Κεφάλαιο 41 - Η Ερήρωση της Γης

«Αι αμαρτίαι αυτής έφθασαν έως του ουρανού, και ενεθυμήθη ο Θεός τα αδικήματα αυτής.» «Με το ποτήριον με το οποίον εκέρασεν, διπλάσιον κεράσατε εις αυτήν. Όσον εδόξασεν εαυτήν και κατετρύφησε, τόσον βασανισμόν και πένθος δότε εις αυτήν • διότι λέγει εν τη καρδία αυτής, Κάθημαι βασίλισσα, και χήρα δεν είμαι, και πένθος δεν θέλω ιδεί. Διά τούτο εν μιά ημέρα θέλουσιν ελθεί αι πληγαί αυτής, θάνατος και πένθος και πείνα και θέλει κατακαυθή εν πυρί, διότι ισχυρός είναι ο Κύριος ο Θεός ο κρίνων αυτήν. Και θέλουσι κλαύσει αυτήν και πενθήσει δι’ αυτήν οι βασιλείς της γής οι πορνεύσαντες και κατατρυφήσαντες μετ’ αυτής ... λέγοντες, Ουαί, ουαί, η πόλις η μεγάλη, η Βαβυλών, η πόλις η ισχυρά, διότι εν μιά ώρα ήλθεν η κρίσις σου.» (Αποκάλυψη 18:5 - 10.)TΠ88 779.1

« Οι έμποροι της γής,» οίτινες « επλούτησαν εκ της υπερβολής της εντρυφήσεως αυτής,» « θέλουσι σταθή από μακρόθεν δια τον φόβον του βασανισμού αυτής, κλαίοντες και πενθούντες, και λέγοντες, Ουαί, ουαί, η πόλις η μεγάλη, η ενδεδυμένη βύσσινον και πορφυρούν και κόκκινον, και κεχρυσωμένη με χρυσόν και λίθους τιμίους και μαργαρίτας διότι εν μιά ώρα ηρημώθη ο τοσούτος πλούτος.» (Αποκάλυψη 18:11, 3, 15 —17.)TΠ88 779.2

Τέτοιες είναι οι τιμωρίες που πέφτουν πάνω στη Βαβυλώνα την ημέρα της οργής του Θεού. Το ποτήρι της ανομίας της ξεχείλισε. Η ώρα της σήμανε. Έχει ωριμάσει γιά την καταστροφή.TΠ88 779.3

Όταν η φωνή του Θεού αγγέλλει την απολύτρωση του λαού Tου, τότε ξυπνούν μπροστά στην τρομερή πραγματικότητα αυτοί που τα έχασαν όλα στο μεγάλο αγώνα της ζωής. Όσο ήταν ακόμη καιρός, τυφλωμένοι από τις απάτες του πονηρού, εξακολουθούσαν να βρίσκουν δικαιολογίες γιά την αμαρτωλή πορεία τους. Οι πλούσιοι περηφανεύονταν θεωρώντας τον εαυτό τους ανώτερο από τους λιγότερο ευνοουμένους από την τύχη συνανθρώπους τους. Τα αγαθά αυτά όμως τα απέκτησαν παραβαίνοντας το νόμο του Θεού. Αδιαφόρησαν να θρέψουν τους νηστικούς, να ντύσουν τους γυμνούς, να εκτελέσουν τη δικαιοσύνη και να ενδιαφερθούν γιά την ελεημοσύνη. Επεδίωξαν να εξυψωθούν οι ίδιοι και να επισύρουν το θαυμασμό των συνανθρώπων τους. Απογυμνωμένοι τώρα από όλα τους τα μεγαλεία, βρέθηκαν απροστάτευτοι και μέσα στην ένδεια. Παρακολουθούν με τρόμο την καταστροφή των ειδώλων τους που τα είχαν θέσει σε ανώτερη μοίρα από το Δημιουργό τους. Πούλησαν την ψυχή τους ανταλλάσσοντάς την με τα πλούτη και τις απολαύσεις του κόσμου, αντί να ζητήσουν να αποκτήσουν τα πνευματικά πλούτη. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ζωή τους πήγε χαμένη οι απολαύσεις μετατράπηκαν σε πικρία, οι θησαυροί τους σε φθορά και τα κέρδη μιάς ολόκληρης ζωής εξανεμίσθηκαν μέσα σ’ ένα λεπτό. Οι πλούσιοι θρηνούν γιά την καταστροφή των επιβλητικών μεγάρων τους, το πεταμένο τους χρυσάφι και το ασήμι. Σε λίγο όμως παύουν να θρηνούν γιά την απώλεια των αγαθών τους, συνεπαρμένοι από τον ξαφνικό φόβο ότι κινδυνεύουν να χαθούν και οι ίδιοι μαζί με τα είδωλά τους.TΠ88 779.4

