“Zgrzeszyłeś. Wtedy to wypędziłem cię z góry Bożej, a cherub, który bronił wstępu, wygubił cię spośród kamieni ognistych”. Ezechiela 28,16. TC 17.1
Piszę obszerną książkę Wielki bój opisującą historię upadku szatana i wtargnięcia grzechu na nasz świat. Towarzyszy mi przy tym żywsze niż kiedykolwiek wcześniej odczucie wielkiego boju między Chrystusem, Księciem światłości, a szatanem, księciem ciemności. Gdy widzę różne zabiegi szatana zmierzające do tego, by doprowadzić do ruiny błądzących ludzi i upodobnić ich do siebie samego, uczynić ich przestępcami świętego Bożego prawa, odczuwam pragnienie, by aniołowie Boży przybyli na ziemię i przedstawili tę sprawę w sposób odpowiadający jej ogromnemu znaczeniu. TC 17.2
Czuję ogromny żal z powodu ludzi, którzy dobrowolnie oddalają się od światła, poznania Boga i posłuszeństwa Jego świętemu prawu. Jak Adam i Ewa uwierzyli kłamstwu szatana: “Będziecie jak Bóg”, tak ludzie ci mają nadzieję, że przez nieposłuszeństwo wzniosą się na wyższy poziom egzystencji. Jestem tym tak zatroskana, iż wtedy, gdy inni śpią, ja spędzam godziny na modlitwie, aby dzieło Boże mogło z mocą przełamać fatalne zwiedzenie władające umysłami ludzi i poprowadzić ich do krzyża Golgoty. Uspokaja mnie wtedy myśl, że ludzie ci zostali nabyci krwią Pana Jezusa. Odczuwamy współczucie dla ludzi, ale Golgota świadczy, jak bardzo Bóg ich miłuje. To dzieło nie jest nasze, ale Pańskie. TC 17.3
My jesteśmy tylko narzędziami w Jego rękach, aby spełniać Jego wolę, a nie naszą. Patrzymy na tych, którzy sprzeciwiają się Duchowi łaski, i drżymy o nich. Czujemy żal, jesteśmy rozczarowani, iż ludzie ci okazują się niewierni Bogu i prawdzie; jednak jeszcze głębszy żal odczuwamy, gdy myślimy o Jezusie, który nabył tych ludzi za cenę swojej krwi. Oddalibyśmy wszystko, co mamy, by uratować choćby jednego człowieka, ale wiemy, że nie jest to możliwe. Oddalibyśmy życie, by zbawić jednego człowieka dla wieczności, ale nawet taka ofiara nie jest wystarczająca. TC 17.4
Jedna, wielka ofiara została złożona w życiu, misji i śmierci Jezusa Chrystusa. Ach, gdyby ludzie rozmyślali nad wielkością tej ofiary, wówczas mogliby lepiej pojąć wielkość zbawienia. — Testimonies for the Church V, 625.626. TC 17.5