“Wtedy rzekł Pan Bóg do kobiety: Dlaczego to uczyniłaś? I odpowiedziała kobieta: Wąż mnie zwiódł i jadłam”. 1 Mojżeszowa 3,13. TC 26.1
Bóg miał zamiar osiedlić ludzi w niebie, jeśli okazaliby się posłuszni Jego słowu. Adam miał zostać poddany próbie, aby wykazać, czy będzie posłuszny, podobnie jak wierni aniołowie Boży, czy też okaże się nieposłuszny. Gdyby wytrwał w próbie, nauczyłby dzieci lojalności. Jego umysł i myśli byłyby jak umysł i myśli Boga. (...) TC 26.2
Szatan, upadły książę aniołów, zazdrościł Bogu. Postanowił oszustwem, intrygą i zwiedzeniem udaremnić Boże plany. Nie przyszedł do Ewy w postaci anioła, ale węża, zamaskowany, ukryty i zwodniczy. Przemówił do niej głosem, który rzekomo pochodził od węża. (...) Gdy Ewa usłyszała go, zapomniała o Bożym ostrzeżeniu. Uległa zwiedzeniu, a gdy skusiła Adama, on także zlekceważył Boże ostrzeżenie. Uwierzył słowom wroga. (...) TC 26.3
Kłamstwo, które szatan wypowiedział do Ewy: “Na pewno nie umrzecie”, było powtarzane przez wieki z pokolenia na pokolenie. W ten sposób szatan skusił naszych prarodziców i zwodzi także współczesnych ludzi. (...) TC 26.4
Adam i Ewa zostali usunięci z Edenu, a anioł z płomienistym mieczem zagrodził im drogę do drzewa żywota, aby nielojalni, nieposłuszni ludzie nie mogli spożywać z niego owoców i unieśmiertelnić w ten sposób występek. Zwróć uwagę na to, że Pan nie ufał upadłemu i nieposłusznemu Adamowi tak, jak ufał mu, kiedy był posłuszny i pełen ufności, żyjąc każdym słowem pochodzącym z ust Bożych. (...) TC 26.5
Adamowi i Ewie rzeczywiście otworzyły się oczy, ale cóż takiego zobaczyli? Własną hańbę i ruinę, gdy spostrzegli, że szata niebiańskiego światła, która otaczała ich dotąd, zniknęła. Ich oczy otworzyły się i ujrzeli nagość jako skutek przestępstwa. (...) TC 26.6
Wszyscy, którzy dzisiaj pozwalają, by szatan posługiwał się nimi jako narzędziami, by prowadzić innych do lekceważenia przykazań Bożych, są pod przekleństwem Bożym. Nasze bezpieczeństwo zależy od niewzruszonej wiary w “tak mówi Pan”. To jest deklaracja prawdy. Ci, którzy z jakiegokolwiek powodu odchodzą od prawdy i wkraczają na ścieżkę samowoli, idą za fałszywym przywódcą i zostaną przez niego sprowadzeni na manowce. — Letter 91, 1900. TC 26.7