمی بر علیه لوتر بر ندارد تا این که در جلسۀ دادرسی به او فرصت استماع بدهد. DR 315.1
توجه تمامی احزاب اینک به جلسه دولت آلمان معطوف شده بود که در وُورمز ) Worms ( تشکیل شده بود، درست پس از اینکه چارلز به مقام پادشاهی نائل شد. سوالاتی که از جنبه منافع و سیاسی مهمی برخوردار بود بایستی توسط این شورای ملی تحت بررسی قرار می گرفت؛ ولی هنگامی که با مسائل راهبِ ویتنبرگ ) Wittenberg ( مقایسه گردید، مسائل دیگر، جزئی بحساب آمد. DR 315.2
چارلز سابقاً به گزینشگر خط مشی داده بود تا لوتر را با خود به مجلس شورا بیاورد و به او تاکید کرده بود که اصاح گر باید از هر گونه خشونت مورد محافظت قرار گیرد و با یکی از افراد متبحر برای جلسه ای آزاد اجازه داده شود تا نکات بحث بر انگیز مورد گفتگو و بررسی قرار بگیرد. لوتر از حضور در برابر امپراتور مضطرب بود. دوستان لوتر وحشت زده و پریشان بودند. آنها می دانستند که تبعیض و خصومت بر ضد اوست و نگران بودند امان نامۀ او مورد احترام واقع نشود و به او توصیه کردند تا زندگی خود را به مخاطره نیندازد. او پاسخ داد: « پاپ دوست ها علاقه ای به آمدن من به وورمز ندارند بلکه به محکومیت و مرگ من علاقمند هستند. مسئله ای نیست. نه برای من بلکه برای کلام خدا دعا کنید .” DR 315.3