Dodatek A — Wielki bój — wydanie z 1911 roku
[]
Zwracając się do rady starszy W. C. White powiedział:WP3 384.1
Z przyjemnością przedstawiam wam oświadczenie dotyczące najnowszego angielskiego wydania “Wielkiego boju”.WP3 384.2
Około dwa lata temu powiedziano nam, że płyty galwanotypu dla tej książki, będące w użyciu w wydawnictwach The Pacific Press, The Review and Herald i The International Tract Society (Londyn) były tak wytarte, że książka musi być na nowo złożona i wykonane nowe płyty. Praca ta została wykonana w The Pacific Press. Wykonano cztery zestawy płyt — jeden dla każdego z naszych biur w Waszyngtonie, Mountain View, Nashville i Watford.WP3 384.3
W liście przesłanym do dyrektorów naszych wydawnictw napisałem jak następuje, 24 lipca 1911 []:WP3 384.4
“Po zasięgnięciu rady kaznodziejów, kolporterów i innych przyjaciół książki, uznaliśmy, że najlepiej będzie ponownie złożyć tekst tak, aby nowe wydanie — tak dokładnie jak to możliwe — odpowiadało staremu. I chociaż nie mogliśmy użyć dokładnie tej samej czcionki, tekst biegnie niemal strona za stroną. Każdy rozdział w nowym wydaniu zaczyna się i kończy na tych samych stronach, co odpowiadający mu rozdział w starym wydaniu.WP3 384.5
Najbardziej zauważalną zmianą w nowym wydaniu jest udoskonalenie w ilustracjach. Każdy z czterdziestu dwóch rozdziałów, łącznie z przedmową, wprowadzeniem, treścią i spisem ilustracji, ma piękny ilustrowany nagłówek; wprowadzono też nowe całostronicowe ilustracje, by zajęły miejsce tych, które były najmniej atrakcyjne.WP3 384.6
Trzynaście dodatkowych przypisów starego wydania, zajmujących trzynaście stron, zostało zastąpionych trzydziestoma jeden przypisami zajmującymi dwanaście stron. Są to niemal wszystkie przypisy porządkowe, przeznaczone do tego, by pomóc pilnemu czytelnikowi w odnalezieniu historycznych dowodów wypowiedzi zawartych w książce.WP3 384.7
Przypisy biograficzne zostały pominięte, a indeks ogólny został rozszerzony z dwunastu do dwudziestu dwóch stron, wielce ułatwiając w ten sposób odnalezienie pożądanych fragmentów.WP3 385.1
W treści książki najbardziej zauważalnym udoskonaleniem jest wprowadzenie odnośników historycznych. W starym wydaniu podano ponad siedemset odnośników biblijnych, jednak tylko w kilku przypadkach znalazły się tam jakiekolwiek odnośniki historyczne do autorytetów, które cytowano lub odnoszono się do nich. W nowym wydaniu czytelnik znajdzie więcej niż czterysta odnośników do osiemdziesięciu ośmiu autorów i autorytetów.WP3 385.2
Gdy przedstawiliśmy matce wniosek niektórych z naszych kolporterów, że w nowym wydaniu powinny być podane nie tylko odnośniki do Pisma Śwętego, ale także odnośniki do cytowanych historyków, poinstruowała nas, abyśmy wyszukali i wstawili odnośniki historyczne. Poinstruowała nas także, abyśmy zweryfikowali cytaty i poprawili jakiekolwiek odnalezione nieścisłości; a tam, gdzie cytaty były zaczerpnięte z fragmentów, które zostały różnie oddane przez różnych tłumaczy, abyśmy użyli tego tłumaczenia, które okazywało się najbardziej poprawne i autentyczne.WP3 385.3
Odnalezienie różnych fragmentów cytowanych z historyków było mozolnym zadaniem, a weryfikacja cytowanych fragmentów doprowadziła do pewnych zmian w doborze słów tekstu. Jest to szczególnie widoczne w cytatach z historii reformacji, autorstwa J. Merle d'Aubigne. Odkryto, że było sześć lub więcej angielskich tłumaczeń, amerykańskich i brytyjskich, które znacznie różniły się w doborze słów, chociaż w zamyśle były niemal identyczne, a w starym wydaniu “Wielkiego boju” użyte były trzy z nich, stosownie do jasności i piękna języka. Dowiedzieliśmy się jednak, że tylko jedno z tych wielu tłumaczeń miało aprobatę autora; to jest to, które było używane przez The American Tract Society w jego późniejszych wydaniach. Dlatego też cytaty z d'Aubigne w tym wydaniu “Wielkiego boju” zostały dostosowane na ogół do tego zatwierdzonego tłumaczenia.WP3 385.4
