ΚΕΦΆΛΑΙΟ 6—«ΕΙΔΟΜΕΝ ΤΟΝ ΑΣΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ»
Το κεφάλαιο αυτό βασίζεται στο Ματθ. 2.ΖΧ 35.1
«Αφού δε εγεννήθη ο Ιησούς εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας, επί ημερών Ηρώδου του βασιλέως, ιδού, Μάγοι από ανατολών ήλθον εις Ιεροσόλυμα, λέγοντες: «Που είναι ο γεννηθείς Βασιλεύς των Ιουδαίων; Διότι είδομεν τον αστέρα Αυτού εν τη ανατολή, και ήλθομεν δια να προσκυνήσωμεν Αυτόν.»ΖΧ 35.2
Αυτοί οι Μάγοι από την Ανατολή ήταν φιλόσοφοι. Ανήκαν σε μια μεγάλη και σημαντική τάξη, που περιελάμβανε ανθρώπους ευγενικής καταγωγής, πλούσιους και μορφωμένους. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν πολλοί που εκμεταλλεύονταν την ευπιστία του λαού. Άλλοι ήταν άνθρωποι ευθείς που μελετούσαν τα σημεία της Θείας Πρόνοιας στη φύση και τους εκτιμούσαν για την ακεραιότητα και τη σοφία τους. Από αυτούς τους τελευταίους, οι Μάγοι ήρθαν να δουν το Χριστό.ΖΧ 35.3
Το φώς του Χριστού πάντοτε λάμπει μέσα στα σκοτάδια της ειδωλολατρίας. Καθώς εκείνοι οι σοφοί μελετούσαν τον έναστρο ουρανό και προσπαθούσαν να κατανοήσουν το μυστήριο που κρύβονταν στις φωτεινές τροχιές των ουρανίων σωμάτων, διέκριναν τη δόξα του Δημιουργού. Αναζητώντας μια σαφέστερη γνώση, στράφηκαν στην εβραϊκή Γραφή. Στη χώρα τους φύλαγαν σα θησαυρό τις προφητείες που μιλούσαν για την έλευση ενός θεϊκού Δασκάλου. Ο Βαλαάμ ανήκε στην κατηγορία των μάγων αν και κάποτε υπήρξε προφήτης του Θεού. Εμπνευσμένος από το Άγιο Πνεύμα, είχε προφητεύσει για την ευδαιμονία του Ισραήλ και την εμφάνιση του Μεσσία. Με την παράδοση οι προφητείες του είχαν περάσει από γενεά σε γενεά στο κύλισμα του χρόνου. Κατά ένα σαφέστερο όμως τρόπο ο ερχομός του Χριστού είχε αποκαλυφτεί στην Παλαιά Διαθήκη. Με χαρά οι Μάγοι έμαθαν ότι η έλευσή Του πλησίαζε και ότι η γνώση της δόξας του Θεού θα γέμιζε όλο τον κόσμο.ΖΧ 35.4
Οι σοφοί αυτοί είχαν δει ένα μυστηριώδες φώς στον ουρανό, το ίδιο βράδυ που η δόξα του Θεού πλημμύρισε τους λόφους της Βηθλεέμ. Καθώς το φώς έσβηνε, ένα φωτεινό αστέρι παρουσιάστηκε και προχωρούσε αργά στον ουρανό Δεν ήταν ούτε απλανής αστέρας, ούτε και πλανήτης. Το φαινόμενο αυτό κίνησε το ζωηρότερο ενδιαφέρον τους. Το αστέρι εκείνο ήταν μιαμακρινή συντροφιά φωτεινών αγγέλων, αλλά οι σοφοί το αγνοούσαν. Μολαταύτα ήταν πεπεισμένοι ότι το αστέρι είχε ιδιαίτερη σημασία για αυτούς. Ζήτησαν τη συμβουλή των ιερέων και φιλοσόφων και ερεύνησαν