Rozdział 18 — Siedem plag ostatecznych i sprawiedliwi (Czas wielkiego ucisku, część 2)

Czas wielkiego ucisku zacznie się po zakończeniu czasu próby

Kiedy Chrystus przestanie pośredniczyć na rzecz ludzkości, nastanie czas niepokoju. Wtedy zapadnie decyzja odnośnie każdej duszy. Moc krwi, która oczyszcza i gładzi grzech przestanie działać. O tym czasie grozy powiedziano: “Kto czyni nieprawość, niech nadal czyni nieprawość, a kto brudny, niech nadal się brudzi, lecz kto sprawiedliwy, niech nadal czyni sprawiedliwość, a kto święty, niech nadal się uświęca”. Objawienie 22,11. Wówczas Duch Boży, hamujący rozwój grzechu, zostanie zabrany z ziemi. — Patriarchowie i prorocy 147 (1890).WCK 170.1

Lud Boży zostanie przygotowany na czekającą go godzinę próby

Kiedy głoszenie poselstwa trzeciego anioła dobiegnie końca, skończy się też łaska dla grzesznych i nie pokutujących mieszkańców ziemi. Lud Boży zakończył swe dzieło, otrzymał “późny deszcz” — ochłodę od oblicza Pana i przygotowany jest na czekający go czas doświadczeń.WCK 170.2

Aniołowie są bardzo zajęci. Jeden z nich powrócił na ziemię i ogłasza, że wykonał swe zadanie. Świat został poddany ostatecznej próbie i wszyscy, którzy byli wierni Bożemu prawu, otrzymali pieczęć Boga żywego. W tym czasie Jezus zakończył swą służbę pośredniczą w niebiańskiej świątyni... Chrystus pojednał z Bogiem swój lud i zgładził jego grzechy. Dopełniona jest liczba Jego wiernych; “Królestwo, moc i siła pod całym niebem” mają być wkrótce przekazane dziedzicom zbawienia, a Jezus ma rozpocząć panowanie jako Król królów i Pan panów. — Wielki bój 497 (1911).WCK 170.3

Groza przechodząca wszelkie wyobrażenie

Mający nadejść czas ucisku i trwogi wymaga takiej wiary, która zniesie trudy, zwłokę i głód — wiary, która się nie zachwieje nawet w najgorszych pokusach...WCK 171.1

Czas ucisku, jakiego jeszcze nie było, wkrótce nastanie; będziemy potrzebowali wtedy doświadczenia, jakiego jeszcze nie posiadamy, a na zdobycie którego wielu nie ma ochoty. Często się zdarza, że trudności są większe w wyobrażeniach niż w rzeczywistości, ale w przypadku czekających nas wydarzeń będzie odwrotnie. Największa wyobraźnia nie może ogarnąć wielkości nadchodzącej próby. — Wielki bój 503.504 (1911).WCK 171.2

Gdy Jezus opuści miejsce najświętsze, Jego duch, który powstrzymuje przywódców i lud zostanie zabrany. Znajdą się pod kontrolą złych aniołów. Wówczas, za radą i pod kierownictwem szatana, ustanowione zostaną takie prawa, że gdyby czas ten nie został skrócony, nie ocalałby żaden człowiek. — Testimonies for the Church I, 204 (1859).WCK 171.3

Wielu zaśnie przed czasem ucisku

Nie zawsze jest to rozsądne, aby prosić o uzdrowienie... On wie, czy ci, za których zanoszone są prośby, będą w stanie przetrwać próbę, która przyszłaby na nich, gdyby pozostali przy życiu. On zna koniec na początku. Wielu zaśnie przed rozpoczęciem czasu ucisku, który przyjdzie na nasz świat. — Counsels on Health 375 (1897).WCK 171.4

Pan często pouczał mnie, że wiele naszych małych dzieci zostanie złożonych do grobu przed nastaniem czasu ucisku. Wkrótce jednak zobaczymy je znowu. Spotkamy się z nimi i rozpoznamy je w niebiańskim pałacu. — Selected Messages II, 259 (1899).WCK 171.5

