یعقوب و عیسو معرف دو گروه هستند: یعقوب: گروه عادلان و عیسو: گروه شریران. پریشانی یعقوب هنگامی که فهمید عیسو با چهارصد نفر بسویش قراول می رود، معرف مشکل عادلان است در زمانی که حکم مرگ آنان در پیش روست، درست پیش از آمدن خداوند. هنگامی که شریران به آنان نزدیک می شوند، آنان از اندوه پر می شوند و مانند یعقوب می بینند که راهی برای گریز ندارند. فرشته خود را در مقابل یعقوب قرار داد و یعقوب در تمامی شب با او گلایز شد. یعقوب در پریشانی خویش در طول شب برای رهایی از دست عیسو دعا کرد. عادلان در اندوه فکری خویش شب و روز می گریند، برای رهایی از دست شریران که آنان را احاطه کرده اند. DR 83.4
یعقوب ناشایستگی خویش را اقرار نمود: « من بنده تو هستم و ارزش این همه مهربانی و وفاداریی را که به بنده ات کردهای ندارم ». عادلان در پریشانی خویش حسی عمیق از ناشایستگی خویش دارند و با اشک های فراوان نالایق بودن خویش را اعتراف می کنند و مانند یعقوب برای وعده های خدا از طریق مسیح تضرع و لابه می کنند که برای گناهکاران تواب، محتاج و درمانده است. DR 84.1
یعقوب فرشته را در پریشانحالی خود محکم چسبیده بود و نمی گذاشت تا برود. هنگامی که با اشک تضرع و التماس نمود، فرشته، خطاهای گذشته او را یادآوری کرد و ت ش کرد تا از یعقوب خ ص شود، تا او را آزموده و ا ا محک بزند. DR 84.2
یعقوب از راه خود باز نخواهد گشت. او می دانست که خدا رحیم است و برای رحمت او دعا کرد. او به اندوه گذشته خویش اشاره کرد و به توبه از خطاهایش، و با اصرار برای رهایی از دست عیسو طلب استمداد کرد. از این رو سماجت دائمی او در تمامی شب ادامه یافت. هنگامی که خطاهای گذشته خود را مرور کرد، تقریباً به عجز و حرمان رسید. ولی می دانست که باید از خدا طلب کمک کند، یا اینکه ه ک شود. او به فرشته محکم چسبید ا و درخواست خود را با اصرار و با اشک و آه و سوز دل بیان کرد تا این که غالب شد. DR 84.3
به همین گونه نیز برای عادلان خواهد بود. هنگامی که وقایع گذشته زندگی خود را مرور می کنند، نور امید تقریباً خاموش می شود. ولی هنگامی که درک می کنند که این قضیه مرگ و زندگی است، آنان با شور و حرارت نزد خدا استغاثه می کنند و از او درخواست می کنند تا گذشتۀ اندوهناک آنان را با توبه فروتنانه برای گناهان بسیارشان ببخشد و آنگاه به وعده های او اشاره می کنند، « امّا اگر دشمنان قوم من، حمایت مرا میخواهند آنها باید با من صلح کنند. آری آنها باید با من صلح کنند » )اشعیا ۲: (. بدین ۵ ۷ جهت دادخواست مشتاقانه آنان روز و شب به خدا ارائه می شود. خداوند دعای یعقوب را نمی شنید و با رحمت خود زندگی او را نجات نمی داد، اگر او از اشتباهات گذشته خود برای نائل شدن به برکات بواسطۀ حیله گری، توبه نمی کرد. DR 84.4
عادلان همچون یعقوب، با عزم جزم که انکاری در آن نیست ایمان خود را آشکار می کنند. آنان ناسازگاری خود را حس می کنند، ولی خطای پنهانی ندارند تا آشکار کنند. اگر گناهی داشته اند که اقرار نشده و از آن توبه نشده و در مقابل آنان پدیدار می شود، در حالی که با اشک و اندوه عذاب می کشند و با حسی سر زنده از تمامی ناشایستگی های خویش مستغرق می شدند. عجز و نومیدی، ایمان خالصانه آنان را منقطع خواهد ساخت و آنان اعتماد به نفس نمی داشتند تا برای رهایی نزد خدا التماس کنند و لحظات ارزشمند آنان صرف اقرار گناهان پنهان و زاری بخاطر وضعیت نومید کننده ای که دارند خواهد شد. DR 85.1
دوره آزمایش زمانی است که به همگان داده شده تا برای روز خدا آماده شوند. اگر برای آماده شدن غفلت شده و به هشدارها بی اعتنایی شود، آنان عذر و بهانه ای نخواهند داشت. مجاهدۀ مجدانه و سرسختانه یعقوب با فرشته، نمونه ای برای مسیحیان می باشد: یعقوب غالب و پیروز شد بخاطر این که استقامت بخرج داد و عزم داشت. DR 85.2
تمامی کسانی که خواهان برکت خدا هستند، همانطور که یعقوب بود، و به وعده های او تمسک جویند، همانگونه که او چنین کرد، و همچون او جهد و کوشش کرده و استقامت داشته باشند، موفق خواهند شد، همانطور که او توفیق یافت. تمرین ایمانِ راستین اندک است و بار حقیقتی که بر دوش ایمانداران مدعی است، سبک و اندک می باشد بخاطر این که در امور روحانی سست و کاهل هستند. DR 85.3