Κεφάλαιο 34 - Ο Πνευματισμός

Η υπηρεσία των αγίων αγγέλων όπως την παρουσιάζουν οι Γραφές είναι μία από τις πιό παρήγορες και πολύτιμες αλήθειες γιά τον κάθε οπαδό του Χριστού. Αλλά η Βιβλική διδασκαλία του θέματος αυτού έχει συσκοτισθεί και διαστραφεί από τις πλάνες της εκλαϊκευμένης θεολογίας. Η διδασκαλία της φυσιολογικής αθανασίας της ψυχής, προερχόμενη από την ειδωλολατρική φιλοσοφία, συγχωνεύθηκε με την πίστη της χριστιανικής Εκκλησίας κατά τα ζοφερά χρόνια της μεγάλης αποστασίας, εκτοπίζοντας τη σαφή Γραφική αλήθεια ότι «οι νεκροί δεν γνωρίζουσιν ουδέν.» Μ’ αυτό τον τρόπο πλήθη ανθρώπων κατέληξαν να πιστεύουν πως τα «λειτουργικά πνεύματα εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν » είναι τα πνεύματα των νεκρών. Και αυτό παρά τη Βιβλική μαρτυρία ότι οι άγιοι άγγελοι προϋπήρχαν και ότι έπαιξαν το ρόλο τους στην ανθρώπινη ιστορία πρίν ακόμη από το θάνατο του ανθρώπου.TΠ88 657.1

Η δοξασία ότι ο άνθρωπος εξακολουθεί να συναισθάνεται μετά το θάνατο και ιδιαίτερα ότι τα πνεύματα των νεκρών επιστρέφουν γιά να συμπαρασταθούν στους ζώντες, προλείανε το δρόμο για το σύγχρονο πνευματισμό. Αν οι νεκροί ήδη απολαμβάνουν την προνομιούχο θέση τους ενώπιον του Θεού και των αγίων αγγέλων και κατέχουν τώρα γνώσεις κατά πολύ ανώτερες από ότι είχαν πρώτα, γιατί τάχα να μη επιστρέφουν στη γή γιά να διαφωτίζουν και να νουθετούν τους ζωντανούς; Αν, σύμφωνα με τη διδαχή ορισμένων λαοφιλών θεολόγων, τα πνεύματα των νεκρών φτερουγίζουν πάνω από τους επίγειους φίλους τους, τότε γιατί άραγε να μή έχουν το δικαίωμα να επικοινωνούν μαζί τους και να τους προειδοποιούν γιά τους κινδύνους ή να τους παρηγορούν στη θλίψη τους; Πως μπορούν όσοι πιστεύουν στη μετά θάνατο φυσιολογική κατάσταση του ανθρώπου να απορρίψουν κάτι που τους παρουσιάζεται σαν φως του ουρανού και τους μεταδίδεται από πνεύματα που έχουν περάσει στη σφαίρα της δόξας; Να ένα ιερό θεωρούμενο κανάλι μέσο του οποίου ο Σατανάς εργάζεται γιά την εκπλήρωση των προθέσεων του. Οι αποστάτες άγγελοι οι οποίοι εκτελούν τις διαταγές του, παρουσιάζονται σαν απεσταλμένοι από τον κόσμο των πνευμάτων. Ενώ προσποιείται ότι φέρνει τους ανθρώπους σε επικοινωνία με τους νεκρούς, ο άρχοντας του κακού ασκεί επάνω τους τη μαγική επιρροή του.TΠ88 657.2

Έχει τη δύναμη να παρουσιάζει στους ανθρώπους τη μορφή των πεθαμένων φίλων τους. Η παραποίηση είναι τέλεια. Το γνώριμο βλέμμα, τα λόγια, ο τόνος της φωνής αποδίδονται με καταπληκτική ακρίβεια. Πολλοί παρηγορούνται με τη βεβαιότητα ότι τα αγαπητά τους πρόσωπα απολαμβάνουν τη μακαριότητα του ουρανού και, χωρίς να υποπτεύονται τον κίνδυνο, δίνουν προσοχή «εις πνεύματα πλάνης και εις διδασκαλίας δαιμoνίων.»TΠ88 658.1

