Kafli 14—Jesús ríður inn i Jerúsalem

JESÚS fór til Jerusalem, til að taka þátt í páskahátíðinni. Hann var umkringdur af fólksfjölda, sem einnig var ad fara á þessa árshátið.KF 75.1

Hann bað tvo af lærisveinum sínum að fara og sækja ösnu og fola hennar svo hann gæti riðið inn i Jerusalem. Þeir gjörðu svo og lögðu klæði sin á þau og meistarinn sté á bak.KF 75.2

I sama bili heyrðist siguróp frá mannfjöldanum, sem heilsaði honum sem Messiasi, konungi sinum. Fyrir meir en íimm liundrud árum hafði spámaðurinn ritað um þenna atburð:KF 75.3

»Fagna þú mjög, dóttirin Zíon! ... sjá, konungur þinn kemur til þin; réttlátur er hann og sigursæll; litillátur, og ríður á asna, ungum ösnufola«. (Sak. 9, 9).KF 75.4

Allir i þessum mikla mannfjölda, sem stöðugt fór vaxandi, voru glaðir og fullir eldlegum áhuga. Þeir gátu ekki gefið Jesú neinar dýrmætar gjaíir, en þeir breiddu klæði sin á veg hans, og hjuggu greinar af hinum fögru oliutrjám og pálmum og stráðu þeim á veginn. Fólkið fylgdi Jesú eftir i þeirri von, að nú mundi hann setjast í hásæti Davíðs i Jerusalem.KF 75.5

Frelsarinn hafði aldrei fyr leyft þvi að hylla hann eins og konung. En i þetta sinn, vildi hann á sérstakan hátt birtast heiminum sem frelsari.KF 75.6

Guðs sonur átti innan skamms að fórnfærast fyrir syndir mannanna. Á komandi tímum átti söfnuður bans að gjöra dauða hans -að tilefni til alvarlegrar yfirvegunar og rannsókna. Það var því nauðsynlegt að allra augu veittu honum athygli í þetta sinn.KF 76.1

Eftir slikan viðburð sem þenna, gat krossfesting hans og dauði ekki dulist heiminum. Guð ætlaðist til að sérhver viðburður, er skeði hina siðustu daga af lifi frelsarans, væri svo greinilegur, að hann gæti ómögulega gleymst.KF 76.2

í þessum mikla mannfjölda, sem var i kringum Jesúm, var margt af því fólki, sem hann hafði gjört kraftaverk sín á.KF 76.3

Hinir blindn, sem hann gaf sjónina gengu i broddi fylkingar.KF 76.4

Hinir mállausu, sem hann gaf málið, hrópuðu allra hæst hósíanna.KF 76.5

Og aumingjarnir, sem hann hafði læknað af alls konar sjúkdómum, hlupu nú af gleði og voru hinir áköfustu i því að höggva pálmagreinarnar af og strá þeim á veginn.KF 76.6

Ekkjur og munaðarleysingjar vegsömuðu nafn hans, fyrir þau miskunarverk, sem hann hafði gjört á þeim.KF 76.7

Hinir vesælu iíkþrársjúklingar, sem hann hafði hreinsað, breiddu nú klæði sín á veginn, og þeir dauðu, sem hann hafði uppvakið, voru einnig viðstaddir.KF 76.8

Lazarus, sem hafði verið farinn að rotna í gröfinni, var nú glaður og í fullu fjöri og var einn af þeim, sem fylgdu Jesúm inn í Jerusalem.KF 76.9

Eftir því, sem fleiri bættust við þenna mikla mannfjölda, óx ákafi fólksins og það tók að hrópa svo hátt að bergmálið barst yfir fjöll og dali:KF 76.10

»Hósíanna syni Davids! Blessaður sé sá, er kemur i nafni drottins! Hósianna i hæstum hæðum!« (Matt. 21,9).KF 76.11

Margir af Faríseunum sáu þenna viðburð, og þeim mislíkaði það mjög. Þeir fundu að þeir voru að hætta að hafa áhrif á fólkið. Þeir reyndu af öllum mætti að þagga niður í mannfjöldanum; en það varð einungis til þess að auka ákafann.KF 76.12

Þegar þeir sáu, að þeir gátu ekki stjórnað fólkinu, þrengdu þeir sér gegnum hópinn og þangað sem Jesús var og sögðu við hann:KF 80.1

»Meistari, hasta þú á lærisveina þína«.KF 80.2

Þeir sögðu að slíkur hávaði væri ekki leyfilegur og yfirvöldin mundu ekki líða hann.KF 80.3

Jesús svaraði og sagði: »Eg segi yður, að ef þessir þegðu, mundu steinarnir hrópa«;. (Lúk. 19, 39. 40).KF 80.4

Þessi sigurfylking var eftir guðs ráðstöfun; spámennirnir höfðu sagt fyrir þennan viðburð, og enginn veraldlegur máttur gat afstýrt því, að hann kæmi fram.KF 80.5

