Pinapangunahan Ng Diyos Ang Kanyang Bayan, Agosto 13

Ako'y magiging kanilang Diyos at sila'y magiging Aking bayan. Jeremias 31:33.PnL

Nangunguna ang Diyos sa isang bayan na tumayo sa sakdal na pagkakaisa sa simulain ng walang hanggang katotohanan. Ibinigay ni Cristo ang Kanyang Sarili sa mundo na maaari Niyang “pakalinisin para sa Kanyang sarili ang sambayanang pagaari Niya na masigasig sa mabubuting gawa.” Ang prosesong ito ng pagdadalisay ay idinisenyo upang linisin ang iglesya mula sa lahat ng kawalang-katuwiran at diwa ng alitan at pagtatalo, na maaari silang mabuo sa halip na mabuwag, at ituon ang kanilang lakas sa malaking gawain sa harap nila. Dinisenyo ng Diyos na ang Kanyang bayan ay dapat na pumasok sa pagkakaisa ng pananampalataya. Ang dalangin ni Cristo bago pa ang Kanyang pagkakapako sa krus na ang Kanyang mga alagad ay maaaring maging isa, gaya na Siya ay iisa sa Ama, upang maniwala ang mundo na ipinadala Siya ng Ama. Ang pinakanakaaantig at kamangha-manghang panalangin na ito’y umaabot hanggang sa mga panahon, maging sa ating panahon; sapagkat ang Kanyang mga salita ay: “Gayunma’y hindi lamang sila ang idinadalangin ko, kundi sila rin naman na mga sumasampalataya sa Akin sa pamamagitan ng kanilang salita.”PnL

Gaano kataimtim na dapat hilingin ng mga nag-aangking tagasunod ni Cristo na sagutin ang panalanging ito sa kanilang buhay. Marami ang hindi nakaiintindi sa pagiging sagrado ng ugnayan sa iglesya at tutol na sumailalim sa pagpigil at disiplina. Ang kanilang paraan ng pagkilos ay nagpapakitang itinataas nila ang kanilang sariling paghatol sa itaas ng pinag-isang iglesya, at hindi nila maingat na binabantayan ang kanilang mga sarili kung kaya nahihikayat nila ang diwa ng pagsalungat at naisasatinig ito. Ang mga may hawak ng mga responsableng posisyon sa iglesya ay maaaring may mga pagkakamali sa iba pang mga tao at maaaring magkamali sa kanilang mga pagpapasya; ngunit sa kabila nito, ang iglesya ni Cristo sa lupa ay nagbigay sa kanila ng isang awtoridad na hindi gaanong pinapahalagahan. Si Cristo, pagkatapos ng Kanyang pagkabuhay na mag-uli, ay nagtalaga ng kapangyarihan sa Kanyang iglesya, na sinasabi: “Kung inyong patawarin ang mga kasalanan ng sinuman, ang mga iyon ay pinatatawad sa kanila. Sinumang hindi ninyo patawarin ng mga kasalanan, iyon ay hindi pinatatawad.” . . .PnL

Ang lahat ng mga mananampalataya ay dapat na buong puso sa kanilang pagkagiliw sa iglesya. Ang kaunlaran nito’y dapat na kanilang unang interes, at maliban kung naramdaman nila sa ilalim ng sagradong obligasyon na gawin ang kanilang koneksyon sa iglesya na isang pakinabang sa iglesya kaysa kanilang sarili, maaari itong magawa nang mas mahusay nang wala sila. Ito’y nasa kapangyarihan ng lahat na gumawa ng isang bagay para sa Diyos Ang pag-obserba ng mga panlabas na anyo ay hindi kailanman matutugunan ang malaking kagustuhan ng kaluluwa ng tao. Hindi sapat ang pagpapahayag ni Cristo upang makatayo ang isa sa pagsubok sa araw ng paghatol. Dapat magkaroon ng isang hayag na pagtitiwala sa Diyos, isang tulad ng anak na umaasa sa Kanyang mga pangako, at isang buong pag-aalay sa Kanyang kalooban.— Testimonies For The Church , vol. 4, pp. 17, 18.PnL