Οι ασεβείς θλίβονται όχι επειδή με την αμαρτωλή διαγωγή τους αγνόησαν το Θεό και τους συνανθρώπους τους, αλλά επειδή νίκησε ο Θεός. Θρηνούν γι’ αυτά τα αποτελέσματα, αλλά δεν αισθάνονται καμία μεταμέλεια γιά την κακία τους. Αν τους δίνονταν η ευκαιρία, δεν θα άφηναν τίποτε που να μη το δοκιμάσουν προκειμένου να βγούν αυτοί αν θα μπορούσαν νικητές.TΠ88 780.1

Ο κόσμος βλέπει εκείνους που είχε χλευάσει, γελοιοποιήσει και προσπαθήσει να εξοντώσει, να περνούν σώοι και αβλαβείς ανάμεσα από τις θύελλες, τους σεισμούς και τους λοιμούς. Ο Θεός, ο οποίος γιά τους παραβάτες του νόμου Του είναι εξωλοθρευτική φωτιά, γιά τους πιστούς Του είναι ένα καταφύγιο σιγουριάς.TΠ88 780.2

Οι πνευματικοί ποιμένες που θυσίασαν την αλήθεια προκειμένου να εξασφαλίσουν την εύνοια των ανθρώπων, τώρα αντιλαμβάνονται τη φύση και την επίδραση των διδασκαλιών τους. Είναι φανερό ότι το βλέμμα του Παντογνώστη Θεού τους παρακολουθούσε ενώ στέκονταν στον άμβωνα, ή βάδιζαν στο δρόμο, ή επικοινωνούσαν με τους ανθρώπους στις διάφορες φάσεις της ζωής. Η κάθε ψυχική συγκίνηση που προκάλεσαν, το κάθε τι που έγραψαν, ο κάθε λόγος που πρόφεραν, η κάθε πράξη με την οποία ενθάρρυναν τους ανθρώπους να επαναπαύονται σε ένα ψεύτικο καταφύγιο, όλα αυτά ήταν σπαρμένος σπόρος που καρποφόρησε. Και οι δυστυχισμένες, χαμένες ψυχές ολόγυρά τους είναι τώρα ο θερισμός.TΠ88 780.3

«Ιάτρευσαν το σύντριμμα της θυγατρός του λαού Μου επιπολαίως, λέγοντες, Ειρήνη, ειρήνη και δεν υπάρχει ειρήνη.» Λέγει ο Κύριος. (Ιερεμίας 8:11.) «Διότι με τα ψεύδη εθλίψατε την καρδίαν του δικαίου, τον οποίον Εγώ δεν ελύπησα και ενισχύσατε τας χείρας του κακούργου, ώστε να μή επιστρέψη από της οδού αυτού της πονηράς, διά να σώσω την ζωήν αυτού.» (Ιεζεκιήλ 13:22.)TΠ88 781.1

«Ουαί εις τους ποιμένας, τους φθείροντας και διασκορπίζοντας τα πρόβατα της βοσκής Μου! ... Ιδού, Εγώ θέλω επισκευθή εφ’ υμάς την κακίαν των έργων ημών.» «Ολολύξατε ποιμένες και αναβοήσατε και κυλίσθητε εις το χώμα, οι έγκριτοι του ποιμνίου • διότι επληρώθησαν αι ημέραι σας δια την σφαγήν, και διά τον διασκορπισμόν σας ... Και θέλει λείψει η φυγή από των ποιμένων, και η σωτηρία από των εγκρίτων του ποιμνίου.» (Ιερεμίας 23:1, 2, 25:34, 35.)TΠ88 781.2

