Κεφάλαιο 37 - Οι Άγιες Γραφές - ‘ Ενα Σίγουρο Καταφύγιο

« Εις τον νόμον και εις την μαρτυρίαν • εάν δεν λαλώσι κατά τον λόγον τούτον, βεβαίως δεν είναι φως εν αυτοίς.» (Ησαΐας 8:20.) Στο λαό του Θεού συνιστάται να στραφούν στην Αγία Γραφή, το σίγουρο καταφύγιο που προστατεύει από την επιρροή των ψευτοδασκάλων και την απατηλή δύναμη των πνευμάτων του σκότους. Ο Σατανάς μετέρχεται κάθε τέχνασμα γιά να εμποδίσει τους ανθρώπους να εξοικειωθούν με τη Βίβλο, επειδή οι σαφείς δηλώσεις της αποκαλύπτουν τις απατηλές προθέσεις του. Σε κάθε αναζωπύρωση του έργου του Θεού ο άρχοντας του κακού εξεγείρεται με εντονότερη ακόμη δραστηριότητα. Επιστρατεύει τώρα όλες του γενικά τις δυνάμεις γιά μία τελειωτική πάλη εναντίον του Χριστού και των οπαδών Του. Σε λίγο θα ιδούμε να διαδραματίζεται μπροστά μας η τελευταία μεγάλη απάτη. Ο Αντίχριστος θα εκτελεί τα καταπληκτικά κατορθώματά του μπροστά στα μάτια μας. Η πλαστογράφηση του γνησίου θα αποδοθεί με τέτοια ακρίβεια, ώστε θα είναι αδύνατο να κάνει κανείς τη διάκριση παρά μόνο με την προσφυγή στην Αγία Γραφή. Η κάθε δήλωση, το κάθε θαύμα πρέπει να αντιπαραβληθούν με τη μαρτυρία των Αγίων Γραφών.TΠ88 708.1

Όσοι επιμένουν στη νομιμοφροσύνη τους πρός όλες γενικά τις εντολές του Θεού θα συναντήσουν αντίσταση και χλευασμό. Μόνο με τη δύναμη του Θεού θα επιβιώσουν. Γιά να μπορέσουν να ανθέξουν στη δοκιμασία που τους περιμένει, οφείλουν να εννοήσουν ποιό είναι το θέλημα του Θεού όπως αυτό αποκαλύπτεται στο λόγο Του. Μόνο τότε μπορούν να Τον τιμήσουν όταν έχουν σχηματίσει την ορθή αντίληψη γιά το χαρακτήρα Του, το διοικητικό Του και τις προθέσεις Του ώστε να φέρονται ανάλογα. Μόνο όσοι θα έχουν κατοχυρώσει τη σκέψη τους με τις Βιβλικές αλήθειες θα μπορέσουν να επιζήσουν κατά τον τελευταίο μεγάλο αγώνα. Ο καθένας θα βρεθεί αντιμέτωπος με το σοβαρότατο αυτό δίλημμα: Θα υπακούσω στο Θεό ή στους ανθρώπους; Βρισκόμαστε στα πρόθυρα της αποφασιστικής αυτής στιγμής. Πατούν τα πόδια μας στερεά πάνω στο βράχο του αναλλοίωτου λόγου του Θεού; Είμαστε έτοιμοι να υπερασπισθούμε ακλόνητοι τις εντολές του Θεού και την πίστη του Ιησού;TΠ88 708.2

Πρίν από τη σταύρωσή Του ο Σωτήρας εξήγησε στους μαθητές Του ότι έμελλε να σταυρωθεί και πάλι να αναστηθεί από τον τάφο και άγγελοι παραβρίσκονταν σιμά τους γιά να χαράξουν βαθειά τα λόγια Του εκείνα στο νού και στην καρδιά τους. Οι μαθητές όμως, αποβλέποντας στην άμεση απαλλαγή από το ρωμαϊκό ζυγό, δεν μπορούσαν να ανεχθούν τη σκέψη ότι Εκείνος στον οποίο είχαν στηρίξει όλες τους τις ελπίδες θα έπρεπε να υποστεί ένα τέτοιο εξευτελιστικό θάνατο. Τα λόγια που είχαν ανάγκη να θυμούνται περισσότερο, είχαν εξαφανισθεί από το νού τους • ώστε όταν έφθασε η ώρα της δοκιμασίας τους βρήκε τελείως ανέτοιμους. Με το θάνατο του Ιησού οι ελπίδες τους κατέρρευσαν, σαν να μη τους είχε ο Κύριος προειδοποιήσει καθόλου. Στον προφητικό λόγο το μέλλον σκιαγραφείται σήμερα μπροστά μας με την ίδια γλαφυρότητα, όπως το είχε σκιαγραφήσει τότε στους μαθητές με τα λόγια Του ο Χριστός. Τα γεγονότα τα αναφερόμενα στο τέλος της περιόδου της δοκιμασίας και στο έργο της προετοιμασίας γιά τον καιρό της θλίψης, περιγράφονται με κάθε σαφήνεια. Και όμως πλήθη ανθρώπων αγνοούν τις σημαντικές αυτές αλήθειες σαν να μή είχαν ποτέ αποκαλυφθεί. Ο Σατανάς καραδοκεί να εξουθενώσει κάθε εντύπωση που θα μπορούσε να τους κάνει «σοφούς πρός σωτηρίαν» και έτσι ο καιρός της θλίψης θα τους βρεί ανέτοιμους.TΠ88 709.1

