Go to full page →

DziejeApostolskie 15 PB — DziejeApostolskie 15

1 A niektórzy przyszedłszy z Judzkiej ziemi, nauczali braci: Iż jeźli się nie obrzeżecie według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni. PB — DziejeApostolskie 15:1

2 A gdy różnicę i spór niemały Paweł i Barnabasz mieli z nimi, postanowili, aby Paweł i Barnabasz i niektórzy inni z nich szli do Apostołów i do starszych do Jeruzalemu, z strony tego sporu. PB — DziejeApostolskie 15:2

3 Oni tedy będąc odprowadzeni od zboru, szli przez Fenicyję i Samaryję, powiadając o nawróceniu poganów i uczynili wielką radość wszystkim braciom. PB — DziejeApostolskie 15:3

4 A gdy przyszli do Jeruzalemu, przyjęci byli od zboru i od Apostołów, i starszych, i opowiedzieli, cokolwiek Bóg przez nie czynił. PB — DziejeApostolskie 15:4

5 Ale powstali niektórzy z sekty Faryzeuszów, którzy byli uwierzyli, mówiąc: Że ich trzeba obrzezać i rozkazać im, żeby zachowali zakon Mojżeszowy. PB — DziejeApostolskie 15:5

6 Zgromadzili się tedy Apostołowie i starsi, aby wejrzeli w tę sprawę. PB — DziejeApostolskie 15:6

7 A gdy był wielki spór o tem, powstawszy Piotr, rzekł do nich: Mężowie bracia! wy wiecie, że od dawnych dni Bóg mię obrał między wami, aby przez usta moje poganie słuchali słowa Ewangielii i uwierzyli. PB — DziejeApostolskie 15:7

8 A Bóg, który zna serca, wydał im świadectwo, dawszy im Ducha Świętego, jako i nam. PB — DziejeApostolskie 15:8

9 I nie uczynił żadnej różnicy między nami a nimi, wiarą oczyściwszy serca ich. PB — DziejeApostolskie 15:9

10 Przetoż teraz, przecz kusicie Boga, kładąc jarzmo na szyję uczniów, którego ani ojcowie nasi, ani myśmy znosić nie mogli? PB — DziejeApostolskie 15:10

11 Ale przez łaskę Pana Jezusa Chrystusa wierzymy, iż będziemy zbawieni tym sposobem, jako i oni. PB — DziejeApostolskie 15:11

12 I milczało wszystko ono mnóstwo, a słuchali Barnabasza i Pawła, którzy opowiadali, jako wielkie znamiona i cuda czynił Bóg przez nie między pogany. PB — DziejeApostolskie 15:12

13 A gdy oni umilknęli, odpowiedział Jakób, mówiąc: Mężowie bracia! słuchajcie mię. PB — DziejeApostolskie 15:13

14 Szymon powiedział, jako Bóg najpierwej wejrzał na pogany, aby z nich wziął lud imieniowi swemu. PB — DziejeApostolskie 15:14

15 A z tem się zgadzają mowy prorockie, jako jest napisano: PB — DziejeApostolskie 15:15

16 Potem się wrócę, a pobuduję zasię przybytek Dawidowy upadły, a obaliny jego zasię pobuduję i znowu go wystawię, PB — DziejeApostolskie 15:16

17 Aby ci, co pozostali z ludzi, szukali Pana i wszyscy narodowie, nad którymi wzywano imienia mojego, mówi Pan, który to wszystko czyni. PB — DziejeApostolskie 15:17

18 Znajomeć są Bogu od wieku wszystkie sprawy jego. PB — DziejeApostolskie 15:18

19 Przetoż moje zdanie jest, żeby nie trwożyć tych, którzy się z poganów do Boga nawracają. PB — DziejeApostolskie 15:19

20 Ale raczej pisać do nich, aby się wstrzymywali od splugawienia bałwanów i od wszeteczeństwa, i od rzeczy dławionych, i ode krwi. PB — DziejeApostolskie 15:20