Cel szatana: zniszczyć wszystkich, którzy zachowują sobotę

Wielki zwodziciel powiada:... “Naszym głównym celem jest uciszyć sektę sabatystów... W końcu doprowadzimy do tego, że wszyscy, którzy nie poddadzą się naszemu autorytetowi, zostaną wyjęci spod prawa”. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 472.473 (1884).WCK 172.1

Celem szatana jest doprowadzić do tego, by zostali zgładzeni z ziemi, aby jego supremacja nad światem mogła stać się całkowita. — Testimonies to Ministers and Gospel Workers 37 (1893).WCK 172.2

“Reszta” przeżywać będzie wielką próbę i czas trwogi. Ci, którzy zachowują przykazania Boże i wiarę Jezusa, odczują wściekłość smoka i jego zastępów. Szatan uważa mieszkańców świata za swoich poddanych. Objął panowanie nad odstępczymi Kościołami; ale oto jest mała garstka, która opiera się jego wszechwładzy. Gdyby mógł zmieść ich z powierzchni ziemi, jego zwycięstwo byłoby całkowite. Tak jak podburzał pogańskie narody, by zniszczyły Izraela, tak w niedalekiej przyszłości podburzy występne moce ziemi, by zniszczyły lud Boży. — Testimonies for the Church IX, 231 (1909).WCK 172.3

Argumenty używane przeciwko ludowi Bożemu

Widziałam, że czterej aniołowie powstrzymywali cztery wiatry, dopóki dzieło Jezusa w świątyni nie zostało wykonane, a potem spadło siedem plag. Te plagi wzbudziły w występnych gniew przeciwko sprawiedliwym; grzesznicy sądzili, że to my ściągnęliśmy Boże sądy na nich i że jeśli zgładzą nas z ziemi, plagi ustaną. — Early Writings 36 (1851).WCK 172.4

Gdy anioł miłosierdzia rozwinie skrzydła i odleci, szatan wykona zło, które od dawna zamyślał uczynić. Burze i huragany, wojny i przelew krwi — oto w czym ma upodobanie i za pomocą czego zbiera swe żniwo. Ludzie będą tak całkowicie zwiedzeni przez niego, że oświadczą, iż nieszczęścia te są wynikiem bezczeszczenia pierwszego dnia tygodnia. Z kazalnic w powszechnych Kościołach słyszeć się będzie twierdzenie, że świat jest karany dlatego, że niedziela nie jest święcona tak, jak być powinna. — The Review and Herald, 17 wrzesień 1901.WCK 172.5

Nieprzyjaciele będą stale podkreślać, że nie należy tolerować tych niewielu, którzy sprzeciwiają się zarządzeniom Kościoła i prawom państwowym, że lepiej będzie, aby oni zginęli, niż cały naród miałaby opanować fala zamieszania i bezprawia. Takie same argumenty tysiąc dziewięćset lat temu wysuwali starsi ludu żydowskiego przeciwko Chrystusowi... Argument ten wydawać się będzie przekonywający. — Wielki bój 498.499 (1911).WCK 172.6

Śmierć wszystkim, którzy nie będą święcić niedzieli

Wyszedł dekret, by zgładzić świętych, co sprawiło, iż zaczęli oni wołać nocą i dniem, prosząc o wybawienie. — Early Writings 36.37 (1851).WCK 173.1

Tak jak Nebukadnesar, król babiloński, wydał dekret, aby wszyscy, którzy się nie pokłonią i nie oddadzą czci posągowi, zostali zabici, tak zostanie uchwalone, aby wszyscy, którzy nie będą czcić niedzieli, zostali ukarani więzieniem i śmiercią... Niech wszyscy uważnie czytają trzynasty rozdział Księgi Objawienia, gdyż dotyczy on wszystkich ludzi, małych i wielkich. — Manuscript Releases XIV, 91 (1896).WCK 173.2