Όταν ο Θεός στέλνει στον κόσμο τέτοιες βαρυσήμαντες προειδοποιήσεις οι οποίες παρουσιάζονται να μεταδίδονται από αγίους αγγέλους που πετούν στο μεσουράνημα, έχει την αξίωση όπως η κάθε λογική ύπαρξη αποδώσει τη δέουσα προσοχή σ’ αυτές. Οι τρομερές τιμωρίες που αγγέλλονται εναντίον όσων προσκυνούν το θηρίο και την εικόνα του (Αποκάλυψη 14:9-11), θα έπρεπε να παρακινήσουν τον καθένα σε μία προσεκτική μελέτη των προφητειών, ώστε να γνωρίσουν τι είναι το χάραγμα του θηρίου και με ποιόν τρόπο θα μπορέσουν να το αποφύγουν. Οι μάζες όμως του λαού προτιμούν να κλείνουν τα αυτιά στην αλήθεια και εκτρέπονται στους μύθους. Αναφερόμενος στην επικρατούσα κατάσταση των εσχάτων ημερών, ο απόστολος Παύλος λέγει: « Θέλει ελθεί καιρός ότε δεν θέλουσιν υποφέρει την υγιαίνουσαν διδασκαλίαν.» (Β’ Τιμοθέου 4:3.) Αυτός ο καιρός έφθασε ήδη. Οι περισσότεροι αποστρέφονται τις Βιβλικές αλήθειες επειδή έρχονται σε σύγκρουση με τις επιθυμίες της αμαρτωλής κοσμικής καρδιάς • και ο Σατανάς τους εφοδιάζει με τις χίμαιρες που αγαπούν.TΠ88 709.2

Αλλά ο Θεός θα έχει ένα λαό στη γή ο οποίος θα υπερασπίζεται τη Γραφή και μόνο τη Γραφή σαν γνώμονα κάθε διδασκαλίας και βάση κάθε μεταρρύθμισης. Ούτε οι γνώμες των σοφών, ούτε τα συμπεράσματα των επιστημόνων, ούτε τα σύμβολα ή οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών συνόδων—πολυάριθμες και ασύμφωνες και αυτές σαν τις εκκλησίες που εκπροσωπούν—ούτε η φωνή της πλειοψηφίας, ούτε ένα, ούτε όλα τους μαζί αυτά θα μπορούσαν ποτέ να εκληφθούν σαν απόδειξη γιά την αποδοχή ή την απόρριψη οποιασδήποτε θρησκευτικής πεποίθησης. Πρίν παραδεχθούμε οποιαδήποτε διδασκαλία ή εντολή, πρέπει να ζητήσομε να βρούμε αν αυτές στηρίζονται στον απλό γνώμονα του «Ούτω λέγει Κύριος.»TΠ88 710.1

Ο Σατανάς προσπαθεί διαρκώς να καταστήσει επίκεντρο της προσοχής τον άνθρωπο αντί γιά το Θεό. Κάνει τους ανθρώπους να στρέφονται γιά καθοδήγηση στους επισκόπους, στους ιεροκήρυκες, στους καθηγητές της θεολογίας, αντί να ερευνούν τις Γραφές γιά να πληροφορηθούν οι ίδιοι ποιό είναι το καθήκον τους. Κατόπιν, ασκώντας τον έλεγχό του πάνω στα πνεύματα των ποιμαντορικών αυτών στελεχών, είναι ικανός να επηρεάσει τα πλήθη κατά βούληση.TΠ88 710.2