Ποιμένες και λαός βλέπουν ότι οι σχέσεις τους με το Θεό δεν ήταν οι ενδεδειγμένες. Βλέπουν ότι αντέδρασαν εναντίον του Νομοθέτη κάθε αγίας και δικαίας εντολής. Η παραγκώνιση των θεϊκών διαταγμάτων προκάλεσε ανυπολόγιστο κακό όπως οι διενέξεις, τα μίση, η παρανομία, μέχρι που η γή κατήντησε ένα αχανές πεδίο μάχης, ένα καταγώγιο διαφθοράς. Αυτή η εικόνα παρουσιάζεται τώρα μπροστά σ’ εκείνους που απέρριψαν την αλήθεια και αγάπησαν την πλάνη. Καμία γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει την πικρή απογοήτευση των απίστων και αντιδραστικών όταν διαπιστώνουν ότι αυτό που έχασαν γιά πάντα είναι η αιώνια ζωή. ‘Ανθρωποι που ειδωλοποιήθηκαν από τον κόσμο γιά τα ταλέντα τους και τη ρητορική τους δεινότητα, βλέπουν τώρα τις αξίες αυτές της ζωής κάτω από το πραγματικό τους πρίσμα. Συναισθάνονται τι έχασαν με την παράβαση και, πέφτοντας στα πόδια εκείνων που κορό bq ΐδεψαν και περιφρόνησαν γιά την πιστότητά τους, ομολογούν ότι πράγματι τους αγαπούσε ο Θεός.TΠ88 781.3

Τα πλήθη βλέπουν ότι εξαπατήθηκαν. Ρίχνουν ο ένας στον άλλον την ευθύνη της καταστροφής τους. Όλοι όμως από κοινού στρέφουν τις δριμύτερες επικρίσεις τους εναντίον των πνευματικών λειτουργών. Απειθείς ποιμένες τα πρόβλεπαν όλα ευχάριστα. Ώθησαν τους ακροατές τους να ακυρώσουν το νόμο του Θεού και να κατατρέξουν εκείνους που ήθελαν να τον τηρήσουν άγιο. Τώρα, μέσα στην απόγνωσή τους, οι κατηχητές αυτοί ομολογούν μπροστά στον κόσμο το έργο τους της πλάνης και τα πλήθη φωνάζουν συνεπαρμένα από την οργή: «Εμείς χανόμαστε και η αιτία τηςTΠ88 782.1

καταστροφής μας είστε εσείς.» Στρέφονται κατά των ψευτοποιμένων. Οι τρομερότερες κατάρες εναντίον τους εκστομίζονται από εκείνους που τους είχαν θαυμάσει περισσότερο. Τα ίδια χέρια που τους έστεφαν με δάφνες, θα είναι τα πρώτα που θα υψωθούν γιά την εξόντωσή τους. Τα όπλα που προορίζονταν γιά να θανατώσουν το λαό του Θεού χρησιμοποιούνται γιά να καταστρέψουν τους εχθρούς Του. Παντού κυριαρχούν συγκρούσεις και αιματοχυσίες.TΠ88 782.2

«Θόρυβος θέλει φθάσει έως των περάτων της γής διότι ο Κύριος έχει κρίσιν μετά των εθνών Αυτός διαδικάζεται μετά πάσης σαρκός θέλει παραδώσει τους ασεβείς εις μάχαιραν.» (Ιερεμίας 25:31.) Επί έξη χιλιάδες χρόνια συνεχίζεται η μεγάλη διαμάχη. Ο Υιός του Θεού και οι ουράνιοι απεσταλμένοι Του, ανταγωνίσθηκαν με τις δυνάμεις του Πονηρού γιά να προειδοποιήσουν, να διαφωτίσουν και να σώσουν τα πλήθη των ανθρώπων. Τώρα ο καθένας πήρε την απόφασή του. Οι αμαρτωλοί συνταυτίσθηκαν κατά πάντα με το Σατανά στον αγώνα του κατά του Θεού. Έφθασε ο καιρός να αποκαταστήσει ο Θεός το κύρος του παραβιασμένου νόμου Του. Σ’ αυτό τώρα το σημείο ο αγώνας δεν στρέφεται μόνο εναντίον του Σατανά, αλλά και των ανθρώπων. «Ο Κύριος έχει κρίσιν μετά των εθνών » «Θέλει παραδώσει τους ασεβείς εις μάχαιραν.»TΠ88 782.3