Czas ucisku ma niebawem przyjść na lud Boży. Wówczas to wydany zostanie dekret zakazujący tym, którzy zachowują sabat Pana, kupowania i sprzedawania. Grozi im kara, nawet kara śmierci, jeśli nie będą zachowywać pierwszego dnia tygodnia jako dnia odpoczynku. — In Heavenly Places 344 (1908).WCK 173.3

Ziemskie potęgi zjednoczone w walce przeciwko przykazaniom Bożym postanowią, że “mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i niewolnicy” będą musieli zastosować się do zwyczajów Kościoła, święcąc fałszywy dzień odpoczynku. Wszyscy, którzy się sprzeciwią tym postanowieniom, będą karani często wyrokiem skazującym na śmierć. — Wielki bój 490 (1911).WCK 173.4

Złość ludzka zwróci się szczególnie przeciwko tym, którzy święcą sobotę zgodnie z czwartym przykazaniem Bożym. W końcu powszechny dekret skaże ich wszystkich na śmierć. — Prorocy i królowie 283 (ok. 1914).WCK 173.5

Dekret śmierci podobny do dekretu wydanego przez Achaszwerosza

Dekret, który ostatecznie zostanie wydany przeciwko ludowi Bożemu, podobny będzie do dekretu wydanego przez Achaszwerosza przeciwko Żydom. I dziś nieprzyjaciele prawdziwego Kościoła widzą w niewielkiej liczbie ludzi, przestrzegających czwarte przykazanie, nakazujące święcić dzień sobotni, Mordochaja, stojącego u bramy pałacu. Cześć, którą lud Boży otacza zakon, powoduje, że ci, którzy wyzbyli się bojaźni Pańskiej i nie przestrzegają Bożego dnia odpoczynku, stale ten lud potępiają. — Prorocy i królowie 332.333 (ok. 1914).WCK 173.6

Widziałam przywódców świata naradzających się razem, a szatana i jego aniołów zgromadzonych wokół nich. Widziałam pismo, którego egzemplarze rozrzucone zostały po całej ziemi, zawierające oświadczenie, że jeśli święci nie porzucą swojej szczególnej wiary, nie przestaną święcić sabatu i nie zaczną zachowywać pierwszego dnia tygodnia, ludziom wolno będzie, w określonym czasie, pozbawić ich życia. — Early Writings 282.283 (1858).WCK 174.1

Jeśli lud Boży zaufa Panu i przez wiarę polegać będzie na Jego mocy, zamiary szatana w naszych czasach zostaną udaremnione tak samo jak w czasach Mordochaja. — The Signs of the Times, 22 luty 1910.WCK 174.2

“Reszta” uczyni Boga swoją twierdzą

“W owym czasie powstanie Michał, wielki książę, który jest orędownikiem synów twojego ludu, a nastanie czas takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody, aż do owego czasu. W owym to czasie wybawiony będzie twój lud, każdy, kto jest wpisany do księgi żywota” [Daniela 12,1]. Gdy nadejdzie ten czas ucisku, los każdego człowieka będzie już przesądzony; nie będzie już czasu łaski, nie będzie miłosierdzia dla niepokutujących. Pieczęć Boża zostanie położona na Bożych sługach.WCK 174.3

Ta mała “reszta”, niezdolna obronić się sama przed mocami zła, zgromadzonymi pod sztandarem smoka w czasie tego wielkiego konfliktu, uczyni Boga swoją twierdzą. Największe ziemskie autorytety wydadzą dekret, nakazujący, aby wszyscy uczcili bestię i przyjęli jej piętno pod groźbą prześladowań i śmierci. Oby teraz Bóg dopomógł swemu ludowi, bo cóż będziemy mogli uczynić podczas tak strasznego konfliktu bez Jego opieki! — Testimonies for the Church V, 212.213 (1882).WCK 174.4