Όταν ο Χριστός ήρθε να κηρύξει τα λόγια της ζωής, οι κοινοί άνθρωποι Τον άκουγαν με προθυμία. Πολλοί επίσης από τους ιερείς και άρχοντες πίστεψαν σ’ Αυτόν. Ο αρχηγός του εκκλησιαστικού σώματος όμως και οι επίσημοι εκπρόσωποι του έθνους ήταν αποφασισμένοι να κατακρίνουν και να απορρίψουν τη διδασκαλία Του. Αν και όλες οι προσπάθειές τους να προβάλουν κατηγορίες εναντίον Του απέτυχαν, αν και αδύνατο να μη έχουν αναγνωρίσει την επίδραση της θεϊκής δύναμης που συνόδευε τα λόγια Του, αφέθηκαν μολαταύτα να κυριευθoύν από την προκατάληψη. Απέρριψαν την περίτρανη απόδειξη της Μεσσιανικής Του ιδιότητας, μη τυχόν και αναγκασθούν να γίνουν μαθητές Του. Οι αντίπαλοι αυτοί του Ιησού ήταν άνθρωποι τους οποίους ο λαός είχε διδαχθεί να σέβεται από βρεφική ακόμη ηλικία και μπροστά στην υπεροχή των οποίων είχε συνειθίσει να υποκλίνεται ανεπιφύλακτα. «Πως είναι δυνατόν,» διερωτάτο ο κόσμος, «οι αρχηγοί μας και οι σπουδασμένοι γραμματείς μας να μη πιστεύουν στον Ιησού; Αν αυτός ήταν ο Χριστός δεν θα Τον πίστευαν οι καθιερωμένοι αυτοί άνθρωποι;” Ήταν η επιρροή τέτοιων δασκάλων που εξώθησε το ιουδαϊκό έθνος να απορρίψει το Λυτρωτή του.TΠ88 711.1

Το ίδιο πνεύμα που υποκινούσε τους ιερείς και άρχοντες εκείνους του λαού εξακολουθεί να εκδηλώνεται ακόμη από πολλούς οι οποίοι προσποιούνται μεγάλη θεοσέβεια. Αρνούμενοι να ασχοληθούν με την έρευνα των Γραφών γιά να ανακαλύψουν τις αλήθειες που αφορούν την εποχή μας, αναφέρονται στο μεγάλο ρεύμα των οπαδών τους, στον πλούτο και στη δημοτικότητά τους, και βλέπουν περιφρονητικά τους υποστηρικτές της αλήθειας σαν ολιγάριθμους, πτωχούς και καταφρονεμένους, με μία πίστη που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο κόσμο.TΠ88 711.2

Ο Χριστός το πρόβλεψε ότι η παράνομη οικειοποίηση της εξουσίας που ασκούσαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν επρόκειτο να σταματήσει με τη διασπορά του εβραϊκού λαού. Με προφητική διορατικότητα έβλεπε τα αποτελέσματα της κατάχρησης της ανθρώπινης εξουσίας γιά να επιβληθεί στη συνείδηση του κόσμου—μία κατάσταση που αποδείχθηκε πραγματική πληγή στη μακραίωνη ζωή της εκκλησίας. Τα φοβερά εκείνα επικριτικά Του λόγια εναντίον των γραμματέων και Φαρισαίων, καθώς και οι προειδοποιητικές παραινέσεις Του στο λαό να πάψει να ακολουθεί τους τυφλούς αρχηγούς του, έχουν καταχωρηθεί γιά τη νουθεσία των επερχομένων γενεών.TΠ88 711.3

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επιφυλάσσει στον κλήρο το δικαίωμα να ερμηνεύει τις Γραφές. Με τη δικαιολογία ότι μόνο οι ιερωμένοι είναι σε θέση να εξηγούν το λόγο του Θεού, τον στέρησαν από τους λαϊκούς. Αν και η Μεταρρύθμιση έθεσε τη Γραφή στη διάθεση του καθενός, μολαταύτα, η ίδια δικαιολογία που μεταχειρίζεται η Ρώμη, χρησιμοποιείται και από πολλούς μέσα στις Διαμαρτυρόμενες Εκκλησίες προκειμένου να ερευνήσουν τη Βίβλο καθένας γιά τον εαυτό του. Οι άνθρωποι διδάσκονται ότι πρέπει να παραδέχονται τις διδασκαλίες της έτσι ακριβώς όπως τις ερμηνεύει η εκκλησία. Όπως είναι επόμενο, χιλιάδες πιστών δεν τολμούν να παραδεχθούν απολύτως τίποτε, άσχετα πόσο αναντίρρητη είναι η Γραφική εκδοχή, αν αυτό αντίκειται στο σύμβολο της πίστης τους ή στα αναγνωρισμένα από την εκκλησία τους δόγματα.TΠ88 712.1