Guðs verk og málefni mun ætíð hafa sinn framgang, þrátt fyrir alt það, sem mennirnir gjöra til þess að hindra það eða kollvarpa því.KF 80.6

Mannfjöldinn fór yfir hæð nokkura, þaðan var fögur útsjón yfir Jerusalem, borgin blasti þar við í öllu sínu skrauti. Allra augu litu á frelsarann; fólkið vonaðist eftir að sjá hina sömu aðdáun í ásjónu hans og þá, er lýsti sér hjá því sjálfu.KF 80.7

Jesús staðnæmdist, sorgarský sveif yfir ásjónu hans, og öllum til mikillar undrunar grét hann.KF 80.8

Þeir, sem sáu þetta, gátu ekki skilið af hverju hann hrygðist; en þessi fagra borg var dæmd til að eyðileggjast, og hann grét yfir óhamingju hennar. Hann hafði borið svo mikla umhyggju fyrir henni, og nú særði það hjarta hans að hugsa til þess, að hún innan skamms ætti að verða eyðilögð.KF 80.9

Með harmþrunginni röddu hrópaði hann: »Ef einnig þú, hefðir á þessum degi vitað það, sem til þíns friðar heyrir! en nú er það hulið fyrir augutn þinum.KF 80.10

Þvi að þeir dagar munu koma yfir þig, að óvinir þínir munu gjöra hervirki um þig og setjast ura þig og þröngva þér á alla vegu; og þeir munu leggja þig að velli og börn þín, sem í þér eru, og ekki skilja eftir stein yfir steini í þér, vegna þess þu þektir ekki tíma vitjunar þinnar«. (Lúk. 19, 42—44).KF 80.11

Ef íbúarnir hefðu geíið gaum að kenningu Krists, þá mundi Jerusalem hafa staðið að eilífu.KF 82.1

Hún hefði getað verið orðin drottning heimsríkjanna, frelsi og styrkur hefði henni hlotnast frá guði.KF 82.2

Pa hefðu ekki vopnaðir hermenn gjört umsát um hana, þá hefðu heldur ekki hin rómversku merki blaktað yfir borgarmúrum hennar.KF 82.3

En þá mundi friðarboðskapurinn hafa hljómað frá Jerusalem til allra þjóða. Hún mundi hafa verið orðin kóróna heimsins — orðin hans fegursta prýði.KF 82.4

En Gyðingarnir höfðu útskúfað frelsara sínum; þeir voru rétt komnir að því að krossfesta konung sinn. Og um sólarlag það sama kvöld, mundu forlög Jerúsalemsborgar að eilífu vera ákveðin.KF 82.5

(Hér um bil 40 árum síðar var Jerusalem algjörlega eyðilögð; hinn rómverski her brendi hana til kaldra kola).KF 82.6

Þá er Gyðingarnir fréttu, að Jesús nálgaðist borgina með fjölda fylgismanna, gengu þeir á móti honum og reyndu að tvístra flokknum. Þeir vildu nú sýna vald sitt og skörulega framkomu. Þeir spurðu: »Hver er þessi?« (Matt. 21, 10).KF 83.1

Lærisveinarnir, sem voru fyltir guðs anda, svöruðu: »Adam getur sagt yður það, hann segir: Hann er sseði konunnar, sem mun merja höfuð höggormsins«.KF 83.2

»Spyrjið Abraham, hann getur sagt yður það, hann segir: Hann er Melkísedek, Salem-konungur, friðar-konungur«.KF 83.3

»Jakob getur sagt yður það, hann segir: Hann er Silo af Júda upprunninn«.KF 83.4

»Esajas getur sagt yður það, hann segir: Hann er Immanúel, undraráðgjafi, guðhetja, eilífðarfaðir, friðarhöfðingi«.KF 83.5

»Jeremías getur sagt yður það, hann segir: Hann er rótarkvistur Davíðs, drottinn, vort réttlæti«.KF 83.6

»Daníel getur sagt yður það, hann segir: Hann er Messías«.KF 83.7

»Hósea getur sagt yður það, hann segir: Hann er drottinn guð allsherjar, drottinn er bans natn«.KF 83.8

»Jóhannes skirari getur sagt yður það, hann segir: Hann er lambið guðs, sem ber synd heimsins«.KF 83.9

»Hinn mikli Jehóva heíir sjálfur kunngjört frá hásæti sínu: Þessi er sonur minn, hinn elskaði!«KF 83.10

»Vér, lærisveinar hans vitum, að þessi er Jesús, Messias, höfðingi lifsins, frelsarinn«.KF 83.11

»Já einnig myrkrahöfðinginn kannast við, hver hann er, og segir: Eg þekki þig, veit her þú ert, þú hinn heilagi guðs«.KF 83.12

* * * * *