τους αρχαίους παπύρους. Η προφητεία του Βαλαάμ ανέφερε: «Θέλει ανατείλει άστρον εξ Ιακώβ και θέλει αναστηθή σκήπτρον εκ του Ισραήλ.» (Αριθ. 24:17.) Ήταν δυνατό αυτό το παράξενο αστέρι να είχε σταλεί σαν προάγγελος Εκείνου του Αναμενομένου; Οι σοφοί δέχτηκαν με χαρά το φώς της ουρανόσταλτης αλήθειας. Το φώς έλαμπε επάνω τους με φωτεινότερες ακτίνες. Με όνειρα τους δόθηκαν οδηγίες να ξεκινήσουν σε αναζήτηση του νεογέννητου Άρχοντα.ΖΧ 36.1
Καθώς ο Αβραάμ ξεκίνησε με πίστη στην πρόσκληση του Θεού «μη εξεύρων που υπάγει» (Εβρ. 11:8). Όπως ο λαός του Ισραήλ ακολούθησε με πίστη τη στήλη της νεφέλης μέχρι τη Γή της Επαγγελίας, έτσι και αυτοί οι Εθνικοί ξεκίνησαν να βρουν τον προσδοκώμενο Σωτήρα. Η ανατολική αυτή χώρα αφθονούσε σε πολύτιμα πράγματα και οι Μάγοι δεν ξεκίνησαν με άδεια χέρια Ήταν έθιμο να προσφέρουν δώρα σε ένδειξη σεβασμού στους πρίγκιπες ή σε άλλα τιμητικά πρόσωπα. Στην περίπτωση αυτή, οι Μάγοι έφεραν σαν προσφορά τα πλουσιότερα δώρα που παρήγε η χώρα τους για Εκείνον του οποίου το πρόσωπο έμελλε να ευλογήσει όλες οι φυλές της Γής. Ήταν ανάγκη να ταξιδεύουν τη νύχτα για να καθοδηγούνται από το άστρο. Οι ταξιδιώτες έσπαγαν τη μονοτονία της μακρινής οδοιπορίας επαναλαμβάνοντας παραδόσεις και προφητικά αποφθέγματα τα οποία αφορούσαν Εκείνον που αναζητούσαν. Κάθε φορά που σταματούσαν να ξεκουραστούν, ερευνούσαν τις προφητείες. Όσο περνούσε ο καιρός, πείθονταν όλο και περισσότερο ότι ο Θεός ήταν Εκείνος που τους οδηγούσε. Από τη μια μεριά είχαν το άστρο που τους οδηγούσε σαν ένα εξωτερικό σημάδι και από την άλλη την εσωτερική μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος που τους ενέπνεε και τους γέμιζε την καρδιάμε ελπίδα. Το ταξίδιτους ήταν ευχάριστο, αν και ήταν μακρινό.ΖΧ 36.2
Είχαν πλέον φθάσει στη χώρα του Ισραήλ και κατέβαιναν το όρος των Ελαιών με πρόσωπο την Ιερουσαλήμ, όταν το άστρο που τους οδηγούσε στο μακρινό τους ταξίδι, στάθηκε πάνω από το ναό και έπειτα από λίγο εξαφανίστηκε.Προχωρούσαν γοργά με εμπιστοσύνη, βέβαιοι ότι το γεγονός της γέννησης του Μεσσία θα είναι το χαρούμενο θέμα στα χείλη κάθε ανθρώπου. Ζητούν μάταια πληροφορίες. Μπαίνουν στην Άγια Πόλη και κατευθύνονται στο ναό. Με κατάπληξή τους δεν βρίσκουν κανένα που να ξέρει κάτι για το νεογέννητο Βασιλιά. Οι ερωτήσεις τους δεν προκαλούν εκδηλώσεις χαράς, αλλά μάλλον έκπληξης και φόβου, ανάμικτες με περιφρόνηση.ΖΧ 36.3