Παρ’ όλες τις νουθεσίες της Βίβλου κατά των ψευτοδασκάλων, πολλοί με τον τρόπο αυτόν αποφασίζουν να εμπιστευθούν τη φρούρηση των ψυχών τους στα χέρια του κλήρου. Σε χιλιάδες ανέρχονται σήμερα οι Χριστιανοί οι οποίοι δεν μπορούν να στηρίξουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους σε κανένα άλλο λόγο εκτός από το ότι έτσι διδάχθηκαν από τους πνευματικούς αρχηγούς τους. Οι διδαχές του Σωτήρα τους περνούν σχεδόν απαρατήρητες, ενώ τα λόγια των ιεροκηρύκων τους κερδίζουν την απόλυτη εμπιστοσύνη τους. Είναι όμως οι ιεροκήρυκες αλάνθαστοι; Πως μπορούμε να εμπιστευθούμε τις ψυχές μας στην καθοδήγησή τους εκτός αν γνωρίζομε από το λόγο του Θεού ότι αυτοί είναι οι φορείς του πραγματικού φωτός; Όσοι δεν έχουν το σθένος να στραφούν από την πατροπαράδοτη πορεία που ακολουθεί ο κόσμος, θα βαδίσουν ακολουθώντας τα ίχνη των πολυμαθών ανθρώπων. Απρόθυμοι να ερευνήσουν γιά λογαριασμό τους, δένονται απεγνωσμένα στον τροχό της πλάνης. Βλέπουν ότι η παρούσα αλήθεια εκτίθεται στη Γραφή με κάθε σαφήνεια και αναγνωρίζουν ότι η διακήρυξή της συνοδεύεται από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Και όμως επιτρέπουν στην αντίσταση των κληρικών να τους αποστρέψει από το φώς. Αν και με τη λογική και με τη συνείδηση έχουν πιά πεισθεί, οι παραπλανημένες αυτές ψυχές δεν τολμούν να σκεφθούν διαφορετικά από τον πνευματικό τους και θυσιάζουν την ατομική τους κρίση και τα αιώνια συμφέροντά τους πάνω στο βωμό της απείθειας, της υπερηφάνειας και της προκατάληψης των άλλων.TΠ88 712.2

Ποικίλους τρόπους ανθρώπινης επιρροής μετέρχεται ο Σατανάς γιά να κρατήσει δεμένους τους αιχμαλώτους του. Χιλιάδες ψυχών τις κάνει δικές του σχετίζοντάς τες με τρυφερούς δεσμούς πρός εκείνους που είναι οι εχθροί του σταυρού του Χριστού. Οποιαδήποτε τα αντικείμενα των δεσμών αυτών—είτε γονείς, είτε παιδιά, είτε σύζυγοι, είτε φίλοι—το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Οι εχθροί της αλήθειας ασκούν την επιρροή τους στο να ελέγχουν τη συνείδηση των άλλων που, εξαρτώμενοι από αυτούς, δεν έχουν ούτε το απαιτούμενο θάρρος, ούτε το πνεύμα της ανεξαρτησίας γιά να υπακούσουν στις υποδείξεις της δικής τους συνείδησης ως πρός το καθήκον.TΠ88 713.1

Η αλήθεια και η δόξα του Θεού είναι αναπόσπαστες. Εφόσον η Γραφή έχει τεθεί στη διάθεσή μας, δεν μπορούμε ποτέ να τιμήσομε το Θεό με πλανεμένες δοξασίες. Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν έχει σημασία τι πιστεύει κανείς, φθάνει η ζωή του να είναι εντάξη. Αλλά η ζωή του ανθρώπου διαμορφώνεται σύμφωνα με την πίστη του. Αν το φώς και η αλήθεια βρίσκονται στη διάθεσή μας και αμελούμε να επωφεληθούμε από το προνόμιο αυτό, στην παργματικότητα το απορρίπτομε και προτιμούμε το σκότος παρά το φώς.TΠ88 713.2

«Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής είναι θάνατος.» (Παροιμίες 16:25.) Η άγνοια δεν δικαιολογεί την πλάνη ούτε την αμαρτία στην περίπτωση όπου έχει παρουσιασθεί κάθε ευκαιρία γιά να γνωρίσει κανείς το θέλημα του Θεού. Στο ταξίδι του βίου του, ο άνθρωπος φθάνει κάποτε σ’ ένα σταυροδρόμι όπου μία οδική πινακίδα δείχνει που οδηγεί ο κάθε δρόμος. Αν όμως αγνοώντας τις πληροφορίες της πινακίδας, ακολουθήσει το δρόμο που κατά την κρίση του φαίνεται να είναι ο σωστός, μπορεί μεν η απόφασή του να είναι παρά πάνω από καλοπροαίρετη, κατά πάσα πιθανότητα όμως δεν θα αργήσει να ανακαλύψει ότι πήρε τον εσφαλμένο δρόμο.TΠ88 713.3

Ο Θεός μας έχει χορηγήσει το λόγο Του γιά να εξοικειωθούμε με τις διδασκαλίες του και να γνωρίσομε ο καθένας μας τι ακριβώς Αυτός ζητάει από εμάς. Όταν ο νεαρός νομικός ήρθε στον Ιησού υποβάλλοντας την ερώτηση: «Τι πράξας θέλω κληρονομήσει ζωήν αιώνιον;» Ο Σωτήρας τον παρέπεμψε στις Γραφές λέγοντας: «Εν τω νόμω τι είναι γεγραμμένον; Πως αναγινώσκεις;” Η άγνοια δεν πρόκειται να δικαιολογήσει κανένα, ούτε νέο ούτε γέρο, ούτε να τον απαλλάξει από την αναπόφευκτη τιμωρία της παράβασης του θεϊκού νόμου. Επειδή ο καθένας έχει στα χέρια του ένα πιστό αντίγραφο αυτού του νόμου, των αρχών του και των αξιώσεών του. Οι καλές προθέσεις δεν είναι αρκετές. Δεν αρκεί να κάνει ο άνθρωπος αυτό που ο ίδιος θεωρεί σωστό, ή αυτό που ο πνευματικός καθοδηγητής του του παρουσιάζει γιά σωστό. Εδώ διακυβεύεται η σωτηρία της ψυχής του και έχει την υποχρέωση να ερευνήσει τις Γραφές γιά λογαριασμό του. Όσο σίγουρος και αν είναι γιά τις πεποιθήσεις του, όση εμπιστοσύνη και αν έχει στις γνώσεις του πνευματικού του, δεν μπορεί να βασισθεί σ’ αυτά. Έχει στη διάθεσή του τον οδικό χάρτη όπου το κάθε σημείο της διαδρομής πρός τον ουρανό είναι καταχωρημένο με λεπτομέρεια και δεν του χρειάζεται να στηρίζεται σε εικασίες.TΠ88 714.1

Το πρώτιστο και ύψιστο καθήκον κάθε λογικού ανθρώπου είναι να μάθει από τις Γραφές τι είναι αλήθεια ώστε να την ακολουθήσει, ενθαρρύνοντας και άλλους να μιμηθούν το παράδειγμά του. Καθημερινά θα πρέπει να μελετούμε τη Βίβλο με επιμέλεια, εμβαθύνοντας προσεκτικά στην κάθε σκέψη και συγκρίνοντας τα διάφορα εδάφια μεταξύ τους. Με τη βοήθεια του Θεού, οφείλομε να μορφώσομε γνώμη εμείς οι ίδιοι, αφού εμείς οι ίδιοι είμαστε υπόλογοι στο Θεό γιά τον εαυτό μας.TΠ88 714.2

Οι πιό αληθοφανείς εκδοχές της Βίβλου έχουν περιπλεχθεί μέσα στη σκιά και στην αμφιβολία από ανθρώπους εγγράμματους οι οποίοι με τη δικαιολογία της πολυμάθειας διδάσκουν ότι υπάρχουν στη Γραφή μυστικές, απόρρητες πνευματικές έννοιες που η χρησιμοποιούμενη γλώσσα τις καθιστά ακατανόητες. Αυτοί είναι οι ψευτοδάσκαλοι. Σ’ αυτή την κατηγορία των ανθρώπων απευθύνονταν ο Χριστός όταν είπε: «Πλανάσθε μη γνωρίζοντες τας Γραφάς μηδέ την δύναμην του Θεού.» (Μάρκου 12:24.) Η γλώσσα της Βίβλου πρέπει να ερμηνεύεται με την πιό ευνόητη σημασία της, εκτός από τις περιπτώσεις εκείνες όπου χρησιμοποιούνται σύμβολα ή παραστάσεις. Ο Χριστός έδωσε την υπόσχεση: «Εάν τις θέλη να κάμη το θέλημα Αυτού, θέλει γνωρίσει περί της διδαχής.» (Ιωάννη 7:17.) Αν ήθελαν μόνο οι άνθρωποι να δεχθούν τη Βίβλο όπως είναι γραμμένη, αν δεν επενέβαιναν οι ψευτοδάσκαλοι γιά να παραπλανούν και να συγχέουν τα πνεύματά τους, θα επιτελείτο ένα τέτοιο έργο στη γή που θα χαροποιούσε τους αγγέλους και θα οδηγούσε στην ποίμνη του Χριστού χιλιάδες πρόβατα χαμένα τώρα μέσα στην πλάνη.TΠ88 715.1