Όσοι «στενάζουν και βοούν διά τα γενόμενα βδελύγματα» έχουν σφραγισθεί με το σημείο της απελευθέρωσης. Τώρα προχωρεί ο άγγελος του θανάτου ο οποίος στο όραμα του Ιεζεκιήλ παριστάνεται με τους ανθρώπους που είναι οπλισμένοι με εξολοθρευτικά όπλα και επιφορτισμένοι με την εντολή: «Πατάξατε ας μή φεισθή ο οφθαλμός σας, και μη ελεήσητε γέροντας, νέους και παρθένους, και νήπια και γυναίκας, φονεύσατε μέχρις εξαλείψεως εις πάντα όμως άνθρωπον εφ’ ού είναι το σημείον, μή πλησιάσητε και αρχίσατε από του αγιαστηρίου Μου.» (Ιεζεκιήλ 9:1-6.) Ο προφήτης λέγει: «Και ήρχισαν από των ανδρών των πρεσβυτέρων των έμπροσθεν του οίκου.» (Εδ. 6.) Το έργο της καταστροφής εγκαινιάζεται με τους θεωρουμένους πνευματικούς καθοδηγητές του λαού. Οι ψευτοφρουρρί πέφτουν πρώτοι. Κανένας οίκτος δεν υπάρχει. Καμία εξαίρεση δεν γίνεται. Άνδρες, γυναίκες, νεαρές κοπέλλες και μικρά παιδιά εξολοθρεύονται ομαδικά.TΠ88 783.1

« Ο Κύριος εξέρχεται από του τόπου Αυτού διά να παιδεύση τους κατοικους της γής ένεκεν της ανομίας αυτών η γή θέλει ανακαλύψει τα αίματα αυτής και δεν θέλει σκεπάσει πλέον τους πεφονευμένους αυτής.» (Ησαΐας 26:21 .) « Και αυτή θέλει είσθαι η πληγή, με την οποίαν ο Κύριος θέλει πληγώσει πάντας τους λαούς τους στρατεύσαντας κατά της Ιερουσαλήμ η σάρξ αυτών θέλει τήκεσθαι ενώ ίστανται επί τους πόδας αυτών, και οι οφθαλμοί αυτών θέλουσι διαλυθή εν ταις οπαίς αυτών. Και εν τη ημέρα εκείνη, ταραχή του Κυρίου μεγάλη θέλει είσθαι μεταξύ αυτών και θέλουσι πιάνει έκαστος την χείρα του πλησίον αυτού, και η χείρ αυτού θέλει εγείρεσθαι κατά της χειρός του πλησίον αυτού.» (Ζαχαρίας 14:12-13.) Μέσα σε μία έξαλλη πάλη αγρίων ανθρωπίνων παθών και κάτω από το καίριο πλήγμα της άκρατης θεϊκής οργής εξαφανίζονται οι ασεβείς κάτοικοι της γής: κληρικοί, πολιτικοί και λαϊκοί, πλούσιοι και φτωχοί, μεγάλοι και μικροί. «Εν εκείνη τη ημέρα θέλουσι κείτεσθαι τεθανατωμένοι παρά Κυρίου απ’ άκρου της γής έως άκρου της γής δεν θέλουσι θρηνολογηθή, ουδέ συναχθή, ουδέ ταφή.» (Ιερεμίας 25:33.)TΠ88 783.2

Όταν επιστρέφει ο Χριστός οι αμαρτωλοί έχουν τελείως εξολοθρευθεί από το πρόσωπο της γής. Ο Κύριος θα τους έχει «απολέσει με το πνεύμα του στόματος Αυτού και εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας Αυτού.» (Β’ Θεσσαλονικείς 2:8.) Τους πιστούς Του ο Χριστός τους οδηγεί στην πόλη του Θεού και έτσι η γή μένει εντελώς άδεια από τους κατοίκους της. «Ιδού, ο Κύριος κενώνει την γήν, και ερημώνει αυτήν, και ανατρέπει αυτήν, και διασκορπίζει τους κατοίκους αυτής.» « Ολοκλήρως θέλει κενωθή η γή, και ολοκλήρως θέλει γυμνωθή διότι ο Κύριος ελάλησε τον λόγον τούτον.» «Διότι παρέβησαν τους νόμους, ήλλαξαν το διάταγμα, ηθέτησαν διαθήκην αιώνιον. Διά τούτο η αρά κατέφαγε την γήν, και οι κατοικούντες εν αυτή ηρημώθησαν διά τούτο οι κάτοικοι της γής κατεκαύθησαν.» (Ησαΐας 24:1, 3, 5-6.)TΠ88 784.1

