Zbadaj swoje własne serce — 10 luty

“Doświadczajcie samych siebie, jeśliście w wierze, samych siebie doznawajcie. Czyli samych siebie nie znacie, że Jezus Chrystus w was jest? Chyba żebyście byli odrzuceni.” 2 Koryntian 13,5.Mar 49.1

Nic nie jest bardziej zdradliwego od zwodniczości grzechu. Oto bóg tego świata bałamuci, oślepia i wiedzie w końcu na zatracenie. Szatan nie wkracza od razu z wieloma pokusami równocześnie w swoim planie. Najpierw otacza ich pozorami dobra. Zwiedzione dusze uczyniwszy pierwszy krok, są gotowe uczynić następny. O, jakże się szatan raduje, gdy na jego przynęty chwytają się dusze i tak chętnie chodzą drogami, które on przygotowuje!Mar 49.2

Istnieje wielka potrzeba badania się i ścisłego śledzenia, gruntownego postępowania w świetle słowa Bożego. Jestem wewnętrznie zdrowy albo chorowity? Jestem odrodzony w Chrystusie albo cieleśnie usposobiony i tylko zewnętrznie nawrócony? Skierujcie się sami do trybunału Bożego i przyglądajcie się sobie, jakiejś tajemniczej nieprawości, grzechu i bóstwa, któreście nie porzucili. Módl się jak nigdy przedtem nie modliłeś się tak ażeby cię szatańska chytrość nie mogła zwodzić i oszukiwać, żebyś jako nierozważny, beztroski i jako marny człowiek nie poszedł na zatracenie. Jednym z grzechów, stanowiącym znaki ostatnich dni jest to że członkowie zboru miłują więcej literaturę innych wyznań jako przyjemność od miłości do Boga. Obchodźcie się statecznie sami ze sobą. Doświadczajcie się staranniej. Jakże niewielu może po dokładnej próbie spojrzeć w niebo i wyznać: “Nie miłuję świata więcej jak Boga”. Jak niewielu może powiedzieć: “Umarłem dla świata, życie, którym teraz żyję, to życie w wierze w Syna Bożego. Moje życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Lecz gdy Chrystus — moje życie — objawi się, to i ja objawię się z Nim w chwale.”Mar 49.3

O! jak miłosierny i łaskawy jest Bóg! O, jakże kosztowna łaska! Kosztowniejsza nad szczere złoto. Podnosi i uszlachetnia ducha ponad wszystko. Napełnia serca i wszystkie uczucia niebem. Podczas gdy ludzie, którzy są wokół nas zajmują się świeckimi próżnościami, znikczemniałymi przyjemnościami i głupstwem, nasze myśli obcują z niebem, skąd oczekujemy Zbawiciela. Dusza rwie się do Boga, tęskni za Jego łaską, za pokojem i sprawiedliwością. Rozmawiajcie z Bogiem i obcujcie z Nim i zajmujcie się sprawami niebios, które przemienia wasze dusze na obraz Jezusa Chrystusa.Mar 49.4