Obietnice Dla Kobiet

„Jest pewna praca przeznaczona dla kobiet, która jest nawet ważniejsza i wznioślejsza niż obowiązki króla zasiadającego na tronie. Kobiety mogą kształtować umysły swoich dzieci oraz budować ich charaktery, tak by były użyteczne na tym świecie i żeby stały się córkami i synami Boga” (3T: 483).OCK 100.5

„Nie żałuj czasu na modlitwę, a gdy się modlisz, uwierz w to, że Bóg cię wysłucha. Niechaj wiara będzie zmieszana z modlitwami. Możliwe, że nie zawsze będziesz czuł od razu, iż Bóg ci odpowiedział, ale wtedy pamiętaj, że w ten sposób Pan ćwiczy też twoją wiarę. Pan sprawdza, czy Mu ufasz, czy posiadasz żywą i obfitą wiarę (...). Zaufaj we wszystkim obietnicom Bożym. Ufaj Bogu w ciemnościach, bo to jest właśnie czas, kiedy powinieneś mieć wiarę” (1T: 167).OCK 101.1

„Czekaj cierpliwie na Pana. On będzie dla ciebie realną pomocą w każdej potrzebie. Pan jest dobry. Chwal Jego święte imię. Bogu sprawia radość, gdy Mu ufamy, gdy z ufnością powołujemy się na Jego obietnice. Uwierz tylko, a ujrzysz dzieła Pańskie na własne oczy” (2SM: 247).OCK 101.2

„Gdyby zamiast jednej kobiety, która postawiła świętą pracę misyjną na pierwszym miejscu w swoim życiu, było ich dziś dwadzieścia pięć, zobaczylibyśmy o wiele wyższą liczbę osób przychodzących do Boga. Łagodzący i wieńczący dzieło wpływ chrześcijanek jest tym, czego nam potrzeba w wielkiej pracy głoszenia Bożej prawdy światu” (Ev: 471-472).OCK 101.3

„Kobieta powinna wypełniać pozycję, którą Bóg oryginalnie dla niej zaplanował, jako równej z mężem. Świat potrzebuje kobiet, które są matkami nie tylko z nazwy, ale w każdym znaczeniu tego słowa. Możemy z czystym sumieniem powiedzieć, że szczególne obowiązki kobiety są bardziej święte i błogosławione niż te wykonywane przez mężczyznę. Niechaj kobieta zda sobie sprawę ze świętości swojej pracy i niech w sile i bojaźni Bożej podejmie się swojej życiowej misji. Niechaj uczy dzieci, tak by stały się użyteczne na tym świecie, a jednocześnie by zdobyły dom w lepszym świecie” (AH: 231).OCK 101.4

„Jeśli uważasz, że możesz do woli biadolić i użalać się nad własnymi stratami, rzeczami należącymi już do przeszłości, poza twoim bezpośrednim wpływem, rzeczami, których nie możesz już w żaden sposób zmienić, to wiedz, że przypłacisz to zaniedbaniem obowiązków znajdujących się bezpośrednio przed tobą na twojej ścieżce. Patrz na Jezusa, który jest Stworzycielem i Dokończycielem twojej wiary. Odwróć wzrok od rzeczy, które wzbudzają w tobie smutek i przygnębienie, bo stajesz się bezwiednie agentem w rękach tego, którego celem jest pomnażanie ciemności i smutku (...). Chociaż mogą przyjść na ciebie ciężkie udręki, w twoim interesie jest, byś patrzyła do góry i wypatrywała Jezusowego światła” (TDG: 233).OCK 101.5

„Wiele jest osób, które ogarnia niepokój, gdy nie mogą do końca poznać, jak zakończy się interesujący ich bieg wydarzeń. Nie mogą znieść niepewności, a w swojej niecierpliwości odmawiają czekania na Boże zakończenie. Pielęgnowane niezadowolenie doprowadza ich niemal do utraty z oczu ostatecznego celu. Pozwalają, by górę nad nimi brało uczucie buntu, biegają w tę i z powrotem opanowani gorejącym smutkiem, szukając odpowiedzi na to, czego Bóg nie objawił. Gdyby zechcieli tylko zaufać Bogu i czuwali w modlitwie, znaleźliby pocieszenie w Bogu. Ich duch poprzez kontakt z Bogiem uspokoiłby się. Umęczeni i obciążeni znaleźliby pokój dla swoich dusz, gdyby tylko przyszli do Jezusa” (PP: 687).OCK 102.1

„Bez względu na to, jakiego błogosławieństwa byśmy nie potrzebowali, naszym przywilejem jest możliwość proszenia o nie poprzez Jezusa. Możemy powiedzieć Panu z prostotą małego dziecka, czego potrzebujemy. Możemy przedstawić Mu nasze doczesne potrzeby, prosząc Go zarówno o chleb i okrycie, jak i chleb żywota i szatę Chrystusowej sprawiedliwości. Wasz Ojciec w niebie wie, że tego wszystkiego potrzebujecie, jesteście więc zaproszeni, by zwracać się do Niego o te rzeczy. Uzyskać wszelkie dobre rzeczy można jedynie przez imię Jezusa. Bóg wywyższy to imię i zapewni nam wszystko, co potrzebne do życia, czerpiąc ze skarbca swojej wolności” (MB: 133).OCK 102.2

„Ze względu na ciągle pilne obowiązki dnia wielu ma problem ze znalezieniem czasu na modlitwę i rozmyślanie o rzeczach świętych, nie mogą jednak w żadnym wypadku z niego rezygnować. Błogosławieństwo niebios uzyskane przez stałe codzienne prośby będzie jak chleb żywota dla duszy — przyczyni się do wzrostu ich sił duchowych i moralnych; będą oni jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, wydające swój owoc we właściwym czasie, którego liść nie więdnie” (4T: 539).OCK 102.3

„Wielu, chociaż ich potrzeby są dziś zaspokojone, nie chce zaufać Panu Bogu co do przyszłości. Odczuwają stały niepokój, bojąc się, że dotknie ich bieda i dzieci ich będą musiały cierpieć. Niektórzy zawsze skupiają się tylko na tym, co złe; przez swoje podejście mnożą istniejące trudności do tego stopnia, że z ich oczu znika świadomość licznych błogosławieństw, za które powinni odczuwać wdzięczność. Trudności, na które natrafiają, zamiast prowadzić ich do Boga — jedynego źródła pomocy — w istocie prowadzą do ich oddzielenia od Boga (...). Czy słusznie postępujemy, wykazując się taką niewiarą? Po cóż nam być osobami niewiernymi i niezdolnymi do okazania zaufania? Jezus jest naszym przyjacielem; całe niebo zainteresowane jest naszym dobrem” (PP: 293-294).OCK 103.1