Pokonać złe zwyczaje — 9 sierpień

“Samego siebie czystym zachowaj.” 1 Tymoteusza 5,22.Mar 229.1

Ważną częścią wykształcenia jest poznanie co stanowi czystość umysłu, duszy i ciała.Mar 229.2

Gdy charakterowi brak czystości, gdy grzech stał się jego częścią, ma on czarodziejską moc równą tej jaką posiada kieliszek odurzającego alkoholu. Siła samokontroli i rozsądku zostaje przełamana przez praktyki, które kalają całą istotę. Jeżeli kontynuuje się te grzeszne praktyki, osłabia się mózg, przyczynia się do jego choroby i utraty przezeń równowagi. Osoby takie są przekleństwem dla siebie oraz dla wszystkich, którzy posiadają z nimi jakąkolwiek styczność. Złe nawyki kształtują się znacznie łatwiej aniżeli dobre a porzucenie ich jest znacznie trudniejsze. Naturalne, zdeprawowanie serca wyjaśnia ten dobrze znany fakt że znacznie mniej wysiłku zajmuje zdemoralizowanie młodzieży, zepsucie jej myśli i charakterów moralnych i religijnych aniżeli wypracowanie w jej charakterze trwałych, czystych i niezepsutych nawyków prawości i prawdy. Folgowanie sobie, umiłowanie przyjemności, wrogość, duma, zadufanie w sobie, zazdrość, zawiść będą rosły spontanicznie, bez przykładów i uczenia. W naszym obecnym stanie upadku wszystko, co potrzeba, to tylko poddać charakter i umysł jego naturalnym tendencjom. W świecie przyrody zostaw pole samemu sobie a zobaczysz je okryte głogami i cierniami ale jeżeli wydaje ono cenne ziarno lub piękne kwiaty, musi się w nie włożyć troskę i nieustającą pracę.Mar 229.3

Obecnie przedstawiamy wam konieczność nieustannego opierania się złu. Całe niebo interesuje się mężczyznami i kobietami, których Bóg ceni tak bardzo, że oddał swojego umiłowanego Syna aby umarł dla ich odkupienia. Żadne stworzenie, które Bóg uczynił, nie jest zdolne do takich postępów, takiego udoskonalenia, takiej szlachetności jak człowiek. Kiedy człowiek otępia się przez swoje poniżające pasje, pogrąża w rozpuście, cóż za przypadek do obserwowania przez Boga! Człowiek nie może pojąć czym może być i czym może się stać. Poprzez łaskę Chrystusa jest zdolny do nieustannego postępu umysłowego. Niech światło prawdy zaświeci w jego umyśle a miłość Boga zostanie wlana do jego serca a może — przez łaskę, którą Chrystus mu przekazał przez swoją śmierć — być nie tylko człowiekiem mocy, dzieckiem ziemi lecz dziedzicem nieśmiertelności.Mar 229.4