Obietnice Dla Pogrążonych W Żałobie

„I mnie było dane pić z tego samego kielicha goryczy, lecz dzięki Jezusowi nie brakło w nim domieszki pocieszenia, wytchnienia i pokoju. Wszystko, co On czyni, jest dobre. Nasz niebiański Ojciec nieumyślnie trapi i zasmuca synów ludzkich (...). Z tej otaczającej cię ciemności, która czasem wydaje się nieprzenikniona, wyjdzie ostatecznie światło. »Pan dał i Pan wziął, niech będzie imię Pańskie błogosławione” (Hi 1,21). Niechaj słowa te będą językiem twojego serca. Nawet w najciemniejszej godzinie nad twoją głową unosi się obłok miłosierdzia” (IHP: 272).OCK 19.1

„»Tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu” (Rz 8,28 Biblia gdańska). Gdyby twoje oczy mogły otworzyć się na duchową rzeczywistość, zobaczyłbyś, jak niebiański Ojciec schyla się nad tobą z miłością. A gdybyś mógł usłyszeć Jego głos, wiedziałbyś, że pobrzmiewa on — dla ciebie, ciężko doświadczonego i leżącego w rozpaczy i bólu przed Panem — wyłącznie tonami głębokiego współczucia. Stój niestrudzenie w Jego mocy. On przygotował dla ciebie pocieszenie” (IHP: 272. Słowa napisane do pogrążonego w żałobie ojca, który stracił jedyną córkę).OCK 19.2

„Ci, którzy śpią w Jezusie, zostaną wezwani do wyjścia ze swojego więzienia (...) do chwalebnej nieśmiertelności (...). Gdy nasi przyjaciele schodzą do grobu, wydają nam się tak piękni. Być może osobą, którą kładziemy do grobu, jest nasz ojciec lub matka, jednak kiedy wyjdą z grobu, ich zmarszczki znikną, chociaż pozostanie ta sama postać; dlatego na pewno ich poznamy (...). Chcemy być przygotowani na spotkanie z naszymi drogimi przyjaciółmi, gdy wyjdą z grobów o poranku dnia zmartwychwstania” (IHP: 353).OCK 19.3

„Złóż całą swoją ufność w Jezusie. On cię nigdy nie porzuci ani nie opuści. Będziemy widzieć tak, jak jesteśmy widziani, i poznani tak, jak jesteśmy poznani teraz. Pozwól po prostu, by pokój Chrystusowy wkroczył do twojej duszy. Bądź autentyczny w swoim zaufaniu, On bowiem jest autentyczny w swojej obietnicy. Włóż w Jego silną dłoń swoją drżącą, słabą dłoń i pozwól, aby cię podtrzymywał, wzmacniał, pocieszał i rozweselał” (2SM: 254).OCK 19.4

„Bóg przygotował balsam na każdą ranę. Jest w Gileadzie balsam, jest i lekarz (...). Szukajcie mądrości u Pana w każdej trudnej sytuacji. W każdej próbie wołajcie do Jezusa, by ukazał wam rozwiązanie waszych problemów. A gdy to uczynicie, wasze oczy otworzą się i ujrzą lekarstwo — zapisane w Słowie Bożym obietnice. Ujrzą też, jak je zastosować w waszym przypadku. W ten sposób Boży przeciwnik nie będzie mógł znaleźć sposobu, by doprowadzić was do rozpaczy i utraty wiary. Wy tymczasem zyskacie jeszcze większą wiarę i nadzieję w Panu” (2SM: 273, 274).OCK 20.1

„Co poczęlibyśmy bez Zbawiciela w godzinie próby naszej duszy? Usługujący aniołowie unoszą się wokoło nas, dając nam do picia wodę żywą, niosącą nam ożywienie dla duszy w końcowych scenach życia. Ten, który jest zmartwychwstaniem, zostawił nam przyrzeczenie, że ci, którzy usnęli w Jezusie, zostaną wzbudzeni z grobów przez Chrystusa. Zabrzmi trąba i umarli przebudzą się do życia, by już nigdy więcej nie umierać. Nastanie dla nich wieczny poranek, bowiem w Bożym mieście nie będzie już nocy” (2SM: 250).OCK 20.2

„Ta obietnica jest wasza. Może stać się waszym pocieszeniem, pomóc w pełni zaufać Panu. Bóg wielokrotnie mi mówił, że wiele maluczkich będzie musiało zasnąć przed czasem ucisku. Ale ujrzymy nasze dzieci jeszcze raz. Spotkamy je w niebiańskich pałacach i na pewno poznamy. Złóżcie swoje zaufanie w Panu i nie lękajcie się” (2SM: 259).OCK 20.3

„Tutaj nasze najgorętsze nadzieje często pozostają niespełnione. Naszych ukochanych wyrywa nam śmierć. Zamykamy ich oczy, szykujemy do trumny i składamy do grobów, gdzie będą odtąd z dala od naszych oczu. Ale naszego ducha podtrzymuje nadzieja — nie będziemy rozdzieleni na zawsze. Jeszcze spotkamy naszych ukochanych, którzy posnęli w Jezusie. Przyjdą znowu z ziemi wroga. Dawca życia już nadchodzi. Towarzyszą Mu miriady świętych aniołów. Gdy przyjdzie, zniszczy przyczółki śmierci i unicestwi okowy grobu. Cenni jeńcy wyjdą w pełnym wigorze i z wiecznym pięknem wypisanym na twarzach” (2SM: 259-260).OCK 20.4

„Pismo Święte ma bardzo dużo do zaoferowania tym, którzy pragną pocieszenia. Jest pełne słów wsparcia — zarówno dla strapionych, pogrążonych w żałobie, chorych, jak i cierpiących. To tak jakbym niemal widziała samego Jezusa mówiącego: (...) Oprzyj się na mnie, śmiało, oprzyj się całym ciężarem; Ja cię podźwignę; moje ramię nigdy cię nie zawiedzie; będzie zawsze silne, zawsze gotowe nieść ci wsparcie nawet w najbardziej wyboistym terenie; zaufaj mi tylko, a ja będę cię podtrzymywał i bezpiecznie poprowadzę do przodu” (2SM: 260).OCK 21.1

„Bez względu na to, w jakich znajdziesz się okolicznościach lub jak ciemne i nieprzejrzane będą drogi przeznaczenia, bez względu na to, jak głębokie wody czekają cię na twojej drodze i jak wiele powtarzających się prób przyjdzie ci przejść, z nieba przychodzi wciąż to samo zapewnienie: »tym, którzy miłują Boga, wszystkie rzeczy dopomagają ku dobremu” (Rz 8,28 BG)” (2SM: 261).OCK 21.2

„Moje myśli są z tymi, którzy są pogrążeni w żałobie (...). Łączę się w bólu z dziećmi i członkami rodziny, na których przyszła ta rozpacz, chcę jednak skierować wasz wzrok na Jezusa, w Nim bowiem znajdziecie jedyną nadzieję i pocieszenie” (2SM: 269).OCK 21.3