Słowo wstępne

Charyzmat profetyczny stanowi jedno ze znamion Kościoła ostatków zgodnie z tym, co zostało przepowiedziane w Księdze Objawienia. Objawienie 12,17; 19,10. Od zarania ruchu adwentowego dar ten spełniał niezmiernie ważną rolę w doświadczeniu wierzących i w rozwoju Kościoła. Za jego pośrednictwem Kościół Adwentystów Dnia Siódmego otrzymał poselstwa, którymi kierując się, doznawał pokrzepienia zarówno wówczas, gdy były to słowa nagany czy zachęty, jak i wtedy, gdy prostowały jego drogi.SS1 7.1

W miarę jak “Świadectwa” wychodziły spod pras drukarskich studiowano starannie ich treść, troszcząc się o ich właściwe zabezpieczenie i bacząc na ich pouczenia oraz wskazania. W dużej mierze właśnie poselstwom tym zawdzięczać należy siłę i spoistość wewnętrzną, a także jedność i wysoki poziom duchowy Kościoła adwentystycznego w dzisiejszych czasach.SS1 7.2

Obecnie, dzięki wyborowi “Świadectw”, ujętemu w trzytomowym dziele pt. “Ze skarbnicy świadectw”, rady, które wywarły tak wielki wpływ w przeszłości, stają się powszechnie dostępne sferom kościelnym i religijnym.SS1 7.3

Dzieło przedstawia przemyślany i całkowicie reprezentatywny wybór materiału publicystycznego. Wyboru dokonali zrzeszeni w odpowiednich komitetach kompetentni i doświadczeni pracownicy, przy czym kierownictwo całości spoczywało w rękach Depozytariuszy Publikacji dzieł Ellen G. White — instytucji ustanowionej przez samą Ellen G. White, odpowiedzialnej za kontynuowanie publikowania jej pism. Pisma tworzą integralną część dzieł E. G. White — dwunastu tomów, ożywionych duchem proroctwa, przeznaczonych do publikacji w różnych językach świata.SS1 7.4

Dziewięć tomów “Świadectw dla zboru” stanowi w sumie serię niezależnych od siebie artykułów i listów poruszających różne zagadnienia. Pierwszy zbiór w formie broszury opublikowano w drugiej połowie 1855 roku. Potem ukazały się następne. W ten sposób powstało 37 broszur wydanych w okresie pięćdziesięciu lat. Poselstwa te posiadały charakter zarówno ogólny, jak i szczegółowy. Łączyły się one z osobistymi świadectwami autorki i doświadczeniami dotyczącymi tych problemów, z którymi mogą spotkać się inni.SS1 8.1

Zapisywane w ciągu długiego okresu czasu — w celu zaspokojenia aktualnych potrzeb Kościoła — były przytaczane przy poruszaniu różnych kwestii. Jednakże wiele z tych rad odnosiło się w sposób szczególny do warunków miejscowych, a nawet do wyizolowanych sytuacji, jakie istniały w czasie pisania świadectw. Powtarzanie rad i poselstw o ciężarze “lokalnym” — jakkolwiek wielkiego znaczenia i doniosłej wartości — nie zawsze obowiązuje w posłannictwie dzisiejszego Kościoła poza obszarem Ameryki PółnocnejSS1 8.2

Dlatego wybór artykułów i zasadnicze, a także uniwersalne, dostosowanie ich do potrzeb chwili bieżącej, przedstawia się jako rzecz pierwszej wagi. Uwzględnia postulat dostosowania rad i świadectw do wymogów Kościoła na całym świecie. Dokonanie takiego wyboru pozostaje w pełnej harmonii z planem wytyczonym przez samą E. G. White w 1864 r., kiedy to drukowano pierwsze “Świadectwa”. Dla jasności cytujemy jej oświadczenie, zawarte we wstępie: “Podczas ostatnich dziesięciu lat — od roku 1855 do roku 1864 — napisałam dziesięć niewielkich broszur zatytułowanych ‘Świadectwa dla zboru’, które zostały opublikowane i krążyły wśród adwentystów dnia siódmego. Pierwsze wydanie tych broszur wyczerpało się i coraz powszechniej żądano dalszych egzemplarzy. Uważam, że najlepiej będzie drukować je ponownie z pominięciem kwestii lokalnych i personalnych, a pozostawiając te części, które mają praktyczne znaczenie, dotyczące spraw interesujących ogół, spraw doniosłych”. — Świadectwa dla Zboru I-X, powtórzone w Darach Duchowych IV.SS1 8.3

