“Będziesz przejęty czcią dla Pana, twojego Boga, i jemu będziesz służył”. 5 Mojżeszowa 6,13. TC 218.1
Powinniśmy przedkładać nasze prośby Bogu nie po to, by przekonać się, czy On spełni swoje słowo, ale dlatego, że On je spełni, nie po to, by przekonać się, czy nas kocha, ale dlatego, że On nas kocha. TC 218.2
“Znowu wziął go diabeł na bardzo wysoką górę i pokazał mu wszystkie królestwa świata oraz chwałę ich. I rzekł mu: To wszystko dam ci, jeśli upadniesz i złożysz mi pokłon”. TC 218.3
To był koronny wyczyn szatana. Zaangażował całą swoją zwodniczą moc. To był “urok węża”. Otoczył Chrystusa potęgą swojej fascynacji, usiłując skłonić Go do poddania się woli kusiciela. W swojej słabości Chrystus trzymał się Boga. Boskość jaśniała przez człowieczeństwo. Chrystus stał objawiony jako Wódz Niebios, a Jego słowa były słowami Tego, który ma wszelką władzę i moc: “Idź precz, szatanie! Albowiem napisano: Panu Bogu swemu pokłon oddawać i tylko jemu służyć będziesz”. TC 218.4
Szatan zakwestionował Boże synostwo Jezusa. W swoim ostatnim ataku otrzymał dowód, którego nie potrafił odeprzeć. Nie miał siły oprzeć się rozkazowi. Dysząc z upokorzenia i gniewu musiał się wycofać sprzed oblicza Odkupiciela świata. Zwycięstwo Chrystusa było tak zupełne, jak upadek Adama. TC 218.5
Chrystus wiedział, że w przyszłości konflikt między ludźmi a podstępnym wrogiem będzie trwał jeszcze bardzo długo. On jest ucieczką dla wszystkich, którzy osaczeni pokusami wzywają Go na pomoc. Pokusy i próby będą udziałem każdego, ale nikt nie jest skazany na to, by ulec wrogowi. Nasz Zbawiciel zwyciężył dla nas. Szatan nie jest wrogiem nie do pokonania. Dzień po dniu napada na tych, którzy przechodzą próby, starając się podstępem zdobyć nad nimi władzę. Jego oskarżająca moc jest wielka i właśnie dzięki niej najczęściej odnosi zwycięstwo. Chrystus był kuszony, aby móc pomóc tym, którzy są kuszeni. Pokusa nie jest grzechem, grzechem jest uleganie pokusie. Dla człowieka, który ufa Jezusowi, pokusa jest kolejną okazją do odniesienia zwycięstwa i wzrastania w siłę. TC 218.6
Chrystus jest gotów przebaczyć każdemu, kto przychodzi do Niego wyznając swoje grzechy. Znękanym, zmagającym się z pokusami ludziom mówi: “Chyba że się poddadzą pod moją ochronę, zawrą ze mną pokój; niech zawrą ze mną pokój”. Dzięki Bogu mamy arcykapłana, który współczuje nam w naszych słabościach, gdyż był kuszony we wszystkim, tak jak my. — Manuscript 113, 1902. TC 218.7