“TUBUH DAN DJIWA”

Djika kupandang salibMu,
Dan ingat hal Tuhan mati,
Rugi segala untungku,
Dan sekalian tjongkakku kedji.

Djangan megahkan dirimu,
Hanjalah akan al-Maseh,
Jang ganti engkau, djiwaku,
Kurban jang sutji disembelih.

Dari rusuk dan dahiNja,
Menitik duka dan kasih;
Belum pernah kasih dan duka,
Seperti kepada al-Maseh !

Perkara jang sia-sia,
Jang dulu indah padaku,
Tiada lagi beri suka,
Kubuangkan sebab kasihMu.

Djikalau alam sekaliannja,
Djadi ketjil persembahan.
Ja Isa, tubuh dan djiwa
Patut kuberi pada Tuhan. —Isaac WattsDJT 19.1