Οι ιερείς είναι προσκολλημένοι στις παραδόσεις τους. Εξυμνούν τη θρησκεία τους και τη δική τους ευσέβεια, ενώ καταγγέλλουν τους Έλληνες και τους Ρωμαίους σαν ειδωλολάτρες και πιο αμαρτωλούς από τους άλλους. Οι Μάγοι δεν είναι ειδωλολάτρες και στα μάτια του Θεού στέκονται πιο ψηλά από τους ιερείς που ισχυρίζονται ότι Τον λατρεύουν. Για τους Ιουδαίους όμως, οι Μάγοι είναι ειδωλολάτρες. Ακόμη και ανάμεσα στους διορισμένους θεματοφύλακες των Γραφών, οι αγωνιώδεις ερωτήσεις των Μάγων δεν βρίσκουν κανένα αίσθημα συμπάθειας.ΖΧ 37.1
Η άφιξη των Μάγων γρήγορα διαδόθηκε στα Ιεροσόλυμα. Η απροσδόκητη επίσκεψή τους προξένησε την έξαψη του λαού και η είδηση έφθασε μέχρι τα ανάκτορα του Ηρώδη. Ο πανούργος Αδόμητης αναστατώθηκε με τον υπαινιγμό ενός πιθανού αντιπάλου. Αμέτρητα εγκλήματα είχαν κηλιδώσει την ανάρρησή του στο θρόνο. Επειδή είχε ξένο αίμα, ο υποτελής λαός του τον μισούσε. Η μοναδική του ασφάλεια ήταν η εύνοια της Ρώμης. Ο νεογέννητος αυτός Άρχοντας είχε ανώτερα δικαιώματα. Ήταν γόνος του βασιλείου του.ΖΧ 37.2
Ο Ηρώδης υποψιάζονταν ότι οι ιερείς συνωμοτούσαν με τους ξένους για να δημιουργήσουν λαϊκή εξέγερση και να τον εκθρονίσουν. Έκρυψε όμως τη δυσπιστία του, αποφασισμένος να ματαιώσει τα σχέδιά τους με μια ανώτερη από τη δική τους πανουργία. Συγκεντρώνοντας τους αρχιερείς και γραμματείς, τους ρώτησε τι δίδασκαν τα ιερά βιβλία τους σχετικά με τον τόπο της γέννησης του Μεσσία.ΖΧ 37.3
Αυτή η ερώτηση προερχόμενη από το σφετεριστή του θρόνου και γινόμενη κατ’ απαίτηση των ξένων, έθιξε την υπερηφάνεια των Εβραίων νομοδιδασκάλων. Η αδιαφορία με την οποία στράφηκαν στην έρευνα των προφητειών εξόργισε το ζηλόφθονο τύραννο. Νόμιζε ότι προσπαθούσαν να του αποκρύψουν το γεγονός. Με εξουσία που δεν δέχονταν καμία συζήτηση, τους διέταξε να ερευνήσουν προσεκτικά και να του ανακοινώσουν τον τόπο της γέννησης του αναμενόμενου Βασιλιά. «Εκείνοι δε είπον προς αυτόν, Εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας διότι ούτως είναι γεγραμμένον δια του προφήτου:ΖΧ 37.4
«Και συ Βηθλεέμ, γή Ιούδα,
Δεν είσαι ουδόλως ελάχιστη μεταξύ των ηγεμόνων του Ιούδα
Διότι εκ σου θέλει εξέλθει Ηγούμενος,
Όστις θέλει ποιμάνει τον λαόν Μου Ισραήλ.» (Βλέπε Μιχ. 5:2.)ΖΧ 38.1