Θα έπρεπε να εξασκήσομε όλες μας τις πνευματικές δυνάμεις στη μελέτη των Γραφών και να καταπονήσομε την αντίληψη ώστε να συλλάβει κατά το ανθρώπινο δυνατό τη βαθυστόχαστη έννοια των θεϊκών πραγμάτων. Παράλληλα όμως, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το γνήσιο πνεύμα του μαθητευόμενου είναι η ευπείθεια και η υπακοή του μικρού παιδιού. Οι δυσκολίες της Γραφής δεν αντιμετωπίζονται ποτέ με τις ίδιες μεθόδους που χρησιμοποιούνται γιά την επίλυση φιλοσοφικών προβλημάτων. Δεν πρέπει να επι δοθούμε στη μελέτη της Βίβλου με την αυτοπεποίθηση η οποία συχνά χαρακτηρίζει αυτούς που ασχολούνται στον τομέα της επιστήμης, αλλά μόνο με προσευχή, με ταπεινή εξάρτηση από το Θεό και με ειλικρινή επιθυμία να γνωρίσομε το θέλημά Του. Οφείλομε να πλησιάσομε με πνεύμα ταπεινοφροσύνης και επιδεκτικότητας γιά μάθηση ώστε να αποκτήσομε τη γνώση από Εκείνον του οποίου το όνομά είναι ο ΩΝ. Διαφορετικά, πονηροί άγγελοι θα σκοτίσουν τη σκέψη μας και θα σκληρύνουν την καρδιά μας σε τέτοιο σημείο ώστε η αλήθεια να μη μας κάνει καμία εντύπωση.TΠ88 715.2

Πολλές γραφικές περικοπές τις οποίες οι πολύξεροι αποκαλούν μυστηριώδεις ή υποσκελίζουν γιά ασήμαντες, είναι γεμάτες νουθεσία και παρηγορία γιά όσους μαθητεύουν στο σχολείο του Χριστού. Μία αιτία γιά την οποία πολλοί θεολόγοι δεν είναι καλύτερα κατηρτισμένοι στο λόγο του Θεού είναι ότι κλείνουν τα μάτια στις αλήθειες που δεν επιθυμούν να εφαρμόσουν. Η κατανόηση της βιβλικής αλήθειας δεν εξαρτάται τόσο από τη μεγάλη αντίληψη γιά την έρευνά της, όσο από την ειλικρινή πρόθεση και από την ακατάβλητη επιθυμία γιά τη δικαιοσύνη.TΠ88 716.1

Ποτέ δεν πρέπει να μελετάται η Γραφή χωρίς προσευχή. Μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μας κάνει να αισθανθούμε τη σπουδαιότητα των ευκολονόητων σημείων και να μας αποτρέψει από τη ματαιοπονία να καταπιασθούμε με δυσεξήγητες φάσεις της αλήθειας. Στους αγγέλους του Θεού έχει ανατεθεί το καθήκον να προδιαθέτουν την καρδιά ώστε να κατανοεί το λόγο Του με τρόπο που αυτός να μας γοητεύει με την ομορφιά του, να μας παραινεί με τα μηνύματά του και να μας εμψυχώνει και ενισχύει με τις υποσχέσεις του. Το αίτημα του ψαλμωδού πρέπει να γίνει και δικό μας αίτημα: «Άνοιξον τουςTΠ88 716.2

οφθαλμούς μου, και θέλω βλέπει τα θαυμάσια τα εκ του νόμου Σου.» (Ψαλμοί 119:18.) Αν πολλές φορές οι πειρασμοί φαίνονται ακατανίκητοι, αυτό οφείλεται στην παραμέληση της προσευχής και της μελέτης της Βίβλου, ώστε ο πειραζόμενος δεν μπορεί να θυμηθεί εύκολα τις υποσχέσεις του Θεού και να αντιμετωπίσει το Σατανά με τα όπλα της Γραφής. Αλλά οι άγγελοι του Θεού περιστοιχίζουν όσους προθυμοποιούνται να διδαχθούν τα πνευματικά. Και σε μία ώρα ανάγκης θα τους υπενθυμίσουν εκείνα ακριβώς τα σημεία της αλήθειας που τους χρειάζονται. Έτσι « όταν ο εχθρός επέλθη ως ποταμός, το Πνεύμα του Κυρίου θέλει υψώσει σημαίαν εναντίον αυτού.» (Ησαΐας 59:19.)TΠ88 716.3

