Chwała przyszłego świata — 25 grudzień

“Czego od wieków nie słyszano, czego ucho nie słyszało i oko nie widziało oprócz ciebie, Boga działającego dla tego, który go oczekuje”. Izajasza 64,4.AN 366.1

Wielu ludzi pragnęło wejrzeć w chwałę przyszłego świata i poznać tajemnice wieczności, ale pukali na próżno. To, co zostało objawione, jest przeznaczone dla nas i dla naszych dzieci. (...) Wielki Objawiciel otworzył nasze umysły na wiele spraw, które są niezbędne do zrozumienia chwały nieba i do tego, byśmy potrafili docenić nagrodę przeznaczoną dla odkupionych. (...)AN 366.2

Wyjaśnienia Jezusa dotyczące niebiańskich spraw mogą być pojęte jedynie przez człowieka o duchowym nastawieniu umysłu. Ludzka wyobraźnia może się wysilać aż do kresu możliwości, by nakreślić obraz chwały niebios, ale “czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują”. 1 Koryntian 2,9. Niebiańskie istoty są wszędzie wokoło nas. (...) Aniołowie światłości otaczają człowieka niebiańską atmosferą, podnosząc nas ku niewidzialnemu, wiecznemu światu. Naszym wzrokiem nie dostrzegamy ich postaci, a sprawy niebiańskie możemy dostrzec jedynie duchowym wzrokiem. Nasze ludzkie siły są zbyt słabe, by znieść widok aniołów światłości. Jedynie duchowe ucho może uchwycić harmonię niebiańskich głosów. Nie jest zamiarem Chrystusa wprowadzanie nas w stan podniecenia za pomocą błyskotliwych opisów. (...) Z wystarczającą wyrazistością objawił się On jako droga, prawda i żywot — jedyny środek zbawienia. Tak naprawdę nie potrzebujemy niczego więcej.AN 366.3

Moglibyśmy postawić człowieka na progu nieba i przez otwartą bramę ukazać mu chwałę płynącą z niebiańskiej świątyni i napełniającą jej krużganki. Jednak nie liczy się to, co możemy ujrzeć naszym wzrokiem, a jedynie to, co widzimy dzięki wierze. Pan nie zapomina, że jesteśmy Jego sługami i mamy czynić dzieła Boże na świecie, nad którym ciąży przekleństwo. Ziemia i narody toną w mroku, a my w tym świecie pokrytym moralną ciemnością jak śmiertelnym całunem, mamy przez wiarę chodzić w światłości nieba. — Letter 30, 1893.AN 366.4