Bóg poruszy przyrodą — 29 wrzesień

“Tedy wylał siódmy anioł czaszę swoją na powietrze i wyszedł głos wielki z kościoła niebieskiego od stolicy mówiący: Stało się. I stały się głosy, i gromy, i błyskawice. I stało się wielkie trzęsienie ziemi jakiego nigdy nie było jako są ludzie na ziemi, trzęsienia ziemi tak wielkiego.” Objawienie 16,17.18.Mar 280.1

Potrzebujemy zastanowić się nad wylaniem siódmej czaszy. Moce zła nie objawią się bez walki i boju.Mar 280.2

W środku zagniewanego nieba widać nie do opisania miejsce wspaniałości skąd rozbrzmiewa głos Boży podobny głosowi wielu wód i mówi: “Stało się.” Objawienie 16,17.Mar 280.3

Głos ten wstrząsa niebem i ziemią. Następuje “wielkie trzęsienie ziemi jakiego nigdy nie było jako są ludzie na ziemi, trzęsienia tak wielkiego.” Objawienie 16,17.18. Wydaje się jakoby niebo się otwierało i zamykało, wydaje się że wspaniałość tronu Bożego przenika atmosferę. Góry drżą jak trzcina wiatrem poruszana, pękające skały padają w nieładzie. Podnosi się huragan jak przed burzą. Fale morza piętrzą się. Słychać wycie orkanów podobne do głosu demonów gdy wszystko niszczą. Ziemia się trzęsie, skorupa kłębi się jak wały morskie, rozpada się jej powierzchnia. Wydaje się że jej fundamenty się usuwają. Łańcuchy gór zapadają się w otchłani. Znikają zamieszkałe wyspy. Miasta portowe podobne w swych nieprawościach do Sodomy — znikają na wzburzonym morzu. “Babilon on wielki przyszedł na pamięć przed obliczem Bożym, aby mu dał kielich wina gniewu swojego.” Objawienie 16,19. Wielki “grad jako cetnarowy” dokonuje dzieła zniszczenia, najdumniejsze miasta na ziemi leżą w gruzach, najwspanialsze pałace, w które wielcy tego świata włożyli swą majętność dla własnej chwały, rozpadają się w oczach. Padają mury więzienne a lud Boży więziony za wiarę wychodzi na wolność.Mar 280.4