اعتدال و میانه روی

آیا هر فرزند از خدا با لزوم اعتدال و میانه روی در خوردن، پوشش، و کار تحت تاثیر قرار می گیرد تا بتواند به بهترین نحو برای امور خدا کار کند. KM 280.1

وقتی که کارگران زحمتکش تحت فشار کار و مراقبت، فکر و جسم خود را تحلیل می برند، باید برای مدتی به گوشه ای رفته و استراحت کنند، نه برای ارضای خودخواهانه، بلکه بتوانند برای وظایف آینده بهتر آماده شوند.KM 280.2

ما دشمنی گوش بزنگ داریم، که همواره ما را ردیابی می کند، تا از ضعفهای ما سوء استفاده کند و بتواند وسوسه های موثر خود را برای اهریمن بکار گیرد. وقتی که ذهن بیش از حد خسته و بدن ضعیف می شود، او می تواند سوء استفاده کند و با وسوسه های شرزه بر جان بتازد تا بتواند باعث شکست فرزند خدا بشود. بگذارید تا کارگران برای خدا با قوت و احتیاط کشاورزی کنند؛ و هنگامی که با زحمت خسته شوند، به گوشه ای رفته و با عیسی استراحت و همدمی کنند.- مرجع ۴، ۱۴ نوامبر ۱۸۹٣.KM 280.3

سوء استفاده از توان جسمی، دوره زمانی را کوتاه میسازد که در آن زندگی ما بتواند برای جلال خدا استفاده شود. و ما را از کاری که خدا به ما سپرده است بی کفایت می سازد. با اجازه دادن بخودمان برای شکل دادن به عادتهای غلط، با استفاده غلط از زمان و سپری کردن وقت به بطالت و تاخیر در انجام کار، با شکمبارگی و بخطر انداختن سلامتی، ما شالوده ای را برای سستی بنا می کنیم. با غفلت از ورزشهای جسمی، با کارکشیدن بیش از حد از ذهن و جسم، سیستم عصبی را نا متعادل و مختل می کنیم. کسانی که با عدم رعایت قانون طبیعی، زندگی خود را کوتاه کرده و خود را برای خدمت نالایق می کنند، محکوم به سرقت از خدا هستند. و آنان همنوعان خود را نیز چپاول کرده اند. فرصت برای برکت دادن به دیگران حتی برای زمانی کوتاه، کاری واقعی است که خدا همه را مُکلف ساخته تا آنرا انجام دهند. وقتی که بواسطه عادتهای مضر از انجام نیکویی و خیریت به دنیا خودمان را محروم می کنیم، آنگاه خداوند ما را مقصر قلمداد می کند.- دروس پندآموز مسیح، ٣۴۶ و ٣۴۷.KM 280.4

خداوند ما بسیار مهربان است، بسیار دلسوز است، و در خواسته های خود معقول می باشد. او از ما کاری نمی خواهد تا منتج به از دست دادن سلامتی یا ضعف توان ذهنی مان بشود. او از ما کاری نمی خواهد تا در اثر فشار و تقلا منجر به فرسودگی و بهم ریختگی اعصاب بشود. KM 281.1

خداوند به ما عقل و قدرت استدلال بخشیده است و از ما انتظار دارد تا حکمت و عقل را به کار ببندیم، و با هماهنگی با قوانین زندگی که در وجود ما کاشته شده است عمل کرده و از آنها اطاعت کنیم تا بتوانیم سازماندهی متعادلی داشته باشیم. روزها از پس هم ادامه می آید و هر روز مسئولیت ها و وظایف خود را در بر دارد، ولی کار فردا نباید برای امروز انباشته شود. کارگران امور خدا باید ویژگی مقدس آن را حس کنند و باید خود را برای کار فردا، با بکار گیری عقل سلیم آماده سازند.- مرجع ۴، ۷ نوامبر ۱۸۹٣. KM 281.2