Lud Boży opuści miasta; wielu zostanie uwięzionych

Ponieważ różne rządy w chrześcijańskim świecie wydadzą ustawy przeciwko zachowującym przykazania Boże, przeto ci ludzie będą wyłączeni spod opieki prawa i wydani na łup tych, którzy pragną ich zguby. Opuszczą miasta i wsie, chroniąc się małymi grupkami w najbardziej opustoszałych miejscach. Wielu znajdzie schronienie w górach... Ale wielu z różnych narodów i klas — wielcy i mali, bogaci i ubodzy, czarni i biali — będzie prześladowanych w najokrutniejszy sposób. Wierni Bogu będą przeżywali okropne dni, związani łańcuchami, w zamknięciu, skazani na śmierć, niekiedy pozostawieni na pastwę losu w mrocznych i brudnych więzieniach. — Wielki bój 506 (1911).WCK 174.5

Wydany przez rząd dekret wyznaczy czas stracenia ludzi, zachowujących przykazania Boże, ale niektórzy wrogowie wierzących będą usiłowali wykonać ten wyrok wcześniej. Jednak nikt nie będzie mógł przebić się przez straż potężnych aniołów, którzy ochraniają każdego wiernego Bogu człowieka. Dzieci Boże będą napadane w czasie ucieczki z miast lub wsi, lecz podniesione przeciwko nim miecze będą się kruszyć i padać na ziemię jak źdźbła słomy. Inni będą chronieni przez aniołów w postaci uzbrojonych ludzi. — Wielki bój 510 (1911).WCK 175.1

Lud Boży nie jest w tym czasie zgromadzony. Jest rozproszony wśród różnych grup ludzi we wszystkich częściach świata; próba będzie więc indywidualna, a nie grupowa. Każdy sam musi przetrwać w czasie próby. — S.D.A. Bible Commentary IV, 1143 (1908).WCK 175.2

Wiara poszczególnych wyznawców Kościoła będzie wypróbowana tak, jakby oprócz nich nie było żadnego innego człowieka na ziemi. — S.D.A. Bible Commentary VII, 983 (1890).WCK 175.3

Domy i ziemia na nic się nie zdadzą

Domy i ziemia na nic się nie zdadzą świętym w czasie ucisku, gdyż będą musieli uciekać przed rozwścieczonym tłumem, a wówczas ich majątki nie będą mogły być już przeznaczone na rozwój dzieła obecnej prawdy...WCK 175.4

Widziałam, że jeśli ludzie trzymają się kurczowo swego majątku i nie pytają Pana, co jest ich obowiązkiem, Pan nie objawi im tego, co powinni uczynić. Pozwoli im zatrzymać ich dobra, ale w czasie ucisku staną się one ciężarem, który ich przygniecie, i chociaż będą starali się ich pozbyć, nie będzie to już możliwe... Jeśli jednak chcą być pouczeni, On ich pouczy we właściwym czasie, kiedy i ile mają sprzedać. — Early Writings 56.57 (1851).WCK 175.5

Jest już zbyt późno, by trzymać się ziemskich bogactw. Wkrótce domy i ziemia będą niepotrzebne i nie będą już pożytkiem dla nikogo, gdyż przekleństwo Boże ciążyć będzie nad światem coraz bardziej.WCK 175.6

Rozlegnie się wezwanie: “Sprzedajcie majętności swoje, a dawajcie jałmużnę” [Łukasza 12,33]. To poselstwo powinno być wiernie głoszone — tak by ludzie wzięli je sobie głęboko do serca — że Boża własność może być Mu zwrócona w postaci ofiarna rozwój Jego dzieła w świecie. — Manuscript Releases XVI, 348 (1901).WCK 176.1

