Teraz jest czas, gdy całkowicie na miejscu można by było zadać pytanie: “Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”. Łukasza 18,8. Duchowa ciemność pokrywa ziemię i gęsty mrok narody. W wielu kościołach panuje sceptycyzm i niewierność w interpretowaniu Pisma Świętego. Wielu, bardzo wielu kwestionuje prawdziwość i wierność Pisma Świętego. Ludzkie rozumowanie i wyobrażenia ludzkiego serca podkopują natchnienie Słowa Bożego, a to, co powinno być przyjmowane jako oczywiste jest otaczane chmurą mistycyzmu. Nic nie zarysowuje się w jasnych i wyraźnych rysach, opartych na skalnym podłożu. Jest to jeden z wyraźnych znaków ostatnich dni.WP1 17.1

Ta Święta Księga stawiła opór atakom szatana, który zjednoczył się ze złymi ludźmi, aby wszystko, co posiada boski charakter, okryć chmurami i ciemnością. Jednak Pan zachował tę Świętą Księgę swą własną cudowną mocą w jej obecnym kształcie, jako mapę, czy też przewodnik dla ludzkiej rodziny, by wskazać jej drogę do nieba.WP1 17.2

Wyrocznie Boże były jednak tak jawnie lekceważone, że w naszym świecie jest jedynie niewielu takich, nawet spośród utrzymujących, że wykładają je innym, którzy mają boskie poznanie Pisma Świętego. Są pewni uczeni ludzie, którzy mają akademickie wykształcenie, ale ci pasterze nie karmią trzody Bożej. Nie uważają, że wspaniałości Pisma Świętego będą nieustannie odsłaniały swe ukryte skarby tak, jak drogocenne klejnoty są odkrywane przez wykopywanie ich.WP1 17.3

Są tacy ludzie, którzy starają się być oryginalni, którzy są mądrzy ponad to, co jest napisane; dlatego ich mądrość jest głupotą. Wybiegają do przodu odkrywając zadziwiające rzeczy, poglądy, które pokazują, że tak naprawdę są oni daleko w tyle w pojmowaniu boskiej woli i zamierzeń Boga. W swoich dążeniach do wyjaśnienia czy rozwikłania tajemnic ukrytych przez wieki przed śmiertelnym człowiekiem, są podobni do człowieka grzęznącego w błocie, który nie jest w stanie sam się wyswobodzić, a mimo to mówi innym jak wydostać się z błotnistego morza, w którym tkwi. Jest to odpowiednie zobrazowanie ludzi, którzy zabierają się do poprawiania błędów w Biblii. Żaden człowiek nie potrafi poprawić Biblii przez to, że będzie sugerował co Pan zamierzał powiedzieć albo powinien powiedzieć.WP1 17.4

Niektórzy patrzą na nas poważnie i mówią: “Czy nie uważasz, że mógł pojawić się jakiś błąd w kopiowaniu, bądź w tłumaczeniu?” Jest to całkiem prawdopodobne, a umysł, który jest tak ograniczony, że będzie się wahał i potknie się o tę możliwość czy prawdopodobieństwo, będzie równie gotowy potknąć się o tajemnice natchnionego Słowa, ponieważ słabe, ludzkie umysły nie mogą przeniknąć zamierzeń Bożych. Tak, tacy ludzie równie łatwo potkną się o proste fakty, które zwykły umysł przyjmie i rozpozna tego, który jest Bogiem, i dla którego Boże wypowiedzi są jasne i piękne, pełne “szpiku i tłuszczu”. Żadne błędy nie spowodują potknięcia ani nie sprawią kłopotu tej duszy, która nie stwarza trudności w przyjęciu najprostszej, objawionej prawdy.WP1 18.1

Bóg powierzył przygotowanie swego boskiego, natchnionego Słowa ograniczonemu człowiekowi. To Słowo, ułożone w księgi, Stary i Nowy Testament, jest przewodnikiem dla mieszkańców upadłego świata, zostawionym im w spadku po to, aby przez studiowanie i posłuszeństwo wobec jego wskazówek, ani jedna dusza nie zgubiła drogi do nieba.WP1 18.2

Ci, którzy myślą, że wyjaśnią rzekome trudności w Piśmie Świętym, oceniając w oparciu o swoje ograniczone reguły co jest natchnione i co nie jest natchnione, lepiej by zrobili gdyby zakryli swoje twarze, tak jak Eliasz, gdy przemówił do niego spokojny, cichy głos, są bowiem w obecności Boga i świętych aniołów, którzy przez wieki przekazywali ludziom światło i poznanie, mówiąc im co robić i czego nie robić, odkrywając przed nimi sceny porywająco interesujące, drogowskaz za drogowskazem w symbolach, znakach i ilustracjach.WP1 18.3