Chociaż późniejsze wydania angielskie zawierały pełne zestawienie wcześniejszych broszur i całą ich treść, to jednak zasady wyłonione przez s. White kierowały poczynaniami wydawców, którzy przygotowali niniejsze jednolite wydanie powszechne, światowe, pt. “Ze skarbnicy świadectw”.SS1 8.4

“Świadectwa dla zboru”, opublikowane w języku angielskim, zawierają 4737 stron. Niniejsze wydanie “Ze skarbnicy świadectw” składa się z trzech tomów, co stanowi ok. 1/3 owych dziewięciu tomów.SS1 9.1

W opracowaniu tym pominięto kwestie już omówione. Jako zasadę przyjęto przytoczenie artykułów w pełnym ich brzmieniu. W niektórych jednakże przypadkach — w celu oszczędności miejsca i przeprowadzenia dalszej selekcji w danym przedmiocie — pominięto niektóre części długich artykułów. W każdym takim przypadku zaznaczono w tekście konieczne skróty.SS1 9.2

Wybrane artykuły zostały uzupełnione pełnymi znaczenia odcinkami z innych rozdziałów, naświetlającymi ważne życiowo prawdy. W każdym przypadku źródło wyraźnie zostało podane. Włączono również niektóre cenne dodatki o charakterze świadectw, które poruszały nieodzowne dla życia sprawy, a nie były omawiane w “Świadectwach”. Występują one w języku angielskim, nie ma ich w obcojęzycznych wydaniach dzieł Ellen G. White.SS1 9.3

Artykuły są zestawione w porządku chronologicznym, tak jak występują w pełnym wydaniu dziewięciotomowym, wyjątek stanowi niewielka liczba przypadków, w których w wydaniu trzytomowym słuszniej było tę kwestię inaczej rozwiązać. Dodano podtytuły, a niektóre rozdziały podzielono na kilka części. Wprowadzono także nowoczesne zasady interpunkcji, nie zmieniając w niczym tekstu, nie naruszając go ani nie przerabiając. Data pierwszej publikacji i pochodzenie traktatu, a jeżeli tytuł został zmieniony — to i oryginalny napis nad rozdziałem, znajdują się w spisie treści.SS1 9.4

W bardzo niewielu przypadkach nawiązywanie do określonych spraw wiąże się z wyjaśnieniem notatki końcowej, co ułatwia zrozumienie. Czytelnik zauważy, że w świadectwach osobistych nie stosuje się imion osób zainteresowanych, lecz litery “A”, “B”, “C”. Stąd też użyta litera w żaden sposób nie wiąże się z nazwiskiem czy imieniem osoby, której poselstwo to dotyczy.SS1 9.5

Niniejsze tomy, wydane w języku angielskim, nie są bynajmniej przeznaczone na to, by zastąpiły pełne dziewięciotomowe wydanie “Świadectw dla Zboru”. Zawsze źródłem będzie tamto wydanie podstawowe. Jednakże wydanie “Ze skarbnicy świadectw” rozpowszechnione w języku angielskim i innych językach spełnia ważną rolę popularyzatorską i upowszechnia wiele rad i wskazań czyli świadectw, czyniąc to w mniej kosztowny sposób. Zostało ono powszechnie przyjęte przez czytelników na całym świecie.SS1 9.6

Gdy tylko tomy te zostaną przetłumaczone na inne języki, poniosą one niezmiernie doniosłe świadectwa i poselstwa, napomnienia i pokrzepienia do domów adwenty stycznych rozsianych po całym świecie. Treść trzytomowego wyboru “Świadectw” przyniesie ludowi Bożemu, stanowiącemu na całym świecie “jedno” w celach, sposobie życia, wierze i nadziei, wielkie błogosławieństwo. O to, by tak istotne dla Kościoła świadectwa posłużyły ku “doskonaleniu świętych” i “budowaniu ciała Chrystusowego”, modli się Generalna Konferencja, modlą się i wydawcy.SS1 10.1

Depozytariusze publikacji dzieł Ellen G. White