Czas trwogi Jakubowej

Wkrótce przeciwko wszystkim święcącym sobotę zgodnie z czwartym przykazaniem zostanie wydane prawo, na mocy którego ludzi tych należy karać śmiercią. Katolicyzm w Europie i upadły protestantyzm w Ameryce będą w podobny sposób postępować z tymi, co przestrzegają wszystkich przykazań Bożych. Nastanie wówczas dla ludu Bożego czas ucisku i boleści, który nazwany jest przez proroka Jeremiasza czasem utrapienia dla Jakuba. — Wielki bój 499 (1911).WCK 176.2

Ludziom będzie się jednak wydawać, że dzieci Boże muszą krwią przypieczętować swe świadectwo, tak jak kiedyś czynili to męczennicy. Sam lud Boży będzie się obawiał, że Pan go opuścił i że wkrótce zginie z ręki nieprzyjaciół. Będzie to czas strasznej trwogi. Dzień i noc wierni będą wołać do swego Boga o pomoc... Podobnie jak Jakub, wszyscy będą walczyć z Bogiem. Ich oblicza będą blade, lecz nie ustaną w gorliwych modlitwach. — Wielki bój 509 (1911).WCK 176.3

Doświadczenia Jakuba, przeżyte w walkach i w rozpaczy, odzwierciedlają próby, na jakie będzie wystawiony lud Boży tuż przed drugim przyjściem Chrystusa. Prorok Jeremiasz widział w świętej wizji te czasy. Mówi o nich: “Słyszeliśmy głosy trwogi, strachu i niepokoju... oblicze wszystkich zbladło. Biada! Gdyż wielki to ów dzień, żaden do niego niepodobny. Jest to czas utrapienia dla Jakuba, jednak będzie z niego wybawiony”. Jeremiasza 30,5-7. — Patriarchowie i prorocy 147 (1890).WCK 176.4

Sprawiedliwi oczyszczeni z wszelkiego zła

Dzieci Boże mogłyby zostać pokonane, gdyby w czasie ucisku dręczyła ich obawa i strach przed nie wyznanymi grzechami. Rozpacz zachwiałaby ich wiarę i nie mieliby odwagi, by “walczyć” z Bogiem o wybawienie. Ponieważ jednak są świadomi swej nicości, nie będą mieli niczego do ukrywania. Ich grzechy były już rozważane na sądzie i zostały im przebaczone; nie będą więc o nich nawet myśleć. — Wielki bój 502 (1911).WCK 176.5

Lud Boży... w jaskrawym świetle zobaczą swoje złe uczynki i stracą nadzieję na przebaczenie. Uświadomią sobie jednak ogrom Bożego miłosierdzia i będą wznosić błagania o spełnienie obietnicy danej przez Chrystusa bezradnym, żałującym grzesznikom. Wiara nie zawiedzie ich, mimo że Bóg nie od razu wysłucha ich próśb. Przezwyciężą moc Bożą, jak swego czasu Jakub przemógł Anioła. Niech wołają za patriarchą: “Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. — Patriarchowie i prorocy 148 (1890).WCK 177.1

Święci nie zostaną pozbawieni życia

Bóg nie pozwoli bezbożnym zniszczyć tych, którzy oczekują na przemienienie, i którzy nie ugną się przed dekretem bestii ani nie przyjmą jej piętna. Widziałam, że gdyby bezbożnym pozwolono zabić świętych, szatan i jego zastępy, wraz z tymi, którzy nienawidzą Boga, byliby zadowoleni. Jakże triumfowaliby, gdyby w ostatecznej walce dano im moc nad tymi, którzy tak długo oczekiwali na Tego, którego umiłowali! Ci, którzy wyśmiewali się z obietnicy zabrania świętych do nieba, zobaczą, jak Bóg troszczy się o swoich wiernych i ujrzą ich wspaniałe wybawienie. — Early Writings 284 (1858).WCK 177.2

Lud Boży nie będzie wolny od cierpień, ale choć będzie prześladowany i uciskany, choć będzie znosić niewygody i głód, to jednak nie zginie. — Wielki bój 508 (1911).WCK 177.3