W kilku przypadkach w miejsce starych użyto nowych cytatów z historyków, kaznodziejów i współczesnych pisarzy, ponieważ były one bardziej przekonujące lub też dlatego, że nie byliśmy w stanie znaleźć starych. W każdym przypadku, gdzie taka zmiana miała miejsce, matka zwracała dokładną uwagę na proponowane zastąpienie i zatwierdzała tę zmianę.WP3 385.5
Odkryjecie, że tego rodzaju zmiany zostały dokonane na stronach 273.277.306-308.334.335.387.547.580 i 581.WP3 385.6
Nadal jest kilkadziesiąt lub więcej cytatów w książce, których źródła jak dotąd nie byliśmy w stanie odszukać. Na szczęście odnoszą się one do spraw, co do których nie ma prawdopodobieństwa, że będą one źródłem jakiegoś poważnego sporu.WP3 386.1
W ortografii, interpunkcji i pisowni wielką literą dokonano zmian po to, aby doprowadzić tę książkę do ujednolicenia stylu z innymi tomami tej serii.WP3 386.2
W ośmiu lub dziesięciu miejscach zmienione zostały odniesienia czasowe z powodu upływu czasu, odkąd książka została po raz pierwszy opublikowana.WP3 386.3
W kilku miejscach zmienione zostały formy wyrazu, aby uniknąć niepotrzebnego urażenia kogoś. Przykład tego odkryty zostanie w zmianie słowa ‘papistowski’ na ‘rzymski’ lub ‘rzymskokatolicki’. W dwóch miejscach zwrot ‘boskość Chrystusa’ zmieniony jest na ‘bóstwo Chrystusa’, a słowa ‘tolerancja religijna’ zostały zmienione na ‘wolność religijna’.WP3 386.4
Wypowiedzi zawarte na stronach 285-287, dotyczące działania zgromadzenia w jego bluźnierczych dekretach przeciwko religii i Biblii, zostały tak zredagowane, aby wykazać, że zgromadzenie odrzuciło, a później przywróciło nie tylko Biblię, ale także Boga i jego kult.WP3 386.5
W nowym wydaniu, o dojściu do władzy papiestwa w 538 r. i jego upadku w 1798 r., mówi się jako o jego ‘supremacji’ i ‘upadku’, zamiast o jego ‘ustanowieniu’ i ‘obaleniu’ jak w starym wydaniu.WP3 386.6
W każdym z tych miejsc dokładniejsza forma wyrazu została należycie rozważona i zatwierdzona przez autorkę książki.WP3 386.7
Na stronach 50.563.564.580.581 i w kilku innych miejscach, gdzie były wypowiedzi dotyczące papiestwa, które są zdecydowanie kwestionowane przez rzymskich katolików i które są trudne do udowodnienia z dostępnych historii, dobór słów w nowym wydaniu został tak zmieniony, aby wypowiedź łatwo wpadała w zakres dowodu, który bez trudu można nabyć.WP3 386.8
Odnośnie do tych i podobnych fragmentów, które mogłyby wywołać zawzięte i bezproduktywne spory, matka często mówiła: ‘To co napisałam na temat arogancji i zarozumialstwa papiestwa, jest prawdą. Wiele historycznego dowodu w kwestii tych spraw zostało z rozmysłem zniszczone; niemniej jednak, aby książka ta mogła mieć największy pożytek dla katolików i innych, i aby można uniknąć niepotrzebnych sporów, lepiej jest, aby wszystkie wypowiedzi dotyczące zarozumialstwa papieża i roszczeń papiestwa były podane tak umiarkowanie, aby były łatwo i wyraźnie udowodnione z dzieł uznanych historyków, którzy są w zasięgu naszych kaznodziejów i studentów’.WP3 386.9
Jeśli słyszycie doniesienia, że część pracy wykonanej nad tym najnowszym wydaniem została dokonana wbrew woli matki lub bez jej wiedzy, możecie być pewni, że takie doniesienia są fałszywe i niewarte uwagi”.WP3 387.1
[]WP3 387.2
Od wydrukowania tego nowego wydania, matka czerpała wielkie zadowolenie z przeglądania i czytania tej książki. Dzień po dniu, gdy odwiedzałem ją rano, mówiła o niej, stwierdzając, że cieszy się, ponownie ją czytając, i że jest zadowolona, iż praca, którą wykonaliśmy, aby dokonać tego wydania tak doskonale jak to możliwe, została zakończona, gdy ona żyła i mogła kierować tym, co zostało zrobione.WP3 387.3