Αφού τους πείσει ότι πραγματικά οι νεκροί επιστρέφουν και επικοινωνούν μαζί τους, τότε ο Σατανάς τους παρουσιάζει εκείνους που κατέβηκαν στον άδη απροετοίμαστοι. Αυτοί ισχυρίζονται ότι ζούν ευτυχισμένοι στον ουρανό και μάλιστα ότι κατέχουν εξέχουσες θέσεις εκεί. Έτσι γενικεύεται η πλάνη ότι καμία διάκριση δεν γίνεται ανάμεσα σε δικαίους και αδίκους. Οι προφασιζόμενοι επισκέπτες από τον κόσμο των πνευμάτων κάνουν ενημερώσεις και προειδοποιήσεις που τυχαίνει κάποτε να βγούν σωστές. Μόλις κερδίσουν την εμπιστοσύνη, παρουσιάζουν τότε διδαχές που κατευθείαν υπονομεύουν την πίστη στην Αγία Γραφή. Κάτω από το κάλυμμα γνησίου ενδιαφέροντος γιά το καλό των επιγείων φίλων τους, ύπουλα εισάγουν τις πιό επικίνδυνες πλάνες. Το γεγονός ότι λέγουν και ορισμένες αλήθειες, και κάποτε μάλιστα είναι σε θέση να προλέγουν μελλοντικά συμβάντα, εμπνέει εμπιστοσύνη στα λεγόμενά τους, ώστε πλήθη ανθρώπων καταντούν να ασπάζονται τις ψευτοδιδασκαλίες με την ίδια προθυμία και να τις πιστεύουν με την ίδια βαθειά πεποίθηση σαν να ήταν οι πιό ιερές αλήθειες της Βίβλου. Ο νόμος του Θεού αφίνεται κατά μέρος, το Πνεύμα της χάρης περιφρονείται, το αίμα της διαθήκης λογίζεται κοινό. Τα πνεύματα αρνούνται τη θεότητα του Χριστού και βάζουν ακόμη και το Δημιουργό στο ίδιο με αυτά επίπεδο. Έτσι κατορθώνει ο Αρχιστασιαστής, κάτω από καινούργια μεταμφίεση να κατευθύνει εναντίον του Θεού τον ίδιο αγώνα που άρχισε στον ουρανό και που συνεχίζεται στη γή επί έξη περίπου χιλιάδες χρόνια.TΠ88 658.2

Πολλοί προσπαθούν να ερμηνεύσουν τα πνευματιστικά φαινόμενα αποδίδοντας τα γενικά στο δόλο και στην ταχυδακτυλουργία του μέντιουμ. Αλλά αν και είναι αλήθεια ότι συχνά τα τεχνάσματα της κατεργαριάς εκλαμβάνονται σαν αυθεντικά φαινόμενα, πολλές φορές όμως έχουν παρατηρηθεί αξιοσημείωτες επιδείξεις υπερφυσικών δυνάμεων. Οι μυστηριακοί κτύποι που σήμαναν το ξεκίνημα του σύγχρονου πνευματισμού δεν οφείλονται σε ανθρώπινα τεχνάσματα και πανουργίες, αλλά στην άμεση δράση των πονηρών αγγέλων που εγκαινιάζουν μ’ αυτό τον τρόπο μία από τις πιό επιτυχημένες ψυχοφθόρες πλάνες. Πολλοί θα παγιδευθούν από την εκδοχή ότι ο πνευματισμός είναι απλώς μια ανθρώπινη αγυρτεία. Μόλις όμως αυτοί παρευρεθούν σε μία πνευματιστική συγκέντρωση με εκδηλώσεις που δεν μπορούν παρά να παραδεχθούν σαν υπερφυσικές, τότε θα παραπλανηθούν και θα βρεθούν αναγκασμένοι να τις αναγνωρίσουν σαν εξάσκηση της μεγάλης δύναμης του Θεού.TΠ88 659.1

Τα άτομα αυτά παραβλέπουν τη μαρτυρία των Γραφών γιά τα θαύματα που γίνονται από το Σατανά και τους αγγέλους του. Ήταν με τη σατανική επέμβαση που ο Φαραώ και οι μάγοι του κατόρθωσαν να πλαστοποιήσουν τα θαύματα του Θεού. Ο Παύλος πιστοποιεί ότι πρίν από τη δευτέρα παρουσία του Χριστού θα μεσολαβήσουν παρόμοιες εκδηλώσεις σατανικής δύναμης. Ο ερχομός του Κυρίου πρόκειται να προηγηθεί από αυτή την « ενέργειαν του Σατανά εν πάση απάτη της αδικίας.» (Β’ Θεσσαλονικείς 2:9-10.) Και ο απόστολος Ιωάννης, περιγράφοντας τη θαυματουργική δύναμη που μέλλει να εκδηλωθεί στις έσχατες ημέρες, λέγει: «Και έκαμε σημεία μεγάλα, ώστε και πύρ έκαμνε να καταβαίνη εκ του ουρανού εις την γήν ενώπιον των ανθρώπων και επλάνα τους κατοικούντας επί της γής, διά τα σημεία τα οποία εδόθησαν εις αυτόν να κάμη.» (Αποκάλυψη 13:13-14.) Εδώ δεν γίνεται λόγος γιά απλές αγυρτείες. Οι άνθρωποι πλανώνται από τα θαύματα που οι άγγελοι του Σατανά έχουν τη δύναμη να κάνουν, όχι από αυτά που προσποιούνται ότι κάνουν.TΠ88 659.2