Ολόκληρη η γή μοιάζει με μία αχανή έρημο. Οι ερειπωμένες από το σεισμό πόλεις και τα χωριά, τα ξερριζωμένα δένδρα, τα εκβρασμένα από τη θάλασσα ή αποσπασμένα από τη στεριά βράχια, είναι όλα σκορπισμένα πάνω στην επιφάνειά της, ενώ σαν πελώριες απύθμενενς κόχες χάσκουν τα σημεία όπου άλλοτε περήφανα ορθώνονταν βουνά.TΠ88 784.2

Και τώρα μεσολαβεί το παραστατικό γεγονός της τελευταίας επίσημης φάσης της Ημέρας του Εξιλασμού. Όταν η υπηρεσία στα άγια των αγίων έληγε και με το αίμα της εξιλαστικής θυσίας οι αμαρτίες του λαού Ισραήλ εξαλείφονταν, τότε φέρονταν στην παρουσία του Θεού ο «τράγος ο αποδιοπομπαίος,” ώστε μπροστά στη σύναξη του λαού ο αρχιερέας να «εξομολογηθή επ’ αυτού πάσας τας ανομίας των υιών Ισραήλ, και πάσας τας παραβάσεις αυτών καθ’ όλας αυτών τας αμαρτίας, και επιθέσει αυτάς επί της κεφαλής του τράγου.» (Δευϊτικό 16:21.) Κατά τον ίδιο τρόπο όταν περατωθεί το εξιλαστικό έργο στο ουράνιο αγιαστήριο, τότε παρουσία του Θεού, των αγίων αγγέλων και του πλήθους των λυτρωμένων, οι αμαρτίες του λαού του Θεού θα τεθούν επάνω στο Σατανά. Θα ανακηρυχθεί ένοχος όλων των αμαρτημάτων που τους εξώθησε να διαπράξουν. Και όπως ο αποδιοπομπαίος τράγος εξαποστέλλονταν μακρυά, σε ερημικό ακατοίκητο μέρος, το ίδιο και ο Διάβολος θα εξορισθεί στην ερειπωμένη γή, μία απέραντη, ακατοίκητη και καταθλιπτική ερημιά.TΠ88 784.3

Ο αποκαλυπτής της Πάτμου προφήτευσε την εκτόπιση του Σατανά καθώς και τη χαώδη, απελπιστική κατάντια της γής και αναφέρει ότι η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει χίλια χρόνια. Μετά την περιγραφή των σκηνών της δευτέρας παρουσίας του Κυρίου και της καταστροφής των ασεβών, η προφητεία συνεχίζει: « Είδον άγγελον καταβαίνοντα εκ του ουρανού, όστις είχε το κλειδίον της αβύσσου, και άλυσιν μεγάλην εν τη χειρί αυτού. Και επίασε τον δράκοντα, τον όφιν τον αρχαίον, όστις είναι Διάβολος και Σατανάς και έδεσεν αυτόν χίλια έτη. Και έρριψεν αυτόν εις την άβυσσον, και εσφράγισεν επάνω αυτού, διά να μη πλανήση τα έθνη πλέον, εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη και μετά ταύτα πρέπει να λυθή ολίγον καιρόν.» (Αποκάλυψη 20:1-3.)TΠ88 785.1

