فرشتگان فرستاده شدند تا از جنگل ها و مراتع، حیواناتی را جمع آوری کنند که خدا خلق کرده بود. فرشتگان پیشاپیش حیوانات رفتند و آنان به دنبال فرشتگان حرکت کردند، دو به دو، نر و ماده، و حیوانات ح ل گوشت ا در دسته های هفت تائی. این حیوانات از وحشی ترین تا آرام ترین و بی آزار ترین، با آرامش و در صفوف منظم به درون کشتی راهپیمائی کردند. آسمان با پرندگانی از هر قسم که در آن پرواز می کردند همچون ابر بنظر می رسید. آنان به درون کشتی پرواز کردند، دو به دو، نر و ماده، و پرندگان حلال گوشت در دسته های هفت تائی. دنیا به آنان با شگفتی می نگریست — برخی با ترس، ولی چنان دل سخت و یاغی شده بودند که این اخطار آشکار از قدرت خدا تاثیری زودگذر بر آنان داشت. برای هفت روز این حیوانات به درون کشتی می آمدند و نوح آنان را در مکان هایی که برای آنان تدارک دیده بود قرار می داد. DR 55.3
و هنگامی که نژاد محکوم به فنا شده خورشید را مشاهده کردند که بر روی زمین با شکوه می درخشد، که تقریباً به زیبایی باغ عدن بود، ترس خود را با گستاخی شدید کنار گذاشتند و با بیدادگری به ظاهر خود را تشویق می کردند تا با غضب خدا که هم اکنون بر آنان در حال آمدن بود روبرو شوند. DR 56.1
کاری برای درون کشتی باقی نمانده بود که نوح انجام نداده باشد وهمه چیز اینک برای بسته شدن درب کشتی آماده بود. جماعت استهزاء کننده، فرشته ای را دیدند که از آسمان نازل می شود، که با نوری درخشان پوشیده شده بود، همچون یک تندر. او آن درب عظیم را بست و راه خود را به سوی آسمان به پیش گرفت. DR 56.2
خانواده نوح برای مدت هفت روز در کشتی بودند پیش از این که باران از آسمان بر زمین نازل شود. در این زمان آنان خود را برای اقامتی طولانی آماده می کردند در حالی که آب ها بر روی زمین جاری می شد. و این در ایامی بود که جماعت ناباور در اوج کفر بودند. آنان می اندیشیدند، بخاطر این که پس از این که نوح وارد کشتی شد، نبوت و پیشگوئی او بطور آنی به حقیقت نپیوست، پس او فریبکار است و این که غیر ممکن است که دنیا بتواند با سیل ویران شود. مقدم بر این، بارانی بر روی زمین نباریده بود. مه از روی آب ها بر می خاست که خدا در شب مانند شبنم بر زمین می نشاند و گیاهان را احیا می کرد و سبب رشد و نمو آنها می شد. DR 56.3
با وجود جلوه گری با هیبتی که آنان از قدرت خدا، شاهد آن بودند — از واقعه غیر طبیعی که حیوانات جنگل ها و مراتع به حرکت در آمده بودند و به سمت کشتی می رفتند، و فرشته خدا که با نور و ابهت شگفت انگیزی از آسمان نازل شده و درب کشتی را بسته بود؛ با این وجود که اخطار آشکار قدرت خدا را دیده بودند، آنان قلوب خود را سخت نموده و به عیاشی و خوشگذرانی پرداختند. DR 56.4