BÖLÜM 35—ANNE BABALARI ONURLANDIRMA

Anne Babalara Teşekkür Borçlu — Bebeklik döneminden beri onlara bakan ve hasta olduklarında onların başında bekleyen anne babalarına karşı çocuklar kendilerini borçlu hissetmelidirler. Onlar için duydukları endişeler ve kaygılar yüzünden anne babalarının çok acı çekmiş olduklarının farkında olmalıdırlar. Anne ve babalarının yaşlarına geldiklerinde kötü alışkanlıklara teslim olmalarına izin vermeyen ya da yanlış duygular beslemelerine izin vermeyen ve imanla çalışan anne babalarını çocukları ödüllendirecektir.EYM 123.1

Hepsinden Daha Bağlayıcı Bir Kural — “Anne ve Babana saygı göster. Öyle ki ömrün uzun olsun ve Tanrın Rabbin sana vereceği ülkede üzerine iyilik gelsin.” Bu söz verilen ilk buyruktur. Bu buyruk, çocuklarla ve gençlerle orta yaştakileri ve yaşlıları birbirine bağlar. Çocuklar, yaşamlarının hiçbir döneminde anne babalarını onurlandırmaktan mazur görülemezler.EYM 123.2

Anne ve babalar, hiç kimsenin veremeyeceği sevgiyi ve saygıyı yeterli oranda çocuklarına verebilirler. Anne babaların görevi olan ve onlara emanet edilen bu ruhlardan sorumlu olan Rabbin Kendisi şöyle buyurdu; anneler ve babalar yaşamlarının erken yıllarında çocukları için onlara verilen göreve dayanmalıdırlar. Ve anne babasının yasal yetkisini kim ret ederse, Rabbin yetkisini de ret eder. Bu beşinci buyruk, yalnızca çocuklara anne babalarına saygı göstermeyi, boyun eğmeyi ve itaat etmeyi buyurmuyor aynı zamanda onları sevmeyi ve şefkat göstermeyi buyuruyor, onların endişelerini hafifletmeyi, itibarlarını korumayı ve yaşlandıklarında, onları rahatlatmalarını ve yardımlarına koşmalarını buyuruyor.EYM 123.3

Doğru bir eğitim ya da disiplin almamış olan isyankâr yaştaki çocukların ailelerine karşı olan yükümlülükleri onlar için fazla bir anlam taşımaz. Sürekli karşılaşılan bu durum daha çok anne ve babaların çocuklarına gösterdikleri duygulardır, onlar çok daha nankördürler ve çok daha az saygı gösterirler. Her zaman, istediklerinin olmasını bekleyen ve sevilmek isteyen çocuklar, eğer istekleri yerine getirilmezse hayal kırıklığına uğrarlar ve cesaretleri kırılır. Sahip oldukları bu tabiat aynı şekilde tüm yaşamları boyunca görülecektir; böyle çocuklar aciz olacaklardır, yardım almak için başkalarına güvenecekler, başkalarının onları beğenmesini bekleyecekler ve onlara teslim olacaklardır. Sonuçta büyüyüp yetişkin bir kadın ya da erkek olduktan sonra eğer içinde bulundukları bu gerçeklere karşı direnmezlerse, kendilerinin kötüye kullanıldıklarını düşünebilirler ve bekli de kendi açılarından endişe edip, kendi yüklerini bile bu dünya da zorlukla taşıyabilirler, hiçbir şey onlar için uygun olmadığından sürekli söylenip endişe ederler.EYM 124.1

Sevginizi Gösterin — Anne babalarına verecek hiçbir sevgiye sahip olmayan çocuklar gördüm, dışa vurulmayan ve yeterince gösterilmeyen sevgi ve yaptıklarına karşı söylenmeyen takdir, genellikle tercih ettikleri sevgi gösterisi baştan savmak amacıyla yapılan bir gösteridir. Bu gösterilen sevgi, Rabbin sahip olduğu sevginin aynısı mıdır? Hayır, hayır.EYM 124.2

Aile ortamının içine, bütün güneş ışınlarını sevgiyle ve şefkatle getirin. Babanız ve anneniz göstereceğiniz bu azıcık ilgiyi takdir edecektir. Yükleri hafifleten çabalarınızla ve nankörlük içinde sinirle söylenecek her sözü bastırmanızla, düşüncesiz bir çocuk olmadığınızı göstermenizle ve bu şekilde davranarak, sizin savunmasız olduğunuz bebeklik ve çocukluk yılları içerisinde size verilmiş olan sevgi ve ilginin değerini takdir etmiş oluyorsunuz.EYM 124.3