Τότε ο Ηρώδης κάλεσε τους Μάγους σε μια ιδιαίτερη συνέντευξη. Θύελλα οργής και φόβου κόχλαζε στην καρδιά του, αλλά εξωτερικά διατήρησε την ψυχραιμία του και υποδέχθηκε τους ξένους με ευγένεια. Ρώτησε πότε παρουσιάστηκε το άστρο και προσποιήθηκε ότι χάρηκε για τη γέννηση του Χριστού. Είπε στους επισκέπτες του: «Πορευθέντες ακριβώς, εξετάσατε περί του παιδίου αφού δε εύρητε, απαγγείλατέ μοι, δια να έλθω και εγώ να προσκυ-νήσω Αυτό.» Λέγοντας αυτά, τους προέτρεψε να πάνε στη Βηθλεέμ.ΖΧ 38.2
Οι ιερείς και οι πρεσβύτεροι της Ιερουσαλήμ δεν είχαν τόση μεγάλη άγνοια για τη γέννηση του Χριστού όση προσποιούνταν ότι είχαν. Η είδηση της επίσκεψης των αγγέλων στους βοσκούς είχε φθάσει στην Ιερουσαλήμ, αλλά οι ραβίνοι τη θεώρησαν ανάξια λόγου. Οι ίδιοι θα μπορούσαν να είχαν βρει τον Ιησού και να οδηγήσουν τους Μάγους στον τόπο της γέννησής Του. Αντίθετα όμως, οι Μάγοι ήταν εκείνοι που επέστησαν την προσοχή των ιερωμένων στη γέννηση του Μεσσία. «Που είναι ο γεννηθείς Βασιλεύς των Ιουδαίων; » ρώτησαν «διότι είδομεν τον αστέρα Αυτού εν τη ανατολή, και ήλθομεν δια να προσκυνήσωμεν Αυτόν.»ΖΧ 38.3
Η υπερηφάνεια και η ζηλοτυπία έφραξαν το δρόμο του φωτός. Αν οι ιερείς και οι ραβίνοι δέχονταν την είδηση των ποιμένων και των Μάγων, θα βρίσκονταν σε δύσκολη θέση γιατί θα αποδεικνύονταν ότι δεν ήταν αυθεντικοί ερμηνευτές της αλήθειας του Θεού. Αυτοί οι μορφωμένοι δάσκαλοι δεν είχαν κανένα σκοπό να ταπεινωθούν και να διδαχθούν από εκείνους που αποκαλούσαν ειδωλολάτρες. Ισχυρίζονταν ότι δεν ήταν δυνατό ο Θεός να παραβλέψει αυτούς και να επικοινωνήσει με αγράμματους βοσκούς και με απερίτμητους Εθνικούς. Ήταν αποφασισμένοι να δείξουν την περιφρόνησή τους για τις φήμες που είχαν ξεσηκώσει το βασιλιά Ηρώδη και ολόκληρη την Ιερουσαλήμ. Δεν θα πήγαιναν ούτε καν στη Βηθλεέμ για να εξακριβώσουν αν αλήθευε η είδηση ή όχι. Έτσι έκαναν το λαό να αποδώσει το ενδιαφέρον για τον Ιησού σε μια έξαψη φανατισμού. Από την ώρα εκείνη η υπερηφάνεια και η ισχυρογνωμοσύνη τους εξελίχθηκε σε μόνιμο μίσος εναντίον του Σωτήρα. Ενώ ο Θεός άνοιγε τη θύρα στους Εθνικούς, οι αρχηγοί του λαού του Ισραήλ την έκλειναν για τον εαυτό τους.ΖΧ 38.4
Οι Μάγοι αναχώρησαν μόνοι τους από την Ιερουσαλήμ. Οι σκιές της νύχτας απλώνονταν καθώς αυτοί άφηναν πίσω τους τις πύλες της. Με μεγάλη τους χαρά διέκριναν και πάλι το άστρο και αυτό τους οδήγησε στη Βηθλεέμ. Δεν είχαν καμιά πληροφορία για την ταπεινή κατάσταση στην οποία θα εύρισκαν τον Ιησού, όπως αυτή είχε γίνει γνωστή στους ποιμένες. Έπειτα από το μακρινό τους ταξίδι, απογοητεύθηκαν από την αδιαφορία των Ιουδαίων ηγετών και βγήκαν από την Ιερουσαλήμ περισσότερο αβέβαιοι παρότι όταν μπήκαν σε αυτή. Στη Βηθλεέμ πάλι δεν συνήντησαν καμία βασιλική φρουρά να προστατεύει το νεογέννητο Βασιλιά. Καμία από τις προσωπικότητες του κόσμου δεν ήταν στην ακολουθία Του. Ο Ιησούς σπαργανωμένος βρίσκονταν στη φάτνη.