Ο Ιησούς υποσχέθηκε στους μαθητές Του: «Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, το οποίον θέλει πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί Μου, Εκείνος θέλει σας διδάξει πάντα, και θέλει σας υπενθυμίσει πάντα όσα είπον πρός εσάς.» (Ιωάννη 14:26.) Αλλά οι διδασκαλίες του Χριστού πρέπει να έχουν αποταμιευθεί από πρίν στην καρδιά γιά να μπορέσει το Πνεύμα του Θεού να μας τις υπενθυμίσει την ώρα του κινδύνου. «Εν τη καρδία μου εφύλαξα τα λόγια Σου,» έλεγε ο Δαβίδ, «δια να μη αμαρτάνω εις Σε.» (Ψαλμοί 119:11.)TΠ88 717.1

Όλοι όσοι νοιάζονται γιά τα αιώνια συμφέροντά τους, θα πρέπει να λάβουν τα μέτρα τους κατά της εισβολής του σκεπτικισμού. Και αυτοί ακόμη που θεωρούνται οι στύλοι της αλήθειας θα υποστούν την επίθεσή του. Είναι αδύνατο να μείνει κανείς ανέπαφος από τους σαρκασμούς, τις σοφιστείες και από τις ύπουλες και ολέθριες διδασκαλίες της σύγχρονης απιστίας. Ο Σατανάς προσαρμόζει τους πειρασμούς του πρός όλες τις κοινωνικές τάξεις. Στους ακαλλιέργητους εξακοντίζει σαρκαστικά και χονδροειδή αστεία, ενώ στους μορφωμένους απευθύνεται με επιστημονικές αντιρρήσεις και φιλοσοφικές σκέψεις • αλλά οι πειρασμοί είναι το ίδιο υπολογισμένοι γιά να προκαλέσουν τη δυσπιστία ή την περιφρόνηση γιά τη Γραφή. Ακόμη και οι νέοι με την ελάχιστη πείρα τους, τολμούν να κάνουν υπαινιγμούς, αμφισβητώντας τις θεμελιώδεις αρχές τουTΠ88 717.2

Χριστιανισμού. Όσο επιφανειακή και αν φαίνεται η νεανική απιστία, ασκεί όμως και αυτή την επιρροή της. Πολλοί παρασύρονται με αυτό τον τρόπο να χλευάζουν το πνεύμα της χάρης. (Εβραίους 10:29.) Πολλών η ζωή, ενώ προορίζονταν γιά τη δόξα του Θεού και το καλό της ανθρωπότητας, φθίνει μέσα στις μολυσματικές αναθυμιάσεις της απιστίας. Όλοι όσοι βασίζονται στα υπεροπτικά συμπεράσματα της ανθρώπινης λογικής και πιστεύουν ότι είναι σε θέση να ερμηνεύσουν τα θεϊκά μυστήρια και να βρούν την αλήθεια χωρίς να βοηθούνται από τη σοφία του Θεού, έχουν μπλεχθεί στα δίχτυα του Σατανά.TΠ88 717.3

Ζoύμε στη σοβαρότερη περίοδο της ιστορίας του κόσμου. Η τύχη του αμέτρητου πλήθους των θνητών θα έχει σε λίγο κριθεί. Η ατομική μελλοντική ευημερία μας, καθώς και η σωτηρία άλλων ψυχών εξαρτάται από την τωρινή πορεία που ακολουθούμε. Μας χρειάζεται η καθοδήγηση του Πνεύματος της αλήθειας. Κάθε οπαδός του Χριστού πρέπει να υποβάλει αυτό το σοβαρό ερώτημα: « Κύριε, τι θέλεις να κάμω;” Είναι ανάγκη να ταπεινωθούμε ενώπιον τoυ Κυρίου με νηστεία και προσευχή και να τρέφομε το νού μας με τα νάματα του λόγου Του, ιδιαίτερα με τις σκηνές της κρίσης του Θεού. Τώρα είναι καιρός να επιδιώξομε να αποκτήσομε μία βαθειά, ζώσα εμπειρία γιά τα πνευματικά. Δεν έχομε ούτε στιγμή να χάσομε. Γεγονότα ζωτικής σημασίας εξελίσσονται γύρω μας. Βρισκόμαστε πάνω στο γητεμένο έδαφος του Σατανά. Μη κοιμάσθε, σείς οι φρουροί του Θεού. Ο εχθρός καραδοκεί από όλες τις μεριές, έτοιμος κάθε στιγμή,—μόλις σας βρεί χαλαρούς ή νυσταγμένους —να πηδήσει καταπάνω σας και να σας καταστήσει λεία του.TΠ88 718.1