Ο άρχοντας του σκότους, ύστερα από τέτοια μακραίωνη εξάσκηση της μεγαλοφυΐας του στον τομέα της απάτης, προσαρμόζει με δεξιοτεχνία τους πειρασμούς του σύμφωνα με τις κλίσεις των ανθρώπων κάθε κοινωνικής και πνευματικής χροιάς. Σε καλλιεργημένα, ραφιναρισμένα άτομα, παρουσιάζει τον πνευματισμό στις πιό λεπτεπίλεπτες και διανοούμενες μορφές του, πετυχαίνοντας μ’ αυτό τον τρόπο να παρασύρει πολλούς στα δύχτια του. Γιά τη σοφία που μεταβιβάζεται μέσο του πνευματισμού, ο απόστολος Ιάκωβος μας πληροφορεί ότι «δεν είναι άνωθεν καταβαίνουσα, αλλά είναι επίγειος, ζωώδης, δαιμονιώδης.» (Ιακώβου 3:15.) Αυτό όμως ο μεγάλος απαταιώνας έχει τον τρόπο να το καμουφλάρει, ανάλογα με το πώς εξυπηρετούνται καλύτερα οι σκοποί του. Αυτός που είχε τη δυνατότητα να παρουσιασθεί μπροστά στο Χριστό στην έρημο του πειρασμού μεταμφιεσμένος σε λαμπρό ουράνιο σεράφ, εμφανίζεται και στους ανθρώπους με τον ελκυστικότατο αυτό τρόπο σαν άγγελος φωτός. Γοητεύει το νού με το να παρουσιάζει θέματα βαθυστόχαστα. Τέρπει τις ψευδαισθήσεις με συγκλονηστικές παραστάσεις. Αιχμαλωτίζει τα συναισθήματα με τις διθυραμβικές επιδείξεις του γιά αγάπη και φιλανθρωπία. Εξάπτει τη φαντασία κάνoντάς την να πετάει σε σφαίρες μεταρσίωσης και οδηγεί τους ανθρώπους να νοιώθουν τέτοια υπερηφάνεια γιά τη δική τους σοφία, ώστε στην καρδιά τους να αισθάνονται περιφρόνηση γιά τον Αιώνιο Θεό. Η δυναμική αυτή ύπαρξη η οποία μπόρεσε να φέρει το Λυτρωτή του κόσμου σ’ ένα πανύψηλο βουνό και να παραστήσει μπροστά του όλα τα βασίλεια της γής και τη δόξα τους, θα παρουσιάσει τους πειρασμούς της και στους ανθρώπους με τρόπο που να διαστρέψει τις αισθήσεις όλων εκείνων οι οποίοι δεν προστατεύονται από τη θεϊκή δύναμη.TΠ88 660.1

Στις μέρες μας ο Σατανάς παραπλανά τους ανθρώπους το ίδιο όπως παραπλάνησε την Εύα στον κήπο της Εδέμ: με την κολακεία, με τη δημιουργία σφοδρής επιθυμίας για την απόκτηση απαγορευμένης γνώσης, με το κέντρισμα της φιλοδοξίας γιά αυτοεξύψωση. Αυτά ακριβώς τα τρωτά προκάλεσαν τη δική του πτώση και μ’ αυτά πάλι σκοπεύει να επιφέρει την καταστροφή του ανθρώπου. «Θέλετε είσθαι ως θεοί,” δηλώνει, «γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν.» (Γένεση 3:5.) Ο πνευματισμός διδάσκει ότι «ο άνθρωπος είναι το δημιούργημα της εξέλιξης ότι το πεπρωμένο του από τη μέρα της γέννησής του και καθόλη την αιωνιότητα είναι η ανοδική πρόοδος πρός τη Θεότητα.» Διατείνεται ότι «Κάθε πνεύμα θα κριθεί από τον εαυτό του και όχι από κανέναν άλλον.» «Η κρίση θα είναι δίκαια, αφού καθένας είναι κριτής του εαυτού του ... Ο θρόνος είναι μέσα σας.» Ένας καθηγητής του πνευματισμού έκανε αυτή τη δήλωση τη στιγμή της « αφύπνισης της πνευματικής του συνείδησης»: «Τους συνανθρώπους μου τους βλέπω όλους σαν αναμάρτητους ημίθεους.» Και άλλος ένας διακηρύττει ότι «οποιαδήποτε δίκαια και τέλεια ύπαρξη είναι Χριστός.»TΠ88 661.1

Έτσι, στη θέση της δικαιοσύνης και της τελειότητας του ‘Απειρου Θεού, του πραγματικού αντικειμένου της λατρείας, στη θέση της άψογης δικαιοσύνης του νόμου Του, του πραγματικού γνώμονα της ανθρώπινης επίτευξης, ο Σατανάς έθεσε την αμαρτωλή και σε λάθη υποκείμενη φύση του ίδιου του ανθρώπου σαν το μοναδικό αντικείμενο της λατρείας, το μοναδικό κανόνα της κρίσης, και εκτίμησης του χαρακτήρα. Αυτή είναι η πρόοδος όχι όμως πρός τα άνω αλλά πρός τα κάτω.TΠ88 661.2

Κανόνας τόσο της πνευματικής όσο και της διανοητικής φύσης του ανθρώπου είναι ότι με την παρατήρηση μεταβαλλόμαστε. Λίγο κατ’ ολίγο το πνεύμα προσαρμόζεται πρός το αντικείμενο γύρω από το οποίο συγκεντρώνεται. Τελικά αφομοιώνεται με αυτό που έμαθε να αγαπά και να εκτιμά. Αλλά ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να υπερβεί τον ιδανικό κανόνα που ο ίδιος έθεσε ως πρός την αγνότητα, τη χρηστότητα ή την αλήθεια. Αν στη θέση του προσφιλέστερου ιδανικού του έχει θέσει το εγώ του, δεν θα κατορθώσει ποτέ τίποτε παραπάνω από αυτό. Μόνο η χάρη του Θεού έχει την ικανότητα να εξυψώσει τον άνθρωπο. Αν αφεθεί στον εαυτό του, αναπόφευκτα θα πάρει τον κατήφορο.TΠ88 661.3

