Uban sa Gugma , Nobyembre 26

Ang gugma mapailubon ug mapuangoron. Ang gugma dili masinahon, dili tigpagawal. 1 Corinto 13:4AAKK 342.1

Sila kinsa nagaabli sa ilang mga kasingkasing ug mga pinuy-anan aron sa pag-awhag ni Jesus sa pagpuyo uban kanila angay nga magsiguro nga ang ilang pinuy-anan wala natabonan sa panagaway, kasuko, kasilag, pagkamadinauton, ug bisan dili maayo nga pulong. Si Jesus dili mopuyo diha sa usa ka pinuy-anan diin anaa ang panagbingkil, kasina, ug kasuko.. . .AAKK 342.2

Si Pablo adunay relihiyosong kasinatian nga puno sa kapiskay. Ang gugma ni Cristo mao ang iyang pinakadako nga tema ug ang nagapugong nga gahum nga nagadumala kaniya.AAKK 342.3

Diha sa pinaka makawala og paglaum nga mga panghitabo, nga unta maghatag og impluwensya nga makapaguol niadtong wala pa gayud nahimong mga Cristohanon, siya adunay kalig-on diha sa iyang kasingkasing, puno sa kaisog ug paglaum ug kalipay, naga-ingon, “Pagkalipay kamo kanunay diha sa Ginoo; usbon ko ang pag-ingon, Pagkalipay kamo.” Ang mao gihapon nga paglaum ug kalipay makita sa dihang anaa siya sa barko, ang kusog nga hangin nagaigo kaniya, ang barko naguba ug nagsuod na sa pagkalunod. Siya nagmando sa komandante sa barko ug natipigan ang mga kinabuhi sa tanan nga didto sa maong barko. Bisan tuod usa ka binilanggo, siya ang tinood nga agalon sa maong barko, ang pinaka gawasnon ug pinaka malipayon nga tawo nga nakasakay didto. Sa dihang naguba na ang barko ug sila naanod ngadto sa usa ka isla, siya mao ang pinakamatinabangon sa tanan aron sa pagluwas sa iyang isig ka tawo gikan sa tubigon nga lubnganan. Ang iyang mga kamot nagbitbit sa mga kahoy aron sa paghaling og kalayo aron sa paghupay sa gipangtugnaw nga mga pasahero sa naguba nga barko. Sa dihang ilang nakita ang lala nga bitin nga diha sa iyang kamot, napuno sila sa kahadlok; apan si Pablo kalma nga miwitik niini ngadto sa nahaling nga kalayo, uban sa kahaibalo nga dili kini maghatag og peligro kaniya; tungod kay hingpit siya nga nagsalig diha sa Dios.AAKK 342.4

Sa dihang nakig-atubang siya sa mga hari ug mga halangdon sa yuta, kinsa nagakupot sa iyang kinabuhi diha sa ilang mga kamot, wala siya nagkurog; tungod kay iya na nga gihatag ang iyang kinabuhi ngadto sa Dios. . . . Ang grasya, sama sa usa ka manolunda sa kalooy, maoy nakahimo sa iyang tingog nga nadungog nga tam-is ug klaro, nagasubli sa sugilanon sa krus, sa dili matupngan nga gugma ni Jesus.AAKK 342.5