Gdyby krew wiernych świadków Chrystusa została w tym czasie przelana, nie byłaby, jak krew męczenników, ziarnem mającym przynieść owoc. — Wielki bój 512 (1911).WCK 177.4

Bóg zaopatruje

Pan pokazał mi wielokrotnie, że niezgodne z Biblią jest robienie jakichkolwiek zapasów dla zaspokojenia naszych fizycznych potrzeb w czasie ucisku. Widziałam, że nawet jeśli święci w tym czasie będą mieli żywność zgromadzoną w spiżarniach albo na polach, zostanie im to odebrane przez okrutne ręce, a ich pola splądrowane zostaną przez obcych, gdy miecz, głód i zaraza zapanują na ziemi.WCK 177.5

Będzie to czas, kiedy całkowicie będziemy musieli zaufać Bogu, a On nas podtrzyma. Widziałam, że nie zabraknie nam w tym czasie chleba i wody, i że nie będziemy cierpieć głodu, gdyż Bóg może zastawić stół przed nami nawet na pustkowiu. Jeśli będzie trzeba, pośle kruki, by nas karmiły, jak niegdyś Eliasza, albo spuści mannę z nieba, jak uczynił to dla Izraelitów. — Early Writings 56 (1851).WCK 177.6

Widziałam, że przed nami jest czas ucisku, kiedy to surowe warunki zmuszą lud Boży do życia o chlebie i wodzie... W czasie ucisku nikt już nie będzie pracował. Źródłem cierpienia będą duchowe zmagania, a pokarm Bóg nam dostarczy. — Manuscript 2, 1858.WCK 178.1

Czas ucisku jest tuż przed nami, a gdy nastanie, lud Boży z konieczności odżywiać się będzie tak, aby tylko podtrzymać życie, ale Bóg przygotuje nas na ten czas. W tej straszliwej godzinie nasze potrzeby będą dla Boga okazją do objawienia Jego wzmacniającej mocy i podtrzymania Jego ludu przy życiu. — Testimonies for the Church I, 206 (1859).WCK 178.2

Chleb i woda to wszystko, co obiecano “reszcie” w czasie ucisku. — The Story of Redemption 129 (1870).WCK 178.3

W czasie wielkiej trwogi, przed samym przyjściem Chrystusa, aniołowie będą chronili sprawiedliwych. — Patriarchowie i prorocy 191 (1890).WCK 178.4

Bez pośrednika, ale w ciągłej łączności z Chrystusem

Chrystus pojednał z Bogiem swój lud i zgładził jego grzechy. Dopełniona jest liczba Jego wiernych...WCK 178.5

Gdy Zbawiciel opuści świątynię, ciemność okryje mieszkańców ziemi. W tym strasznym czasie sprawiedliwi będą musieli żyć przed obliczem świętego Boga bez pośrednika. — Wielki bój 497 (1911).WCK 178.6

Czy w tej trudnej godzinie Bóg zapomni o swych sługach?...WCK 178.7

Chociaż wrogowie wtrącą wiernych do więzień, to jednak więzienne mury nie przeszkodzą im w łączności z Bogiem. Ten, który widzi ich słabości i zna wszelkie doświadczenia, panuje nad wszystkimi ziemskimi mocami; Jego aniołowie odwiedzać będą dzieci Boże zamknięte w odosobnionych celach i przyniosą im światło oraz pokój niebios. Więzienie stanie się pałacem, gdyż będą w nim mieszkać ludzie bogaci w wiarę. Ciemne mury rozjaśnią się niebiańskim światłem, jak wówczas, gdy apostoł Paweł i Sylas znajdowali się w więzieniu w Filippi i o północy modlili się oraz śpiewali pieśni pochwalne. — Wielki bój 506.507 (1911).WCK 178.8

