1 I stało się w Ikonii, że także weszli do bóżnicy żydowskiej, a tak mówili, że uwierzyło i Żydów, i Greków wielkie mnóstwo. PB — DziejeApostolskie 14:1
2 Lecz Żydowie, którzy nie uwierzyli, podburzyli i zajątrzyli serca pogan przeciwko braciom. PB — DziejeApostolskie 14:2
3 I byli tam przez długi czas, bezpiecznie mówiąc w Panu, który dawał świadectwo słowu łaski swojej i czynił to, że się działy znamiona i cuda przez ręce ich. PB — DziejeApostolskie 14:3
4 I rozerwało się mnóstwo miejskie, a byli jedni z Żydami a drudzy z Apostołami. PB — DziejeApostolskie 14:4
5 A gdy się wzburzyli i poganie, i Żydzi z książęty swoimi, aby je zelżyli i ukamionowali: PB — DziejeApostolskie 14:5
6 Zrozumiawszy to, uciekli do miast Likaońskich, do Listry i do Derby, i do okolicznej krainy, PB — DziejeApostolskie 14:6
7 A tam kazali Ewangieliję. PB — DziejeApostolskie 14:7
8 A mąż niektóry w Listrze chory na nogi siedział, będąc chromy z żywota matki swojej, który nigdy nie chodził. PB — DziejeApostolskie 14:8
9 Ten słuchał Pawła mówiącego; który nań pilnie patrząc i widząc, iż miał wiarę, żeby mógł być uzdrowiony, PB — DziejeApostolskie 14:9
10 Rzekł wielkim głosem: Stań prosto na nogi twoje; i wyskoczył i chodził. PB — DziejeApostolskie 14:10
11 A lud widząc, co Paweł uczynił, podnieśli głos swój, mówiąc po likaońsku: Bogowie stawszy się podobni ludziom, zstąpili do nas. PB — DziejeApostolskie 14:11
12 I nazwali Barnabasza Jowiszem, a Pawła Merkuryjuszem, ponieważ on prowadził rzecz. PB — DziejeApostolskie 14:12
13 Tedy kapłan Jowisza, który był przed miastem ich, woły z wieńcami do wrót przywiódłszy, chciał ofiary z ludem sprawować. PB — DziejeApostolskie 14:13
14 Co gdy usłyszeli Apostołowie Barnabasz i Paweł, rozdarłszy szaty swoje, wpadli między lud, wołając, PB — DziejeApostolskie 14:14
15 I mówiąc: Mężowie! cóż to czynicie? I myśmyć ludzie, tymże biedom jako i wy poddani, którzy wam opowiadamy, abyście się od tych marności nawrócili do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię i morze, i wszystko co w nich jest. PB — DziejeApostolskie 14:15
16 Który za przeszłych wieków dopuszczał wszystkim poganom, aby chodzili za drogami swemi. PB — DziejeApostolskie 14:16
17 Aczkolwiek nie zaniechał samego siebie prócz świadectwa, czyniąc dobrze, dawając nam z nieba dżdże i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i weselem serca nasze. PB — DziejeApostolskie 14:17
18 A to mówiąc, zaledwie uspokoili lud, że im nie ofiarował. PB — DziejeApostolskie 14:18
19 A nadeszli z Antyjochyi i z Ikonii Żydowie, którzy namówiwszy lud i ukamionowawszy Pawła, wywlekli za miasto, mniemając żeby umarł. PB — DziejeApostolskie 14:19
20 Lecz gdy go uczniowie obstąpili, wstawszy wszedł do miasta, a nazajutrz odszedł z Barnabaszem do Derby. PB — DziejeApostolskie 14:20
21 A opowiedziawszy Ewangieliję onemu miastu i wiele uczniów pozyskawszy, wrócili się do Listry, do Ikonii, i do Antyjochyi; PB — DziejeApostolskie 14:21
22 Utwierdzając dusze uczniów i napominając, aby trwali w wierze, i mówiąc: Że przez wiele ucisków musimy wnijść do królestwa Bożego. PB — DziejeApostolskie 14:22
23 A gdy im przez głosy postanowili starsze w każdym zborze i modlili się z postami, poruczyli je Panu, w którego uwierzyli. PB — DziejeApostolskie 14:23
24 A przeszedłszy Pisydyję, przyszli do Pamfilii. PB — DziejeApostolskie 14:24
25 I opowiedziawszy słowo Boże w Pergi, poszli do Atalii. PB — DziejeApostolskie 14:25
26 A stamtąd płynęli do Antyjochyi, skąd byli oddani łasce Bożej ku tej sprawie, którą wykonali. PB — DziejeApostolskie 14:26
27 A gdy tam przyszli i zgromadzili zbór, oznajmili, co Bóg przez nie uczynił, a iż poganom drzwi wiary otworzył. PB — DziejeApostolskie 14:27
28 I mieszkali tam czas niemały z uczniami. PB — DziejeApostolskie 14:28