Matka nigdy nie twierdziła, że jest autorytetem w historii. Rzeczy, które napisała, są opisami podobnych do fleszu obrazów i innych danych jej przedstawień czynów ludzi oraz wpływu tych czynów na dzieło Boże dla zbawienia ludzi, wraz z obrazami przeszłej, teraźniejszej i przyszłej historii w jej związku z tym dziełem. W związku ze spisywaniem tych obrazów używała ona dobrych i wyraźnych historycznych wypowiedzi, by pomóc wyjaśnić czytelnikowi rzeczy, które starała się przedstawić. Gdy byłem zaledwie chłopcem, słyszałem, jak czytała mojemu ojcu historię reformacji d'Aubigne. Przeczytała mu dużą część, jeśli nie całość, z pięciu tomów. Przeczytała też inne historie reformacji. Pomogło jej to w umiejscowieniu i opisaniu wielu wydarzeń i ruchów społecznych przedstawionych jej w widzeniu. Jest to w pewnym stopniu podobne do sposobu, w jaki studium Biblii pomaga jej umiejscowić i opisać wiele symbolicznych przedstawień danych jej odnośnie do postępu wielkiego boju pomiędzy prawdą a błędem w naszych czasach.WP3 387.4
Matka nigdy nie pretendowała do werbalnego natchnienia i nie stwierdzam, żeby mój ojciec, czy starszy Bates, Andrews, Smith czy Waggoner wysuwali takie pretensje. Gdyby w pisaniu jej manuskryptów występowało werbalne natchnienie, to po co z jej strony miałaby mieć miejsce praca dodawania lub przeróbek literackich? Faktem jest, że matka często bierze któryś ze swoich manuskryptów i rozważnie go sprawdza, nanosząc dodatki, które rozwijają myśl jeszcze dalej.WP3 387.5
Pierwsze wydanie tej książki zostało opublikowane w Kalifornii w 1884 r., gdy wydrukowany został trzeci tom “Spirit of Prophecy” nieco materiału pozostawiono na później. Jego część została wydrukowana i rozpowszechniona w formie broszury i oczekiwano, że matka natychmiast przystąpi do uzupełnienia tego materiału i wyda tom IV. Przed swoją śmiercią ojciec zareklamował tę książkę, “Spirit of Prophecy”, tom IV.WP3 387.6
Gdy matka wydała tom IV, ona i ci, którzy mieli do czynienia z jego wydaniem, mieli na myśli wypełnienie planu ojca. Mieliśmy także na myśli to, że został on napisany dla ludu adwentowego Stanów Zjednoczonych. Dlatego też z dużą trudnością treść została tak skondensowana, aby wydać ten tom w mniej więcej tym samym rozmiarze, co inne tomy serii.WP3 388.1
Później, gdy odkryto, że książka ta mogłaby być sprzedawana wszystkim ludziom, wydawcy wzięli płyty drukarskie i wydrukowali wydanie na większym papierze. Wstawione zostały ilustracje i podjęto próbę sprzedawania jej jako książki na przedpłatę za 1,50 dolara.WP3 388.2
W 1885 r. matka i ja zostaliśmy posłani do Europy i tam padło pytanie dotyczące przetłumaczenia jej na niemiecki, francuski, duński i szwedzki. Gdy matka rozważyła tę propozycję, zdecydowała się wnieść dodatki do treści.WP3 388.3
Kontakt matki z Europejczykami przypomniał jej dziesiątki spraw, które były jej przedstawione w widzeniu w ciągu minionych lat, niektóre z nich dwa lub trzy razy, a inne sceny wielokrotnie. Spojrzenie na historyczne miejsca i jej kontakt z ludźmi odświeżył jej pamięć w związku z tymi rzeczami, tak więc pragnęła dodać wiele materiału do książki. Zostało to uczynione i przygotowano manuskrypty do tłumaczenia.WP3 388.4
Po naszym powrocie do Ameryki wydano znacznie powiększone nowe wydanie. W tym wydaniu pominięto nieco materiału użytego w pierwszym angielskim wydaniu. Powodem tych zmian był fakt, że nowe wydanie zaplanowane było dla światowego obiegu.WP3 388.5
W swojej publicznej służbie matka wykazała umiejętność wybierania ze skarbnicy prawdy treści, która jest dobrze dostosowana do potrzeb będącego przed nią zgromadzenia; i zawsze uważała, że w wyborze treści do opublikowania w jej książkach powinien być wykazywany najlepszy osąd w wyborze tego, co najlepiej odpowiada potrzebom tych, którzy będą czytali książkę.WP3 388.6