Σε άτομα που ζούν μέσα στην τρυφηλότητα, στις τέρψεις και στον αισθησιασμό, ο πνευματισμός παρουσιάζεται λιγότερο καμουφλαρισμένος σε επίδειξη από ότι σε διανοουμένους και ραφιναρισμένους ανθρώπους. Στα γούστα αυτών ανταποκρίνεται καλύτερα με την πιό χονδροειδή μορφή του. Ο Σατανάς μελετά κάθε παθογνωμικό σύμπτωμα της ευπαθούς ανθρώπινης φύσης. Επισημαίνει τις αμαρτωλές ροπές κάθε ατόμου και τότε φροντίζει ώστε να μη λείψει καμία ευκαιρία γιά την ικανοποίηση της τάσης αυτής πρός το κακό. Εξωθεί τους ανθρώπους να κάμουν κατάχρηση των μη βασικά βλαβερών έξεων, ώστε με την ακράτεια να εξασθενήσουν τις φυσικές, διανοητικές και ηθικές τους δυνάμεις. Έχει καταστρέψει και εξακολουθεί να καταστρέφει χιλιάδες ψυχών με την ικανοποίηση των παθών που τελικά αποκτηνώνουν ολόκληρη τη φύση του ανθρώπου. Και γιά κορωνίδα του έργου του, χρησιμοποιεί τη διακήρυξη των πνευματιστών ότι «η πραγματική γνώση τοποθετεί τον άνθρωπο πάνω από κάθε νόμο,” ότι «κάθε τι που υπάρχει είναι νόμιμο,” και ότι «όλες οι αμαρτίες που διαπράττει ο άνθρωπος είναι αθώες.» Όταν οι άνθρωποι πείθονται μ’ αυτό τον τρόπο ότι η επιθυμία αποτελεί τον ύψιστο κανόνα, ότι η ελευθερία είναι συνώνυμη της αχαλίνωτης συμπεριφοράς και ότι ο άνθρωπος είναι υπόλογος μόνο στον εαυτό του, είναι μετά να απορεί κανείς αν η διαφθορά και η εξαχρείωση βασιλεύουν παντού; Πρόθυμα τα πλήθη ασπάζονται διδασκαλίες που τους παρέχουν πλήρη ανεξαρτησία γιά να ακολουθούν τις κλίσεις της σαρκικής τους καρδιάς. Οι χαλινοί του αυτοέλεγχου παραδίδονται στα χέρια της λαγνείας, οι διανοητικές και οι ψυχικές δυνάμεις υποσκελίζονται από τις σαρκικές ροπές, και με θριαμβευτική χαρά ο Σατανάς παρασύρει στα δίχτυα του χιλιάδες ατόμων που διατείνονται ότι είναι οπαδοί του Χριστού.TΠ88 662.1

Δεν είναι ανάγκη όμως κανείς να παρασυρθεί από τους ψεύτικους ισχυρισμούς του πνευματισμού. Ο Θεός χορήγησε στον κόσμο φώς ικανό για να ανακαλύψουν την παγίδα. ‘Οπως ήδη αναφέραμε, αυτή η βασική θεωρία του πνευματισμού, αντιστρατεύεται στις απλούστερες ακόμη δηλώσεις της Γραφής. Η Βίβλος αναφέρει ότι οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτε ότι οι διαλογισμοί τους εξαφανίζονται ότι δεν έχουν μέρος σε ότι συμβαίνει κάτω από τον ήλιο ότι δεν έχουν ιδέα γιά τις χαρές και τις λύπες των πιό αγαπημένων τους προσώπων στη γή.TΠ88 663.1

Επί πλέον ο Θεός απαγορεύει αυστηρά κάθε δήθεν επικοινωνία με τα πνεύματα των νεκρών. Στην εβραϊκή εποχή, υπήρχε μία ορισμένη κατηγορία ανθρώπων που ισχυρίζονταν, όπως οι σύγχρονοι πνευματιστές, ότι έρχονται σε επικοινωνία με τους νεκρούς. Αλλά τα «πνεύματα της μαντείας,” όπως ονομάζονται αυτοί οι επισκέπτες από το υπερπέραν, η Γραφή τα ονομάζει «πνεύματα δαιμoνίων.» (Σύγκρ. με: Αριθμούς 25:1-3, Ψαλμούς 106:28, Α’ Κορινθίους 10:20, Αποκάλυψη 16:14.) Κάθε δοσοληψία με τα πνεύματα της μαντείας ο Κύριος την αποκαλεί βδέλυγμα και την απαγόρευε αυστηρότατα με την επιβολή της θανατικής ποινής. (Βλέπε Λευϊτικό 19:31, 20:27.) Στη σύγχρονη εποχή μας, ο τίτλος της μαγείας αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση. Ο ισχυρισμός ότι οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να έρχονται σε επικοινωνία με πονηρά πνεύματα θεωρείται μύθος του Μεσαίωνα. Και όμως ο πνευματισμός ο οποίος αριθμεί εκατοντάδες χιλιάδες μελη, μάλιστα και εκατομμύρια, αυτός που παρεισέφρυσε μέσα σε επιστημονικούς κύκλους, εισέβαλε μέσα σε εκκλησίες, κατέκτησε την εύνοια νομοθετικών σωμάτων και βασιλικών ακόμη αυλών—αυτό το κολοσσιαίο σύστημα απαταιωνίας δεν είναι παρά η αναγεννημένη, καμoυφλαρισμένη μαγεία.TΠ88 663.2

