Szafowanie środkami
W wydatkowaniu naszych środków musimy dążyć do wypełnienia celu Tego, który jest Alfą i Omegą wszystkich chrześcijańskich wysiłków. — Testimonies for the Church IX, 49 [Świadectwa dla zboru IX, 49].PCh 183.3
Pieniądze mają wielką wartość, ponieważ mogą zrobić wiele dobrego. W rękach dzieci Bożych są one chlebem dla głodnych, napojem dla spragnionych i odzieniem dla ubogich. Są obroną dla uciśnionych i środkiem pomocy dla chorych. Ale pieniądze nie wykorzystywane na zaspokojenie potrzeb życia i uszczęśliwienia innych oraz dla rozwoju i przyspieszenia dzieła Chrystusowego, nie mają większej wartości niż piasek. — Christ's Object Lessons 351; Przypowieści Chrystusa 227; 202 (wyd. II).PCh 183.4
Bóg sam ułożył plany rozwoju swego dzieła i zaopatruje swój lud w nadwyżki środków pieniężnych, abyśmy, gdy woła o wsparcie, mogli odpowiedzieć: “Panie, Twoja złotówka zdobyła dalsze złotówki”. — Testimonies for the Church IX, 58 [Świadectwa dla zboru IX, 58].PCh 183.5
Pieniędzy nie da się zabrać z sobą do wieczności. Nie będą tam potrzebne. Ale do niebieskich przybytków są zabierane dobre uczynki, dokonane w dziele zdobywania dusz. Lecz ci, którzy samolubnie wykorzystywali Boże dary, pozostawiając w potrzebie swoich bliźnich bez pomocy, którzy nic nie uczynili w celu przyspieszenia dzieła Bożego w tym świecie, hańbią swojego Stworzyciela. W księgach niebieskich obok ich imion zanotowano, że okradają Boga. — Christ's Object Lessons 266; Przypowieści Chrystusa 170; 150 (wyd. II).PCh 183.6
Jaka jest obecnie wartość pieniądza w porównaniu z wartością dusz?PCh 183.7
Każda złotówka z posiadanych przez nas środków powinna być traktowana nie jako nasza własność, lecz Boża, jako rzecz zawierzona nam przez Niego, która nie może być utracona przez wydanie jej na niepotrzebne zachcianki, lecz rozsądnie wykorzystana w dziele Bożym, w pracy na rzecz ratowania mężów i niewiast. — Life Sketches of Ellen G. White 214 [Życie i działanie Ellen G. White 214].PCh 184.1
Czyż praca misyjna, która ma być wykonana w tym świecie, nie jest wystarczająco ważna, by uzyskać nasz wpływ i poparcie? Czy nie powinniśmy sobie odmówić wszelkiej rozrzutności i złożyć nasze dary do skarbca Bożego, by Prawda mogła być zaniesiona do innych krajów, aby również zaspokoić potrzeby misji w naszym kraju? Czy takie postępowanie nie spotka się z aprobatą nieba? Praca w ostatnich dniach nie była wspierana przez duże sumy, pochodzące ze spadków czy też przyspieszana przez wpływy świeckie. Była i jest natomiast zaopatrywana z darów, wypływających z samozaparcia oraz ducha poświęcenia. Bóg dał nam przywilej uczestniczenia z Chrystusem w Jego cierpieniach tutaj i uczynił wszystko, byśmy mogli mieć prawo do dziedzictwa na odnowionej ziemi. — The Review and Herald, 2 grudzień 1890.PCh 184.2
Zostało mi pokazane, że anioł dokonuje wiernego sprawozdania z każdej ofiary poświęconej Bogu, złożonej w Jego skarbnicy oraz końcowego rezultatu zebranych w ten sposób środków. Bóg dostrzega każdą monetę, przeznaczoną dla Jego sprawy, jak też chęć lub oporność dawcy. Odnotowany jest również motyw dawania. Ludzie pełni poświęcenia i samozaparcia, którzy oddają Bogu to, co jest Jego, zgodnie z Bożymi wymaganiami, zostaną wynagrodzeni według swoich uczynków. Nawet jeśli środki przez nich złożone zostaną źle wykorzystane, tak że nie będą przeznaczone na cel, na który ofiarował je dawca — na chwałę Bożą i zbawienie dusz — to ci, którzy złożyli ofiarę ze szczerego serca, przeznaczając ją dla chwały Bożej, nie utracą swej nagrody. — Testimonies for the Church II, 518.519 [Świadectwa dla zboru II, 518].PCh 184.3
Każda możliwość wspomożenia brata w potrzebie lub wsparcia sprawy Bożej w rozprzestrzenianiu Prawdy, jest perłą, którą już teraz możesz złożyć do przechowania w bezpiecznym banku niebieskim. Bóg cię doświadcza i wypróbowuje. Hojną dłonią obdarzył cię swoimi błogosławieństwami i teraz obserwuje, jak je zużywasz, czy pomagasz tym, który są w potrzebie, czy rozumiesz wartość dusz i czy właściwie wykorzystujesz środki, darowane ci przez Niego. Każda taka możliwość pomnaża twój niebieski skarb. — Testimonies for the Church III, 249.250 [Świadectwa dla zboru III, 249].PCh 184.4