Gdyby ludziom otworzono oczy, zobaczyliby armię aniołów otaczających tych, którzy zachowali słowo Chrystusa. Aniołowie z serdecznym współczuciem spoglądają na ich trudne położenie i słyszą ich modlitwy. Czekają na rozkaz swego Wodza, aby ich wyrwać z niebezpieczeństwa... Miłosierny Zbawiciel ześle pomoc właśnie wtedy, gdy jej najbardziej będziemy potrzebowali. — Wielki bój 509.511 (1911).WCK 178.9

Nie można wyobrazić sobie doświadczenia ludu Bożego, który będzie żył na ziemi, gdy niebiańska chwała połączy się z prześladowaniami z przeszłości, które na nowo rozgorzeją. Wierzący kroczyć będą w świetle płynącym od tronu Bożego. Poprzez aniołów zachowana będzie ciągła łączność między niebem i ziemią...WCK 179.1

W nadchodzącym czasie ucisku — ucisku, jakiego nie było na ziemi, odkąd istnieją narody — wybrani Boży stać będą nieporuszeni. Szatan i jego zastępy nie będą mogli ich zniszczyć, gdyż najpotężniejsi aniołowie będą ich ochraniać. — Testimonies for the Church IX, 16.17 (1909).WCK 179.2

Wierni Boży nie będą pielęgnować żadnych grzesznych skłonności

Kiedy nasz Najwyższy Kapłan wstawia się za nami, powinniśmy dążyć do doskonałości w Chrystusie. Nasz Zbawiciel nie poddał się pokusie nawet w myślach. Szatan natomiast znajduje w ludzkim sercu jedno słabe miejsce, w którym pielęgnuje się tę lub ową grzeszną skłonność. To wystarcza mu, aby skusić człowieka. Chrystus powiedział o sobie: “... nadchodzi... władca świata, ale nie ma on nic do mnie”. Jana 14,30. Szatan nie mógł znaleźć w Synu Bożym nic, co pomogłoby mu w odniesieniu nad Nim zwycięstwa, Chrystus zachowywał przykazania Ojca i nie było w nim grzechu, który szatan mógłby wykorzystać. Tacy właśnie muszą być wszyscy, którzy chcą przetrwać w czasie ucisku. — Wielki bój 504 (1911).WCK 179.3

Walka z własnym “ja” trwa nadal

Tak długo jak rządzi szatan musimy zwyciężać nie tylko własne “ja”, ale i wszelkie grzechy, z którymi się zżyliśmy. Tak długo, jak trwa życie, nie będzie chwili wytchnienia ani takiego momentu, po osiągnięciu którego moglibyśmy powiedzieć: Osiągnąłem wszystko. Uświęcenie stanowi rezultat posłuszeństwa, okazywanego przez całe życie. — Działalność apostołów 341 (1911).WCK 179.4

Ciągła walka przeciwko cielesnemu umysłowi musi być kontynuowana; musi nam towarzyszyć oczyszczający wpływ łaski Bożej, który pociągnie umysł w górę i przyzwyczai go do rozmyślania o świętych i czystych rzeczach. — Testimonies for the Church II, 479 (1870).WCK 179.5

W naszych umysłach możemy stworzyć nierzeczywisty świat albo wyobrazić sobie idealny Kościół, gdzie żadne pokusy szatana nie pchają ludzi do zła; jednak taka doskonałość istnieje jedynie w naszej wyobraźni. — The Review and Herald, 8 sierpień 1893.WCK 180.1

Gdy ludzkie istoty otrzymają święte ciała, nie pozostaną na ziemi, ale zostaną zabrane do nieba. Choć w tym życiu dostępujemy przebaczenia grzechu, jego skutki nie są od razu w pełni usuwane. Dopiero przy swoim przyjściu Chrystus “przemieni nasze ciała na podobieństwo swego uwielbionego ciała”. — Selected Messages II, 33 (1901).WCK 180.2