Και αν ακόμη δεν είχαν κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο οι Χριστιανοί γιά την πραγματική υπόσταση του πνευματισμού, και μόνο το γεγονός ότι τα πνεύματα δεν κάνουν καμία διάκριση ανάμεσα στη δικαιοσύνη και στην αμαρτία, ανάμεσα στους ευγενέστερους και αγνότερους αποστόλους του Χριστού και στους πιό διεφθαρμένους οπαδούς του Σατανά, θα έπρεπε να αποτελεί ικανό τεκμήριο. Με το να παρουσιάζει τους χυδαιότερους των ανθρώπων ότι βρίσκονται στον ουρανό απολαμβάνοντας επίζηλες θέσεις εκεί, ο Διάβολος λέγει στον κόσμο: «Δεν έχει σημασία πόσο αμαρτωλός είσαι δεν παίζει ρόλο αν πιστεύεις ή δεν πιστεύεις στο Θεό ή στη Γραφή. Ζήσε όπως σου αρέσει. Σπίτι σου μιά φορά θα είναι ο ουρανός.» Στην ουσία οι θιασώτες του πνευματισμού κηρύττουν: «Ο κάθε κακοποιός θεωρείται καλός από το Θεό που μένει ευχαριστημένος από όλους αυτούς.» Ή ρωτούν: «Που είναι ο Θεός της κρίσεως;» (Μαλαχίας 2:17.) Ο λόγος του Θεού όμως λέγει: « Ουαί εις εκείνους οίτινες λέγουσι το κακόν καλόν και το καλόν κακόν οίτινες θέτουσι το σκότος διά φώς και το φώς διά Σκότος.» (Ησαΐας 5:20.)TΠ88 664.1

Προσωποποιημένοι από τα απατηλά αυτά πνεύματα, οι απόστολοι παριστάνονται ότι φάσκουν και αντιφάσκουν με ότι έγραψαν κατά την επίγεια ζωή τους κατά την υπαγόρευση του Αγίου Πνεύματος. Παρουσιάζονται αρνούμενοι τη θεϊκή προέλευση των Αγιων Γραφών, υποσκάπτοντας έτσι αυτό τούτο το θεμέλιο της ελπίδας του Χριστιανού και εξαλείφοντας το φώς που δείχνει το δρόμο πρός τον ουρανό. Ο Σατανάς κάνει τον κόσμο να πιστεύει ότι η Βίβλος δεν αποτελεί παρά ένα απλό μύθευμα, ή τουλάχιστο ένα βιβλίο προοριζόμενο γιά τη βρεφική ηλικία του ανθρώπινου γένους αλλά ανάξιο λόγου τώρα γιά να το πάρει κανείς στα σοβαρά, πρέπει να παραμερισθεί σαν απαρχαιωμένο. Την κενή θέση του λόγου του Θεού αντικαθιστούν οι σκηνές των πνευματιστικών συγκεντρώσεων. Αυτό είναι ένα κανάλι που υπάγεται ολοκληρωτικά στον έλεγχό του. Με τον τρόπο αυτό έχει τη δυνατότητα να κάνει τον κόσμο να πιστεύει όπως ακριβώς αυτός θέλει. Το Βιβλίο που πρόκειται μία μέρα να δικάσει και αυτόν και τους οπαδούς του, το τοποθετεί στην αφάνεια, ακριβώς εκεί όπου το θέλει. Το Σωτήρα του κόσμου Τον παριστάνει σαν τίποτε περισσότερο από ένα κοινό άνθρωπο. Και μιμούμενοι τα ψέμματα της ρωμαϊκής φρουράς του τάφου του Χριστού που, μιλημένοι από τους ιερείς και άρχοντες, διέψευσαν την ανάστασή Του, οι θιασώτες των πνευματιστικών συγκεντρώσεων προσπαθούν να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει τίποτε το θαυματουργικό στη ζωή του Σωτήρα μας. Και αφού παραμερίζουν έτσι το Χριστό στα παρασκήνια, εφιστούν την προσοχή στα δικά τους θαύματα που τα εκθειάζουν γιά πολύ ανώτερα από τα έργα του Χριστού.TΠ88 664.2

Είναι αλήθεια ότι ο πνευματισμός αλλάζει μορφή στις μέρες μας και ότι, καμουφλάροντας τώρα μερικές από τις πιό απαράδεκτες φάσεις του, φορεί το πλαστό κάλυμμα της απομίμησης της χριστιανικής θρησκείας. Μολαταύτα, οι δηλώσεις στις οποίες προβαίνει τόσο από τον άμβωνα όσο και από τον τύπο χρόνια ολόκληρα, απευθύνονται στο κοινό και εκεί ακριβώς αποκαλύπτεται ο πραγματικός χαρακτήρας του. Τις διδασκαλίες του αυτές ούτε να τις αρνηθεί μπορεί κανείς, ούτε να τις αποσοβήσει.TΠ88 665.1