Οι γονείς Του, απλοϊκοί χωρικοί, ήταν οι μόνοι που Τον συντρόφευ-αν. Μπορούσε ποτέ να ήταν Αυτός για τον οποίο είχε γραφεί: «Δια να ανορθώσης τας φυλάς του Ιακώβ και να επαναφέρης το υπόλοιπον του Ισραήλ θέλω προσέτι Σε δώσει φώς εις τα έθνη, δια να ήσαι η σωτηρία Μου έως εσχάτου της γής;» (Ησ. 49:6.)ΖΧ 39.1
«Και ελθόντες εις την οικίαν, εύρον το παιδίον μετά Μαρίας της μητρός Αυτού, και πεσόντες προσεκύνησαν Αυτό. Κάτω από το παρουσιαστικό του Ιησού αναγνώρισαν την παρουσία της Θεότητας. Του πρόσφεραν την καρδιά τους, Τον δέχθηκαν για Σωτήρα τους και Του χάρισαν τα δώρα τους, «χρυσόν, λίβανον, και σμύρναν.» Τι πίστη που είχαν! Θα μπορούσε να λεχθεί και για τους Μάγους της Ανατολής αυτό που αργότερα ο Ιησούς είπε για τον εκατόνταρχο: «Ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν.» (Ματθ. 8:10.)ΖΧ 39.2
Οι Μάγοι δεν υποπτεύτηκαν τα σχέδια του Ηρώδη για τον Ιησού. Όταν ο σκοπός του ταξιδιού τους είχε εκπληρωθεί, ετοιμάζονταν να επιστρέψουν στην Ιερουσαλήμ με την πρόθεση να του κάνουν γνωστή την επιτυχία τους. Με ένα όνειρο έλαβαν τη θεϊκή παραγγελία να μην επικοινωνήσουν ξανά με τον Ηρώδη. Παρακάμπτοντας την Ιερουσαλήμ, επέστρεψαν στη χώρα τους από άλλο δρόμο.ΖΧ 39.3
Με τον ίδιο τρόπο προειδοποιήθηκε και ο Ιωσήφ να φύγει για την Αίγυπτο με τη Μαρία και το Βρέφος. «Και έσο εκεί εωσού είπω σοι διότι μέλλει ο Ηρώδης να ζητήση το παιδίον, δια να απολέση αυτό.» Ο Ιωσήφ υπάκουσε χωρίς χρονοτριβή, ξεκινώντας νύχτα για το ταξίδι του, για μεγαλύτερη ασφάλεια.ΖΧ 40.1
Με τους Μάγους ο Θεός προσέλκυσε την προσοχή του ιουδαϊκού έθνους στη γέννηση του Υιού Του. Οι αναζητήσεις τους στην Ιερουσαλήμ, το ενδιαφέρον που δημιουργήθηκε στο λαό ακόμη και η ζηλοτυπία του Ηρώδη προκάλεσε την προσοχή των ιερέων και δασκάλων του Ισραήλ. Όλα αυτά κατεύθυναν τη σκέψη τους προς τις προφητείες που αφορούσαν το Μεσσία, καθώς και στο μεγάλο γεγονός που μόλις είχε μεσολαβήσει.ΖΧ 40.2