21 Albowiem Mojżesz od dawnych wieków ma w każdym mieście te, którzy go opowiadają, gdyż go w bóżnicach na każdy sabat czytają. PB — DziejeApostolskie 15:21

22 Tedy się zdało Apostołom i starszym ze wszystkim zborem, aby wybrane spośród siebie męże posłali do Antyjochyi z Pawłem i z Barnabaszem, to jest Judasa, którego zwano Barsabaszem, i Sylę, męże przedniejsze między braćmi. PB — DziejeApostolskie 15:22

23 Napisawszy to przez rękę ich: Apostołowie i starsi, i bracia tym, którzy są w Antyjochyi i w Syryi, i w Cylicyi, braciom którzy są z pogan, zdrowia życzymy; PB — DziejeApostolskie 15:23

24 Ponieważeśmy słyszeli, że niektórzy wyszedłszy od nas, zatrwożyli was słowy, wątląc dusze wasze, a mówiąc, że się musicie obrzezać i zakon zachowywać, którymeśmy tego nie poruczyli, PB — DziejeApostolskie 15:24

25 Zdało się nam jednomyślnie zgromadzonym, posłać do was męże wybrane z miłymi naszymi, Barnabaszem i z Pawłem, PB — DziejeApostolskie 15:25

26 Z ludźmi, którzy wydali dusze swe dla imienia Pana naszego, Jezusa Chrystusa. PB — DziejeApostolskie 15:26

27 Przetoż posłaliśmy Judasa i Sylę, którzy wam i ustnie toż powiedzą. PB — DziejeApostolskie 15:27

28 Albowiem zdało się Duchowi Świętemu i nam, abyśmy więcej nie kładli na was żadnego ciężaru, oprócz tych rzeczy potrzebnych; PB — DziejeApostolskie 15:28

29 Abyście się wstrzymywali od rzeczy bałwanom ofiarowanych, i od krwi, i od rzeczy dławionych, i od wszeteczeństwa, których rzeczy jeźli się strzec będziecie, dobrze uczynicie. Miejcie się dobrze. PB — DziejeApostolskie 15:29

30 A tak oni będąc odprawieni, przyszli do Antyjochyi, a zgromadziwszy mnóstwo, oddali list. PB — DziejeApostolskie 15:30

31 A przeczytawszy, radowali się z onej pociechy. PB — DziejeApostolskie 15:31

32 A Judas i Sylas, będąc i oni prorokami, długiemi słowy napominali braci i utwierdzali je. PB — DziejeApostolskie 15:32

33 A zamieszkawszy tam do czasu, odprawieni są z pokojem od braci do Apostołów. PB — DziejeApostolskie 15:33

34 Lecz Syli zdało się tam zostać. PB — DziejeApostolskie 15:34

35 Także Paweł i Barnabasz zamieszkali w Antyjochyi, nauczając i opowiadając z wieloma innymi słowo Pańskie. PB — DziejeApostolskie 15:35

36 A po kilku dniach rzekł Paweł do Barnabasza: Wróciwszy się, nawiedźmy braci naszych po wszystkich miastach, w którycheśmy opowiadali słowo Pańskie, jakoli się mają. PB — DziejeApostolskie 15:36

37 Tedy Barnabasz radził, aby z sobą wzięli i Jana, którego zwano Markiem. PB — DziejeApostolskie 15:37

38 Ale się to Pawłowi nie zdało brać tego z sobą, który był odszedł od nich z Pamfilii, a nie chodził z nimi na onę pracę. PB — DziejeApostolskie 15:38

39 I wszczął się między nimi wielki gniew, tak iż odszedł jeden od drugiego, a Barnabasz wziąwszy z sobą Marka, płynął do Cypru. PB — DziejeApostolskie 15:39

40 Ale Paweł obrawszy sobie Sylę, wyszedł, będąc poruczony łasce Bożej od braci: PB — DziejeApostolskie 15:40

41 I przechodził Syryję, i Cilicyję, utwierdzając zbory. PB — DziejeApostolskie 15:41