Miłość objawiona na Golgocie powinna być ożywiona, wzmocniona i rozlana w naszych zborach. Czy nie uczynimy wszystkiego, co możemy, by zasadom, które Jezus przyniósł na naszą ziemię dodać mocy? Czy nie powinniśmy walczyć o to, by dobroczynność, o którą się teraz apeluje, uczynić zdolną do czynu i skuteczną? Kiedy stoisz przed krzyżem i widzisz Księcia niebios umierającego za ciebie, czy możesz zamknąć drzwi swego serca i powiedzieć: “Nie, ja nie mam nic do dania”? SS3 282.3
Wierzący lud Boży musi swoją miłość zachować aż po wieczność. Ona powinna go gromadzić wokół krzyża, zniszczyć wszelkie samolubstwo i mocno łączyć z Bogiem i współbraćmi. SS3 282.4
Pełni ofiarności i samozaparcia zgromadźcie się wokół krzyża Golgoty. Bóg będzie was błogosławić, jeśli będziecie czynić to, co najlepsze. Jeśli się zbliżycie do tronu łaski wiedząc, że jesteście z nim złączeni złotym łańcuchem, który z nieba sięga aż do ziemi, by wyciągnąć ludzi z przepaści grzechu, to w waszych sercach rozlewać się będzie miłość do braci i sióstr, którzy żyją w świecie bez Boga i nadziei. SS3 283.1
*****
Każda sposobność udzielenia pomocy jednemu z braci lub wsparcia sprawy Bożej w rozpowszechnianiu prawdy, podobna jest perle, którą możecie wysłać i złożyć w skarbcu niebieskim na bezpieczne przechowanie. — Testimonies for the Church III, 249 (1872). SS3 283.2
*****
Gdy Bóg będzie przeglądał życie wszystkich ludzi, nie zapyta: Co wyznawaliście?, lecz: Co zrobiliście? Czy byliście czynicielami Słowa? Czy żyliście tylko dla siebie, czy też byliście uprzejmi, współczujący, miłosierni, hojni w dawaniu, czy przekładaliście innych nad siebie, zapieraliście się samych siebie i tym samym byliście błogosławieństwem dla innych? Jeśli sprawozdanie wykaże, że życie dzieci Bożych cechowały miłość, samozaparcie i dobroczynność, to usłyszą wspaniałe zapewnienie i słowa błogosławieństwa Chrystusa: “Dobrze czyniliście”. “Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego, odziedziczcie Królestwo, przygotowane dla was od założenia świata”. Mateusza 25,34. Wasze samolubstwo i obojętność na cierpienia i potrzeby innych zasmucają i ranią Chrystusa. — Testimonies for the Church III, 525 (1875). SS3 283.3