Ο Σατανάς είχε καταβάλει κάθε προσπάθεια για να αποκλείσει το θεϊκό φώς από τον κόσμο και τώρα χρησιμοποιούσε τη μεγαλύτερή του πανουργία για να καταστρέψει το Σωτήρα. Εκείνος όμως που ποτέ δεν νυστάζει ούτε κοιμάται, παρακολουθούσε και προστάτευε τον αγαπημένο Του Υιό. Εκείνος που έβρεξε μάννα από τον Ουρανό, που έθρεψε τον Ηλία στον καιρό της πείνας, προμήθευσε καταφύγιο για τη Μαρία και για το Βρέφος Ιησού σε μια ειδωλολατρική γη. Με τα δώρα των Μάγων που ήρθαν από ειδωλολατρική χώρα, ο Κύριος εξασφάλισε τα έξοδα του ταξιδιού τους στην Αίγυπτο και της παραμονής τους στην ξένη χώρα.ΖΧ 40.3
Οι Μάγοι ήταν από τους πρώτους που υποδέχθηκαν το Λυτρωτή. Το δώρο τους ήταν το πρώτο που τοποθετήθηκε στα πόδια Του. Τι μεγάλο το προνόμιό τους να Τον εξυπηρετήσουν! Ο Θεός ευχαριστείται να τιμήσει την προσφορά που προέρχεται από μια καρδιά γεμάτη αγάπη, καθιστώντας την αποτελεσματικότερη για την υπηρεσία Του. Αν έχουμε προσφέρει την καρδιά μας στον Ιησού, θα φέρουμε επίσης και τα δώρα μας σε Αυτόν. Το χρυσάφι και το ασήμι, τα πιο πολύτιμα υπάρχοντά μας, τα ανώτερα πνευματικά και διανοητικά μας χαρίσματα, θα τα αφιερώσουμε οικειοθελώς σε Αυτόν που μας αγαπά και πρόσφερε τον Εαυτό Του για μας.ΖΧ 40.4
Με ανυπομονησία ο Ηρώδης περίμενε στα Ιεροσόλυμα την επιστροφή των Μάγων. Καθώς περνούσε ο καιρός και αυτοί δεν εμφανίζονταν, του γεννήθηκαν υποψίες. Η απροθυμία των ιερέων και των ραβίνων να φανερώσουν τον τόπο της γέννησης του Μεσσία φαίνονταν να δείχνει ότι είχαν αντιληφθεί τα σχέδιά του και ότι οι Μάγοι τον είχαν αποφύγεισκόπιμα. Αυτή η σκέψη τον εκνεύριζε μέχρι τρέλας. Η πανουργία του είχε βέβαια αποτύχει, μπορούσε όμως ακόμη να καταφύγει στη βία. Ο νεογέννητος βασιλιάς θα του χρησίμευε για παραδειγματισμό. Ο Ηρώδης θα έδειχνε στους αγέρωχους Εβραίους τι τους περίμενε αν επιχειρούσαν να ενθρονίσουν άλλο μονάρχη.ΖΧ 40.5
Έστειλε επειγόντως στρατιώτες στη Βηθλεέμ με διαταγή να θανατώσουν όλα τα νήπια από δύο ετών και κάτω. Τα ήσυχα σπίτια της πόλης του Δαβίδ δοκίμασαν σκηνές φρίκης που είχε οραματιστεί ο προφήτης εξακόσια χρόνια πριν. «Φωνή ηκούσθη εν Ραμά. θρήνος και κλαθμός και οδυρμός πολύςη Ραχήλ έκλαιε τα τέκνα αυτής, και δεν ήθελε να παρηγορηθή, διότι δεν υπάρχουσι.»ΖΧ 41.1
Τη συμφορά αυτή την προκάλεσαν οι ίδιοι οι Ιουδαίοι. Αν είχαν βαδίσει με πίστη και ταπεινοφροσύνη, ο Θεός με ένα αξιοσημείωτο τρόπο θα είχε κατευνάσει την οργή του βασιλιά. Με τις αμαρτίες τους είχαν αποχωριστεί από το Θεό και είχαν απορρίψει το Άγιο Πνεύμα, τη μοναδική τους προστασία. Δεν είχαν μελετήσει τις Γραφές με την επιθυμία να συμμορφωθούν με το θέλημα του