Chociaż On [Bóg] przedstawiał niebezpieczeństwa skupiające się wokół ostatnich dni, to nie upoważnił żadnego ograniczonego człowieka do rozwiązywania ukrytych tajemnic ani nie zainspirował żadnego człowieka, czy grupy ludzi, do tego, by wydawali osąd na temat tego, co jest natchnione albo nie jest. Gdy ludzie, w swoim ograniczonym mniemaniu, uznają za rzecz konieczną wchodzenie w analizę Pisma Świętego, by określić to, co jest natchnione i to, co nie jest, to wychodzą przed Jezusa, by pokazywać mu lepszą drogę niż ta, którą On nas prowadził.WP1 18.4

Ja biorę Biblię taką, jaką ona jest, jako natchnione Słowo. Wierzę w jej wypowiedzi zawarte w całym jej tekście. Powstają pewni ludzie, którzy myślą, że znajdą coś, by krytykować Słowo Boże. Obnażają to przed innymi jako dowód wyższej mądrości. Wielu z nich to ludzie bystrzy i uczeni, posiadają elokwencję i talent, cała praca ich życia zmierza do tego, by zachwiać umysłami w kwestii natchnienia Pisma Świętego. Wywierają wpływ na wielu, aby ci uważali tak samo, jak oni. Dzieło to przechodzi z jednej osoby na drugą, dokładnie tak jak zaplanował to szatan, aż ujrzymy pełne znaczenie słów Chrystusa: “Czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?”. Łukasza 18,8.WP1 19.1

Bracia, niech ani umysł, ani ręka nie będą zaangażowane w krytykowanie Biblii. Jest to dzieło, które szatan z największą rozkoszą chce, abyście wykonywali, lecz nie jest to dzieło, którego wykonanie wskazał wam Pan.WP1 19.2

Ludzie powinni pozwolić Bogu zaopiekować się jego własną Księgą jego żywymi wyroczniami, tak jak to robił przez wieki. Zaczynają kwestionować niektóre części objawienia i krytykują pozorne sprzeczności w tym i tamtym zdaniu.WP1 19.3

Począwszy od I Księgi Mojżeszowej rezygnują z tego, co uznają za wątpliwe, a ich umysły są zwodzone, ponieważ szatan posunie się do wszystkiego, aby mogli podążać za swoim krytycyzmem, i w całym Piśmie Świętym widzą coś, w co można wątpić. Ich zdolności krytykowania zostają wyostrzone przez ćwiczenie i na niczym nie mogą oprzeć się z pewnością. Próbujesz przemówić tym ludziom do rozsądku, ale tracisz czas. Będą ćwiczyli swoje zdolności wyśmiewania nawet na Biblii. Staną się nawet szydercami i będą zdumieni, jeśli przedstawisz im to w tym świetle.WP1 19.4

Bracia, przylgnijcie do waszej Biblii zgodnie z jej brzmieniem, powstrzymajcie swoją krytykę jej wiarygodności i bądźcie posłuszni Słowu, a żaden z was nie zginie. W ciągu wieków ludzie przejawiali pomysłowość, by mierzyć Słowo Boże za pomocą ich ograniczonych umysłów i ograniczonej zdolności pojmowania. Gdyby Pan, autor żywych wyroczni, odsłonił zasłonę i objawił swoją mądrość i swoją chwałę przed nimi, skurczyliby się w nicości i wykrzyknęliby tak, jak Izajasz: “Jestem człowiekiem nieczystych warg i mieszkam pośród ludu nieczystych warg”. Izajasza 6,5.WP1 19.5

Prostota i jasne wypowiedzi są pojmowane zarówno przez nieumiejącego czytać ani pisać, przez wieśniaka czy dziecko, jak i przez dorosłego człowieka, czy intelektualnego olbrzyma. Jeśli ktoś jest w posiadaniu wielkich zdolności umysłowych, znajdzie w wyroczniach Bożych piękne i wartościowe skarby prawdy, które może sobie przywłaszczyć. Znajdzie także trudności oraz tajemnice i cuda, których studiowanie da mu najwyższe zadowolenie przez długi czas życia, a dalej wciąż jeszcze jest nieskończoność.WP1 20.1

Ludzie o skromnej wiedzy, posiadający jedynie ograniczone zdolności i możliwości nabycia gruntownej znajomości Pisma Świętego, znajdą w żywych wyroczniach pocieszenie, prowadzenie, radę i plan zbawienia tak jasny, jak promień słońca. Nikt nie musi zginąć z powodu braku poznania, o ile nie jest umyślnie ślepy.WP1 20.2

Dziękujemy Bogu za to, że Biblia jest przygotowana zarówno dla człowieka ubogiego, jak i dla uczonego. Jest stosowna we wszystkich wiekach i dla wszystkich klas ludzi. — Manuscript 16, 1888 (napisany w Minneapolis, Minn., jesienią 1888 r.).WP1 20.3

Wprowadzenie

Zarzuty wobec Biblii