Αλλά σ’ αυτή τη σύγχρονη μορφή του, αντί να θεωρείται αβλαβέστερος από πρίν, κατήντησε περισσότερο επικίνδυνος, επειδή εξελίχθηκε σε πιό διακριτική απάτη. Ενώ άλλοτε αποκήρυττε τόσο το Χριστό όσο και τη Γραφή, τώρα προσποιείται ότι παραδέχεται και τα δυο. Η Γραφή όμως ερμηνεύεται με τέτοιο τρόπο, που γιά να βρεί απήχηση στη μη αναγεννημένη καρδιά, παρουσιάζεται χωρίς την αποτελεσματικότητα των πιό επισήμων και ζωτικών αληθειών της. Μιλάει πολύ γιά την αγάπη σαν το κυριότερο γνώρισμα του Θεού, αλλά την υποβιβάζει σε μία αδύναμη συναισθηματικότητα, ελάχιστη κάνοντας διάκριση μεταξύ καλού και κακού. Η δικαιοσύνη του Θεού, η από μέρους Του δημόσια επίκριση της αμαρτίας, οι αξιώσεις του αγίου νόμου Του, εξαφανίζονται. Οι άνθρωποι διδάσκονται να θεωρούν το Δεκάλογο σαν γράμμα νεκρό. Ευχάριστα, γοητευτικά μυθεύματα αιχμαλωτίζουν τις αισθήσεις και κάνουν τους ανθρώπους να απορρίπτουν το λόγο του Θεού σαν θεμέλιο της πίστης τους. Ο Χριστός απορρίπτεται το ίδιο όπως και πρίν. Αλλά ο Σατανάς έχει τυφλώσει τους ανθρώπους σε τέτοιο σημείο, ώστε να μη μπορούν να διακρίνουν την απάτη.TΠ88 665.2

Λίγοι είναι εκείνοι που έχουν πραγματική συναίσθηση της εξαπατικής δεινότητας του πνευματισμού και των κινδύνων που διατρέχουν όσοι τίθενται κάτω από την επίδρασή του. Πολλοί μπλέκουν μ’ αυτόν μόνο και μόνο γιά να ικανοποιήσουν την περιέργειά τους. Δεν πιστεύουν κατά βάθος σ’ αυτόν και θα φρικιούσαν στη σκέψη ότι υποβάλλονται στον έλεγχο των πνευμάτων. Αποτολμούν όμως να πατήσουν σε απαγορευμένο έδαφος και ο μεγάλος δολιοφθορέας εξασκεί όλη του τη δύναμη επάνω τους παρά τη θέλησή τους. Μία μοναδική φορά αν παρασυρθούν να υποτάξουν τη σκέψη τους σ’ αυτόν, αιχμαλωτίζονται γιά πάντα. Με την ατομική τους δύναμη είναι αδύνατον να αποσπασθούν από τα δύχτια της σαγήνης του. Τίποτε άλλο εκτός από τη δύναμη του Θεού, που χορηγείται ύστερα από ένθερμη, κατανυκτική προσευχή, μπορεί να ελευθερώσει τις παγιδευμένες αυτές ψυχές.TΠ88 666.1

Όλοι όσοι επιτρέπουν αμαρτωλές ροπές στο χαρακτήρα τους, ή εσκεμμένα υποθάλπουν μία αναγνωρισμένη αμαρτία, προκαλούν τους πειρασμούς του Σατανά. Αποχωρίζονται από το Θεό και από τη φρούρηση των αγίων αγγέλων Του. Και απροστάτευτοι πλέον, όταν ο πονηρός τους παρουσιάζει τις απάτες του, πέφτουν εύκολη λεία του. Όσοι με αυτό τον τρόπο τοποθετούνται στη σφαίρα της δύναμής του, ελάχιστα αντιλαμβάνονται που θα καταλήξει ο δρόμος που πήραν. Αφού πρώτα ανατρέψει τους ίδιους, ο πειραστής τους χρησιμοποιεί μετά σαν όργανά του γιά να δελεάσουν και άλλους στην καταστροφή.TΠ88 666.2

Ο προφήτης Ησαΐας λέγει: «Όταν σας είπωσιν ερωτήσατε τους έχοντας πνεύμα μαγείας, και τους νεκρομάντεις, τους μορμυρίζοντας και ψιθυρίζοντας, αποκρίθητε, Ο λαός δεν θέλει ερωτήσει τον Θεόν αυτού; θελει προστρέξει εις τους νεκρούς περί των ζώντων; Εις τον νόμον και εις την μαρτυρίαν • εάν δεν λαλώσι κατά τον λόγον τούτον, βεβαίως δεν είναι φώς εν αυτοίς.» (Ησαΐας 8:19-20.) Αν δέχονταν οι άνθρωποι τις αληθοφανείς δηλώσεις της Γραφής γιά τη φύση του ανθρώπου και γιά την κατάσταση των νεκρών, θα αναγνώριζαν στα επιχειρήματα και στις παραστάσεις του πνευματισμού την «ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι ψεύδους.» Αντί όμως να θυσιάσουν την τόσο αγαπητή στη σαρκική καρδιά ελευθερία και να εγκαταλείψουν τις προσφιλείς τους αμαρτίες, πλήθη ανθρώπων κλείνουν τα μάτια στο φώς και προχωρούν μέσα στα όλα περι φρονώντας τις προειδοποιήσεις, ενώ στο μεταξύ ο Σατανάς πλέκει τα δίχτυα του ολόγυρά τους και αυτοί πέφτουν στην παγίδα. «Διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι. Και διά τούτο θέλει πέμψει εις αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος.» (Β’ Θεσσαλονικείς 2:10-11.)TΠ88 666.3