Θεού. Ζητούσαν μόνο τις προφητείες που θα μπορούσαν να τις ερμηνεύσουν για την εξύψωσή τους και για να δείξουν πόσο ο Θεός περιφρονούσε τα άλλα έθνη. Η εγωιστική καυχησιολογία τους ήταν ότι ο Μεσσίας θα έρχονταν σαν βασιλιάς να νικήσει τους εχθρούς Του και να συντρίψει με την οργή Του τους ειδωλολάτρες. Με αυτή τη στάση είχαν εξοργίσει τους κατακτητές τους. Με τη διαστρεβλωμένη παρουσίαση της αποστολής του Χριστού, ο Σατανάς σκόπευε να καταστρέψει το Σωτήρα. Το κακό όμως στράφηκε πάνω στο δικό τους κεφάλι.ΖΧ 41.2
Αυτή η βάναυση πράξη ήταν μια από τις τελευταίες του Ηρώδη που αμαύρωσε τη βασιλεία του. Λίγο μετά τη σφαγή των αθώων θυμάτων υπέστη και ο ίδιος την ίδια αναπόφευκτη καταδίκη. Πέθανε με φρικτό θάνατο.ΖΧ 41.3
Ο Ιωσήφ που ήταν ακόμη στην Αίγυπτο, έλαβε τότε διαταγή από έναν άγγελο του Θεού να επιστρέψει στη χώρα του Ισραήλ. Επιθυμούσε να εγκατασταθεί στη Βηθλεέμ, επειδή έβλεπε τον Ιησού σαν διάδοχο του θρόνου του Δαβίδ. Όταν όμως έμαθε ότι στην Ιουδαία βασίλευε τώρα ο Αρχέλαος στη θέση του πατέρα του, φοβήθηκε μήπως ο γιός πραγματοποιήσει τα σχέδια του πατέρα του κατά του Χριστού. Από όλους τους γιούς του Ηρώδη, ο Αρχέλαος έμοιαζε περισσότερο στο χαρακτήρα με τον πατέρα του. Ήδη η διαδοχή του στην κυβέρνηση είχε σημειωθεί με μια αναταραχή στην Ιερουσαλήμ και με τη σφαγή χιλιάδων Ιουδαίων από Ρωμαίους στρατιώτες.ΖΧ 41.4
Και πάλι ο Ιωσήφ οδηγήθηκε σε ασφαλή τόπο. Επέστρεψε στη Ναζαρέτ, στο παλιό πατρικό του σπίτι, όπου ο Ιησούς πέρασε περίπου τριάντα χρόνια «δια να πληρωθή το ρηθέν δια των προφητών, ότι Ναζωραίος θέλει ονομασθή.» Ένας από τους γιούς του Ηρώδη κυβερνούσε τη Γαλιλαία, αλλά εκεί υπήρχαν περισσότεροι αλλοδαποί κάτοικοι από ότι στην Ιουδαία. Έτσι δεν αποδίδονταν μεγάλη σημασία σε ότι αφορούσε τους Ιουδαίους και υπήρχε μικρότερη πιθανότητα τα δικαιώματα του Ιησού να διεγείρουν τη ζήλεια εκείνων που είχαν τη δύναμη στα χέρια τους.ΖΧ 42.1
Τέτοια ήταν η υποδοχή που έκανε η Γή στο Σωτήρα. Δεν φαίνονταν να υπάρχει πουθενά τόπος ανάπαυσης ή ασφάλειας για το Βρέφος-Λυτρωτή. Ο Θεός δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τον αγαπημένο Του Υιό στους ανθρώπους, παρόλο ότι Αυτός είχε έρθει αποκλειστικά για να τους σώσει. Ανάθεσε στους αγγέλους να παρακολουθούν τον Ιησού και να Τον προστατεύουν μέχρι να εκπληρώσει την αποστολή Του στη Γή και να πεθάνει από τα χέρια εκείνων τους οποίους ήρθε να λυτρώσει.ΖΧ 42.2