Sto czterdzieści cztery tysiące

Śpiewają oni “nową pieśń” przed tronem — pieśń, której nikt nie może się nauczyć oprócz owych stu czterdziestu czterech tysięcy. Jest to pieśń Mojżesza i Baranka, pieśń wybawienia. Oprócz stu czterdziestu czterech tysięcy zbawionych nikt nie może nauczyć się tej pieśni, gdyż jest to pieśń ich doświadczeń — doświadczeń, przez które nikt poza nimi nie przeszedł. “Są to ci, którzy... podążająza Barankiem, dokądkolwiek idzie”. Ponieważ zostali wzięci z ziemi spośród żyjących, uważani są za “pierwociny dla Boga i dla Baranka”. Objawienie 14,4. “To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku” (Objawienie 7,14), którzy przeżyli ten trudny czas, jakiego jeszcze nie było, odkąd ludzie istnieją na ziemi; wytrzymali czas trwogi Jakubowej i podczas wykonania wyroków Bożych ostali się bez Pośrednika. — Wielki bój 522.523 (1911).WCK 180.3

Nie jest Jego wolą, by wdawali się w jałowe spory dotyczące takich kwestii jak ta, kto będzie należeć do grupy przedstawionej jako sto czterdzieści cztery tysiące. Wybrani Boży wkrótce dowiedzą się o tym. — Selected Messages I, 174 (1901).WCK 180.4

Wybawienie ludu Bożego

Zastępy szatana i bezbożni ludzie otoczą ich i wydadzą okrzyk triumfu, gdyż będzie się wydawać, że nie ma dla nich ratunku. Ale poprzez wrzawę triumfalnych okrzyków przebijać się zaczną coraz wyraźniejsze odgłosy grzmotów. Niebo pokryje się ciemnością i oświecane będzie jedynie poświatą niebiańskiej chwały, gdy Bóg wyda swój głos ze swego świętego przybytku.WCK 180.5

Podstawy ziemi zadrżą, budynki popękają i legną w gruzach z potężnym hukiem. Morza będą się gotować jak woda w garnku, a cała ziemia będzie dygotać jakby w konwulsjach. Niewola sprawiedliwych zakończy się, a oni melodyjnym i uroczystym szeptem powtarzać będą jeden do drugiego: “Jesteśmy wybawieni. To głos Boga”. — Testimonies for the Church I, 353.354 (1862).WCK 181.1

Kiedy zachowujący przykazania Boże zostaną wyjęci spod ochrony prawa, ludzie będą usiłowali ich zniszczyć. Gdy zbliży się czas wykonania wyroku na wiernych Bogu dzieciach, wszyscy będą chcieli zgładzić znienawidzoną sektę i stłumić głos, który karci grzechy i głosi zasady niezgodne z powszechnie panującymi poglądami.WCK 181.2

Dzieci Boże — niektóre w więzieniach, a inne w górskich jaskiniach lub lasach — wciąż będą prosić Boga o ochronę, podczas gdy ludzie będą się zbroić, by wykonać wyrok śmierci... Z okrzykami triumfu, bluźnierstwa i szyderstwa tłumy niepobożnych zamierzają rzucić się na swoje ofiary, gdy oto nagle wielka ciemność, gorsza od najciemniejszej nocy, ogarnie całą ziemię...WCK 181.3

Wśród ciemnej nocy Bóg przybywa, by wybawić Swój lud... W środku zachmurzonego nieba widać jedno jaśniejące miejsce, skąd rozbrzmiewa głos Boga podobny do huku spienionych wód i mówi: “Stało się”. Objawienie 16,17. Głos ten wstrząsa niebem i ziemią...WCK 181.4

Najdumniejsze miasta ziemi leżą w gruzach; najwspanialsze pałace, w które możni tego świata włożyli całe swe majętności, aby okazać swą wielkość, rozpadają się w oczach. Pękają mury więzienne, a lud Boży, więziony z powodu swej wiary wychodzi na wolność. — Wielki bój 513.514 (1911).WCK 181.5