Πολλοί ζουν με μία ψευδαίσθηση γιά την πραγματική τους κατάσταση έναντι του Θεού. Νοιώθουν ικανοποιημένοι που δεν βαρύνονται με ορισμένες αδικοπραγίες στη ζωή τους. Δεν υπολογίζουν όμως όλες τις καλές και ευγενικές, αλλά παραμελημένες από μέρους τους πράξεις, γιά τις οποίες θα τους ζητήσει μία μέρα λόγο ο Θεός. Δεν αρκεί να είναι δένδρα στον κήπο του Θεού. Πρέπει να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες Του παράγοντας καρπούς. Θεωρούνται υπεύθυνοι γιά όλο το παραμελημένο καλό που περίμενε να έχουν επιτελέσει με την ενίσχυση της χάρης Του. Στα βιβλία του ουρανού καταχωρούνται σαν χαραμιστές του εδάφους. Αλλά η κατάσταση των ανθρώπων αυτών δεν είναι εντελώς απελπιστική. Η μακρόθυμη καρδιά της Αγάπης εξακολουθεί να εκλιπαρεί αυτούς που καταφρόνησαν το έλεος του Θεού και καταχράσθηκαν τη χάρη Του. «Δια τούτο λέγει, Σηκώθητι ο κοιμώμενος, και ανάστηθι εκ των νεκρών και θέλει σε φωτίσει ο Χριστός. Προσέχετε λοιπόν πως να περιπατήτε ακριβώς ... εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.» (Εφεσίους 5:14-16.)TΠ88 718.2

’Οταν έρθει ο καιρός της δοκιμασίας θα φανούν αυτοί που είχαν κάνει οδηγό της ζωής τους το λόγο του Θεού, Το καλοκαίρι η διαφορά ανάμεσα στα αειθαλή και στα άλλα δένδρα είναι ανεπαίσθητη. Σαν ξεσπάσουν όμως τα παγερά ξεροβόρια του χειμώνα, τα αειθαλή μένουν αμετάβλητα, ενώ τα υπόλοιπα δένδρα γυμνώνονται από το φύλλωμά τους. Έτσι και οι κατ’ όνομα μόνο θρησκευόμενοι μπορεί να μη διακρίνονται τώρα από τους γνήσιους Χριστιανούς. Πλησιάζει όμως ο καιρός που θα φανεί η διαφορά. Μόλις ξεσηκωθεί η αντίσταση, μόλις ξανακυριαρχησει ο φανατισμός και η αδιαλλαξία και έρθουν οι διωγμοί, τότε οι χλιαροί και οι υποκρινόμενοι θα κλονισθούν και θα εγκαταλείψουν την πίστη. Οι πραγματικοί όμως Χριστιανοί θα μείνουν στερεοί σαν βράχος, με μεγαλύτερη ακόμη πίστη και σθεναρότερη ελπίδα από ότι όταν όλα πήγαιναν καλά.TΠ88 719.1

Ο ψαλμωδός λέγει: «Τα μαρτύριά Σου είναι η μελέτη μου.» « Εκ των εντολών Σου έγεινα συνετός δια τούτο εμίσησα πάσαν οδόν ψεύδους.» (Ψαλμοί 119:99, 104.)TΠ88 719.2

«Μακάριος ο άνθρωπος όστις εύρηκε σοφίαν.» (Παροιμίες 3:13.) «Διότι θέλει είσθαι ως δένδρον πεφυτευμένον πλησίον των υδάτων το οποίον εξαπλώνει τας ρίζας αυτού πλησίον του ποταμού, και δεν θέλει ιδεί όταν έρχηται το καύμα, αλλά το φύλλον αυτού θέλει θάλλει και δεν θέλει μεριμνήσει εν τω έτει της ανομβρίας, ουδέ θέλει παύσει από του να κάμη καρπόν.» (Ιερεμίας 17:8.)TΠ88 719.3