Όσοι αντιτίθενται στις διδασκαλίες του πνευματισμού δεν επιτίθενται μόνο σε ανθρώπους αλλά επίσης στο Σατανά και στους αγγέλους του. Έχουν εμπλακεί σ’ έναν αγώνα «εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας τα εν τοις επουρανίοις.» Ο Σατανάς δεν υποχωρεί ούτε κατά ένα εκατοστόμετρο του εδάφους του εκτός μόνο όταν απωθείται από τη δύναμη των ουρανίων απεσταλμένων. Ο λαός του Θεού πρέπει να είναι έτοιμος να τον αντικρούσει όπως ακριβώς ο Σωτήρας τον αντέκρουσε με το «Είναι γεγραμμένον.» Ο Διάβολος μπορεί και σήμερα να αναφέρει τη Γραφή όπως και στην εποχή του Χριστού, διαστρέφοντας τη διδασκαλία της γιά να υποστηρίξει τις απάτες του. Όσοι θέλουν να μείνουν ακλόνητοι σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς του κινδύνου οφείλουν να αποκτήσουν προσωπική γνώση της μαρτυρίας των Γραφών.TΠ88 667.1

Πολλοί θα αντιμετωπισθούν από δαιμονικά πνεύματα που προσποιούνται ότι εκπροσωπούν αγαπημένα συγγενικά ή φιλικά άτομα και μεταδίδουν τις πιό επικίνδυνες αιρέσεις. Αυτοί οι παρουσιαζόμενοι σαν επισκέπτες από το υπερπέραν θα αποτείνονται στα τρυφερότερα αισθήματα της καρδιάς και θα επι τελούν θαύματα γιά να προσδώσουν κύρος στους ισχυρισμούς τους. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να τους αντικρούσομε με τη βιβλική αλήθεια ότι οι νεκροί δεν γνωρίζουν τίποτε και ότι οι παρείσακτοι αυτοί δεν είναι παρά πνεύματα δαιμόνων.TΠ88 667.2

Βρισκόμαστε ακριβώς στα πρόθυρα της «ώρας του πειρασμού ήτις μέλλει να έλθη επί της οικουμένης όλης, διά να δοκιμάση τους κατοικούντας επί της γής.» (Αποκάλυψη 3:10.) Όλοι όσων η πίστη δεν βασίζεται στερεά πάνω στο λόγο του Θεού θα παρασυρθούν και θα νικηθούν. Ο Σατανάς «ενεργεί εν πάση απάτη της αδικίας,» γιά να κυριαρχήσει στις διάνοιες των ανθρώπων και οι απάτες του θα πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορεί να πετύχει το σκοπό του παρά μόνο όταν οι άνθρωποι θεληματικά υποχωρούν μπροστά στους πειρασμούς του. Όσοι ειλικρινά επιθυμούν να γνωρίσουν την αλήθεια και αγωνίζονται γιά την κάθαρση της ψυχής τους με μία ζωή υπακοής, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια ώστε να βρεθούν προετοιμασμένοι γιά τον αγώνα, θα βρούν στο Θεό της αλήθειας εξασφαλισμένη υπεράσπιση. Ο Σωτήρας υπόσχεται: «Επειδή εφύλαξας τον λόγον της υπομονής Μου και Εγώ θέλω σε φυλάξει.» (Αποκάλυψη 3:10.) Θα προτιμήσει να στείλει και τον τελευταίο άγγελο από τον ουρανό στο πλευρό του λαού Του, παρά να εγκαταλείψει στη διάθεση του Σατανά έστω και μία μόνο ψυχή που επαναπαύεται σ’ Αυτόν.TΠ88 668.1

Ο προφήτης Ησαΐας φέρνει στα προσκήνια, τη φοβερή εξαπάτηση των ασεβών που βαυκαλίζονται με την ιδέα ότι οσοναφορά τις τιμωρές κρίσεις του Θεού, αυτοί είναι εξασφαλισμένοι: «Ημείς εκάμομεν συνθήκην μετά του θανάτου, και συνεφωνήσαμεν μετά του άδου όταν η μάστιξ πλημμυρούσα διαβαίνη, δεν θέλει ελθεί εις ημάς διότι εκάμομεν καταφύγιον ημών το ψεύδος, και υπό την ψευδοσύνην θέλομεν κρυφθή.» (Ησαΐας 28:15.) Στην κατηγορία της περιγραφής αυτής ανήκουν όσοι, ζώντας μία ζωή πεισματικής αμετανοησίας, παρηγορούνται με τη σιγουριά ότι καμία τιμωρία δεν επιβάλλεται στον αμαρτωλό ότι όλα γενικά τα ανθρώπινα πλάσματα, όσο και διεφθαρμένα, προάγονται στον ουρανό και γίνονται ίσοι με τους αγγέλους του Θεού. Αλλά αυτοί που εμφαντικότερα ακόμη μιλούν γιά τη συνθήκη τους με το θάνατο και τη συμφωνία τους με τον άδη είναι εκείνοι που απορρίπτουν τις αλήθειες τις παραχωρημένες όσιό τον ουρανό γιά την άμυνα των δικαίων την ημέρα της μεγάλης θλίψης, προτιμώντας να καταφυγουν στα ψεύδη που προσφέρει στη θέση τους ο Σατανάς,—τους δόλιους ισχυρισμούς του πνευματισμού.TΠ88 668.2

