Obietnice Dla Zasmuconych

„Bóg nie chce, by ktokolwiek z nas znalazł się pod presją niemego smutku, z bolącym, złamanym sercem. Pragnie raczej, byśmy patrzyli wzwyż i ujrzeli tęczę przymierza, oraz byśmy lśnili jej blaskiem na oczach innych. Och, nasz błogosławiony Zbawiciel stoi u boku wielu, których oczy są tak zaślepione przez łzy, że nie mogą Go dostrzec. On tęskni za tym, aby uścisnąć mocno nasze ręce, gdy kurczowo trzymamy się Go w prostej wierze, błagając Go, aby nas prowadził. Jest naszym przywilejem radować się w Bogu. Jeśli wpuścimy pocieszenie i pokój Jezusa do naszego życia, będziemy trzymani blisko Jego wielkiego serca miłości” (2SM 257-258).OCK 85.2

„Jezus był mężem boleści, ubolewał nad upadkiem duchowym ludzkości i znosił mękę, jakiej nie może wyrazić żaden ludzki język. Jego serce otwarte jest na nasze zmartwienia, smutki i nasze próby. Ukochał nas wieczną miłością i otoczył miłosierdziem. Możemy zachować nasze serca w Nim i rozważać Jego miłosierdzie przez cały dzień. On uniesie duszę ponad smutki i rozterki dnia powszedniego wprost do sfery pokoju” (MB: 12).OCK 85.3

„Pocieszyciel jest nasz (...) o każdym czasie, w każdym miejscu, w każdym smutku i każdym doświadczeniu; także gdy okoliczności wydają się ponure, przyszłość zagmatwana, a my czujemy się bezradni i samotni. Są to chwile, gdy Pocieszyciel zostanie wysłany w odpowiedzi na modlitwę wiary” (TMK: 171).OCK 85.4

„Wtedy Jezus spojrzał na swoich odkupionych świętych; ich oblicza lśniły chwałą; i gdy Jego pełne miłości oczy spoczęły na nich, powiedział swoim dźwięcznym, melodyjnym głosem: »Oto widzę owoc męki duszy mojej i jestem nasycony. Ta wieczna chwała jest odtąd na zawsze wasza. Wasze smutki zakończyły się. Nie będzie już więcej śmierci, ani smutku ani krzyku, nie będzie też już bólu«” (EW 288).OCK 86.1

„Musimy nauczyć się wierzyć obietnicom, aby zdobyć silną wiarę (...). Żyjmy w blasku krzyża Golgoty. Nie przybywajmy już w cieniu, narzekając na nasze smutki, bo to tylko pogłębia nasze kłopoty. Nigdy nie zapominajmy, nawet kiedy przyjdzie nam kroczyć doliną ciemną, że Chrystus jest równie bliski nam w tym miejscu, jak na szczycie góry” (IHP: 52).OCK 86.2

„Nie chodźcie w cieniu krzyża. Nie dawajcie miejsca płaczowi, rozpaczy i żalowi, a raczej zachęcajcie duszę do życia nadzieją i radością. Krzyż wskazuje do góry na żywego Zbawiciela, który jest waszym obrońcą i codziennie za wami oręduje (...). Jeśli odczuwacie ciemność, to tylko dlatego, że szatan wkroczył między was a lśniące promienie Słońca Sprawiedliwości” (IHP: 52).OCK 86.3

„Niebiańscy aniołowie posyłani są, by służyć dziedzicom zbawienia. Teraz jeszcze nie wiemy, kim oni są; jeszcze nie okazało się, kto odniesie ostateczne zwycięstwo i będzie mieć udział w światłości należnej świętym; ale niebiańscy aniołowie pokonują ziemię wszerz i wzdłuż, niosąc pocieszenie zasmuconym, ochronę zagrożonym, by zdobywać serca ludzkie dla Chrystusa. Ani jedna osoba nie jest zaniedbana lub pominięta. Bóg nie patrzy na człowieka i ma równe staranie o wszystkie dusze, które stworzył (DA: 639).OCK 86.4

„Jest mi przykro, że (...) znajdujecie się w udręce i smutku. Ale Jezus, nasz kochany Zbawiciel, żyje! On żyje dla was. Pragnie, byście znaleźli pocieszenie w Jego miłości. Nie martwcie się, ufajcie Panu. Pamiętajcie, że nawet wróbel nie spada na ziemię bez wiedzy niebiańskiego Ojca” (2SM: 256).OCK 86.5

„Ci, których udziałem były największe smutki, są często tymi, którzy niosą największe pocieszenie innym, dzieląc się promieniami słońca, gdziekolwiek trafiają. Osoby takie zostały oczyszczone i wzbogacone przez ich doświadczenia; nie straciły zaufania do Boga, gdy otoczyły ich zewsząd trudności, ale przywarły jeszcze bardziej do Jego ratującej miłości. Są one żywym dowodem na to, jak troskliwą opiekę roztoczył nad nami Bóg, który tworzy zarówno światłość, jak i ciemność, i oczyszcza nas dla naszego dobra” (2SM: 274).OCK 87.1

„Kroczcie do przodu tak, jakby każda wypowiedziana modlitwa trafiała wprost do tronu Bożego, gdzie odpowiada na nią Ten, którego obietnice nigdy nie zawodzą. Idźcie, śpiewając w sercu Bogu, nawet jeśli czujecie na sobie ciężar i smutek (...). Nadejdzie światło, nadejdzie radość, a chmury i mgła odejdą” (2SM 242-243).OCK 87.2

„Całemu niebu zależy na szczęściu człowieka. Nasz Niebiański Ojciec nie zamyka ścieżek do radości żadnemu ze swoich stworzeń” (SC: 46).OCK 87.3