Dlatego też, gdy w 1888 r. wydane zostało nowe wydanie “Wielkiego boju”, pominięto około dwadzieścia stron treści — cztery czy pięć stron w pewnym miejscu — które były bardzo pouczające dla adwentystów z Ameryki, ale nie były odpowiednie dla czytelników w innych częściach świata.WP3 388.7
Wiele poszukiwań historycznych wypowiedzi użytych w nowych europejskich i amerykańskich wydaniach “Wielkiego boju” wykonano w Bazylei, gdzie mieliśmy dostęp do wielkiej biblioteki starszego Andrewsa i gdzie tłumacze mieli dostęp do bibliotek uniwersyteckich.WP3 388.8
Gdy przystąpiliśmy do sprawdzenia tej treści w celu podania historycznych odnośników, natrafiliśmy na pewne cytaty, których nie mogliśmy znaleźć. W niektórych przypadkach odnaleziono inne wypowiedzi przedstawiające ten sam argument, pochodzące od innych historyków. Znajdowały się one w książkach dostępnych w wielu bibliotekach publicznych. Gdy zwróciliśmy uwagę matki na jakiś cytat, którego nie mogliśmy znaleźć, i pokazaliśmy jej, że znaleźliśmy inny cytat, który przedstawiał ten sam argument, powiedziała: ‘Wykorzystajcie ten, do którego możecie podać odnośnik, tak aby czytelnik książek, jeśli zapragnie dotrzeć do źródła i znaleźć go, mógł to uczynić’. W ten sposób zastąpione zostały niektóre historyczne dane.WP3 389.1
W odniesieniu zatem do stwierdzenia, że ludzie w Waszyngtonie lub członkowie Komitetu Generalnej Konferencji robili to czy tamto, właściwie bądź niewłaściwie, w związku z tą książką, ważne jest, abyście mieli wyraźne stwierdzenie faktów dotyczących tej sprawy.WP3 389.2
Nasi bracia w Waszyngtonie i w Mountain View robili tylko to, o zrobienie czego ich prosiliśmy. Jak podano na początku, zasięgnęliśmy rady ludzi z wydziału wydawniczego, stanowych kolporterów i członków komitetów wydawniczych nie tylko w Waszyngtonie, ale w Kalifornii, i prosiliśmy ich, aby uprzejmie zwrócili naszą uwagę na jakiekolwiek fragmenty, które trzeba było rozważyć w związku z ponownym złożeniem książki.WP3 389.3
Gdy wskazano, że niektóre dane historyczne były kwestionowane i sprzeciwiano się im, poprosiliśmy ich, aby przekazali nam pisemne oświadczenie, które pomogłoby nam w naszych poszukiwaniach. Zrobili to, o co ich poprosiliśmy, i nic więcej. Wszelkie decyzje odnośnie do tego, co powinno być zmienione, a co powinno być wydrukowane słowo po słowie jak w starym wydaniu, podjęte zostały w biurze matki przez osoby przez nią zatrudnione i pracujące pod jej kierunkiem. Dlatego też nie ma powodu, aby ktokolwiek powiedział słowo przeciwko członkom Komitetu Generalnej Konferencji lub pracownikom literackim w Waszyngtonie albo przeciwko książce, z powodu czegokolwiek, co zostało dokonane przez braci w Waszyngtonie lub gdzie indziej w związku z tą pracą.WP3 389.4
Jesteśmy bardzo wdzięczni naszym braciom w Waszyngtonie i wielu innym, za życzliwe i wierne, staranne prace w odszukaniu tych fragmentów, którym prawdopodobnie sprzeciwialiby się katolicy i inni krytycy. Byliśmy także głęboko wdzięczni naszym braciom w Anglii i na kontynencie, a także braciom w Bostonie, Nowym Jorku i Chicago za pomoc w odnalezieniu w wielkich bibliotekach i zweryfikowanie tych cytatów, które trudno było zlokalizować. Wykonali oni tę pracę na naszą prośbę i aby pomóc nam w tym, co sądziliśmy, że powinno być wykonane. Wykorzystanie rezultatów tego poszukiwania widoczne jest w historycznych odnośnikach u dołu strony i w dodatku.WP3 389.5
Dodatek w starej książce, jak pamiętacie, był częściowo objaśniający, częściowo rzeczowy i częściowo apologetyczny; takie przypisy nie wydawały nam się jednak już konieczne, i trzydzieści jeden przypisów w nowym wydaniu to głównie odnośniki do wypowiedzi historycznych ukazujące poprawność wypowiedzi wyrażonych w książce. Uważaliśmy, że rzeczą wartościową dla pilnego czytelnika byłoby posiadanie tych wyraźnych odnośników do wypowiedzi dobrze znanych historyków.WP3 390.1