Młodym ludziom należy wskazać, że nie wolno im dowolnie dysponować ich życiem. Obecnie powierzono im dobro, z którego w przyszłości będą musieli się rozliczyć. Bóg nie uzna ich za niewinnych, jeśli lekkomyślnie będą traktować Jego cenne dary. Odkupiciel świata zapłacił za nich nieskończoną cenę, a więc ich życie i talenty należą do Niego. Ostatecznie będą oni sądzeni według tego, jak wiernie szafowali kapitałem, który Bóg im powierzył. Należy ich uczyć, że im większe wyposażenie otrzymali w postaci środków i możliwości, tym większa odpowiedzialność za dzieło Pańskie spoczywa na nich i większej pracy wymaga się od nich. Gdy młodzi w ten sposób są prowadzeni do odczucia swojej odpowiedzialności wobec Stwórcy i zrozumienia doniosłego obowiązku powierzonego im w ich życiu, wówczas nie są skłonni rzucać się w wir rozpusty i przestępczości, które wciągają tak wielu obiecujących młodych ludzi w naszych czasach. — The Review and Herald, 13 grudzień 1881. PM 174.6