Τύφλωση σε απερίγραπτο βαθμό έχουν υποστεί οι άνθρωποι της γενεάς αυτής. Χιλιάδες απορρίπτουν το λόγο του Θεού σαν αναξιόπιστο, ενώ με εμπιστοσύνη πρόθυμα ασπάζονται τις παραπλανήσεις του Σατανά. Σκεπτικιστές και εμπαίκτες κατηγορούν γιά θρησκομανείς όσους υπερασπίζονται την πίστη των αποστόλων και προφητών και διασκεδάζουν με το να γελοιοποιούν τις ιερές γραφικές περιγραφές τις αναφερόμενες στο πρόσωπο του Χριστού, στο σχέδιο της σωτηρίας και στη μελλοντική ανταπόδοση των περιφρονητών της αλήθειας. Αισθάνονται μεγάλο οίκτο γιά άτομα με τέτοια περιορισμένη αντίληψη, τέτοια δειλία και προκατάληψη, ώστε να αναγνωρίζουν τις απαιτήσεις του Θεού και να δηλώνουν υπακοή στο νόμο Του. Τόση σιγουριά έχουν στον εαυτό τους, σαν να είχαν πραγματικά υπογράψει συνθήκη με το θάνατο και συμφωνήσει με τον άδη • σαν να είχαν υψώσει φράγμα απόρθητο, αδιαπέραστο ανάμεσα στον εαυτό τους και στην εκδίκηση του Θεού. Τίποτε δεν εξάπτει τους φόβους τους. Τόσο ολοκληρωτικά έχουν παραδοθεί στον πειραστή, τόσο στενά έχουν συνδεθεί μαζί του, και τόσο βαθειά έχουν εμποτισθεί με το πνεύμα του, ώστε δεν έχουν ούτε το σθένος, ούτε τη διάθεση να αποσκιρτήσουν από το δόκανό του.TΠ88 669.1

Από πολύ καιρό ο Σατανάς καταρτίζεται γι’ αυτή την τελική προσπάθεια της παραπλάνησης του κόσμου. Το θεμέλιο του έργου του το κατέθεσε με τη διαβεβαίωση που έδωσε στην Εύα στον κήπο της Εδέμ: «Δεν θέλετε βεβαίως αποθάνει ... Καθ’ ήν ημέραν φάγητε απ’ αυτού, θέλουσιν ανοιχθή οι οφθαλμοί σας, και θέλετε είσθαι ως θεοί, γνωρίζοντες το καλόν και το κακόν.» (Γένεση 3:4-5.) Σιγά-σιγά από τότε προετοίμασε το δρόμο γιά το κορύφωμα της απάτης με την ανάπτυξη του πνευματισμού. Στο σημείο αυτό δεν έχει ακόμη φθάσει στην ολοσχερή εκπλήρωση των σχεδίων του. Αλλά αυτό θα γίνει στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που μας υπολείπεται. Ο προφήτης λέγει: «Είδον τρία ακάθαρτα πνεύματα όμοια με βατράχους ... Είναι πνεύματα δαιμόνων, εκτελούντα σημεία, τα οποία εκπορεύονται πρός τους βασιλείς της γής και της οικουμένης όλης, διά να συνάξωσιν αυτούς εις τον πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκαράτορος.» (Αποκάλυψη 16:13-14.) Εκτός από αυτούς οι οποίοι φυλάττονται από τη δύναμη του Θεού με την πίστη που έχουν στο λόγο Του, ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος θα παρασυρθεί μέσα στα πλαίσια αυτής της πλάνης. Σύντομα η ανθρωπότητα νανουρίζεται στο λίκνο μιάς μοιραίας σιγουριάς και δεν θα ξυπνήσει από την νάρκη της παρά μόνο με το ξέσπασμα της οργής του Θεού.TΠ88 669.2

Λέγει Κύριος ο θεός: «Θέλω βάλει την κρίσιν Μου εις τον κανόνα, και την δικαιοσύνην Μου εις την στάθμην και η χάλαζα θέλει εξαφανίσει το καταφύγιον του ψεύδους, και τα ύδατα θέλουσι πλημμυρίσει τον κρυψώνα. Και η μετά του θανάτου συνθήκη σας θέλει ακυρωθή και η μετά του άδου συμφωνία σας δεν θέλει σταθή όταν η πλημμυρούσα μάστιξ διαβαίνη, τότε θέλετε καταπατηθή υπ’ αυτής.» (Ησαΐας 28:17-18.)TΠ88 670.1