“A to wszystko na tamtych przyszło dla przykładu i jest napisane ku przestrodze dla nas, którzy znaleźliśmy się u kresu wieków”. 1 Koryntian 10,11. TC 188.1
Zalecenia zawarte w Starym Testamencie są tak samo słowem Chrystusa jak nauki Nowego Testamentu. Chrystus był prawdziwie Odkupicielem ludzkości w czasach starotestamentowych, tak samo jak wtedy, gdy przyszedł na ziemię jako człowiek. Starożytnym narodom dał taką samą możliwość przyjęcia zbawienia, jaką mieli ci, którzy słuchali słów Zbawiciela bezpośrednio z Jego ust. TC 188.2
Charakter ukształtowany na podobieństwo Boże jest jedynym skarbem, jaki ludzie zabiorą z tego do nowego świata. Charakter ukształtowany w tym świecie określi nasze wieczne przeznaczenie. To, co cenne w tym świecie, zostanie zachowane dla przyszłego świata. Przyszłość człowieka jest określona przez to, jakim wpływom człowiek ulega w doczesnym życiu. Jeśli człowiek pielęgnuje i rozwija odziedziczone skłonności do zła, pobłażając cielesnemu usposobieniu, apetytowi i żądzom, to nie będzie mógł nigdy wejść do królestwa Bożego. Jednak ten, kto ucieka od złych skłonności i jest gotów stale poddawać się Duchowi Jezusa Chrystusa, zostaje przekształcony. (...) TC 188.3
Charakter Chrystusa objawił się w Ablu, Noem, Secie, Henochu, Abrahamie, Józefie, Mojżeszu, Jozuem, Samuelu, Dawidzie i wszystkich tych, o których czytamy, iż zyskali Bożą aprobatę. Jednak mamy również przykład Kaina oraz tych, którzy kształtowali swoje charaktery będąc w opozycji do prawdy, wierności, posłuszeństwa i sprawiedliwości. Wszyscy mieli sposobność przyłączyć się albo do naśladowców Kaina, albo do królewskiej, Bożej rodziny. (...) Czystość i świętość są dostępne jedynie przez Chrystusa. (...) TC 188.4
Mamy słuchać głosu Chrystusa przemawiającego w stworzeniu świata i z słupa obłoku, gdyż nasze wieczne dobro zależy od posłuszeństwa temu głosowi. Niechaj wszyscy będą czujni. Nie lekceważmy niczego, co Chrystus przekazał nam przez swój święty lud w przeszłości dla naszego dobra. TC 188.5
Wszystko, co Bóg zaplanował, czego dotknęła Jego ręka, jest źródłem nauki i zachęty dla tych, którzy żyją w czasie bezpośrednio poprzedzającym koniec tego świata. To, co już się wydarzyło, znowu się powtórzy. Słowa Chrystusa wyrażające aprobatę albo dezaprobatę brzmią przez wszystkie wieki aż do naszych czasów. Nasze duchowe i wieczne dobro jest uzależnione od jasno określonych warunków. Pan nie rzuca słów na wiatr i mówi to, co naprawdę myśli. — Letter 34, 1899. TC 188.6