Όπως αποδεικνύεται από άλλα γραφικά κείμενα, η λέξη « άβυσσος » υπονοεί τη γή σε μία χαώδη και σκοτεινή κατάσταση. Η γή, σύμφωνα με τη Βιβλική καταχώρηση, «εν αρχή ... ήτο άμορφος και έρημος και σκότος επί του προσώπου της αβύσσου.» (Γένεση 1:2.) Η προφητεία μας πληροφορεί ότι η γή θα επανέλθει, τουλάχιστο μέχρι ενός σημείου, στην ίδια αυτή κατάσταση. Ατενίζοντας από μακρυά τη μεγάλη ημέρα του Θεού, ο προφήτης Ιερεμίας καταχωρεί την ακόλουθη περιγραφή: «Επέβλεψα επί την γήν, και ιδού, άμορφος και έρημος και εις τους ουρανούς, και δεν υπήρχε το φώς αυτών. Είδον τα όρη, και ιδού, έτρεμον, και πάντες οι λόφοι κατεσείοντο. Είδον και ιδού, δεν υπήρχεν άνθρωπος, και πάντα τα πετεινά του ουρανού είχον φύγει. Είδον, και ιδού, ο Κάρμηλος έρημος, και πάσαι αι πόλεις αυτού κατηδαφισμέναι από προσώπου Κυρίου, από του φλογερού θυμού Αυτού. Διότι ούτω λέγει Κύριος: Πάσα η γή θέλει είσθαι έρημος • συντέλειαν όμως δεν θέλω κάμει.» (Ιερεμίας 4:23-27.)TΠ88 785.2

Αυτή θα είναι η κατοικία του Σατανά και των αγγέλων του γιά χίλια χρόνια. Περιορισμένος σ’ αυτή τη γή, δεν θα μπορεί να πλησιάσει τους άλλους πλανήτες γιά να πειράζει και να ενοχλεί αυτούς που δεν έπεσαν στην αμαρτία. Αυτή την έννοια έχει το δέσιμό του. Δεν υπάρχει κανείς γιά να επιχειρήσει να εξασκήσει τη δύναμή του επάνω του. Έχει ολοκληρωτικά αποκοπεί από το έργο του της απάτης και της καταστροφής που τόσους αιώνες αποτελούσε τη μοναδική του απόλαυση.TΠ88 786.1

Οραματιζόμενος αυτόν τον καιρό της ανατροπής του Σατανά, ο προφήτης Ησαΐας αναφωνεί: «Πως έπεσες εκ του ουρανού, Εωσφόρε, υιέ της αυγής! Συνετρίφθης κατά γής, συ ο καταπατών τα έθνη! ... Συ δε έλεγες εν τη καρδία σου, Θέλω αναβή εις τον ουρανόν, θέλω υψώσει τον θρόνον μου υπεράνω των άστρων του Θεού ... Θέλω είσθαι όμοιος του Υψίστου. Εις τον άδην όμως θέλεις καταβή, εις τα βάθη του λάκκου. Οι βλέποντές σε θέλουσιν ενατενίσει πρός σε, θέλουσι σε παρατηρεί λέγοντες. Ούτος είναι ο άνθρωπος, ο ποιών την γήν να τρέμη, ο σείων τα βασίλεια; ο ερημώνων την οικουμένην, και καταστρέφων τας πόλεις αυτής; ο μη απολύων εις τας οικίας αυτών τους δεσμίους αυτού ;» (Ησαΐας 14:12-17.)TΠ88 786.2

Εξη χιλιάδες χρόνια αυτό το επαναστατικό έργο έκανε ο Σατανάς «ποιών την γήν να τρέμη,» «ερημώνων την οικουμένην και καταστρέφων τας πόλεις αυτής,» και «μη απολύων εις τας οικίας αυτών τους δεσμίους αυτού.» Εξη χιλιάδες χρόνια κράτησε το λαό του Θεού δέσμιο στη φυλακή του και θα τους κρατούσε γιά πάντα αιχμαλώτους του αν ο Χριστός δεν έσπαζε τα δεσμά του γιά να ελευθερώσει τους δεσμίους.TΠ88 786.3

Τώρα όμως και αυτοί ακόμη οι ασεβείς βρίσκονται έξω από τη σφαίρα της επιρροής του. Μόνος, με τους πονηρούς αγγέλους του, έμεινε να αναλογισθεί τα αποτελέσματα της κατάρας της αμαρτίας. « Πάντες οι βασιλείς των εθνών, πάντες αναπαύονται εν δόξη, έκαστος εν τη οικία [εν τω τάφω] αυτού συ δε απερρίφθης του τάφου σου ως κλάδος βδελυκτός ... Δεν θέλεις ενωθή μετ’ αυτών εις ενταφιασμόν, διότι ηφάνισας την γήν σου, εφόνευσας τον λαόν σου.» (Ησαΐας 14:18-20.)TΠ88 786.4

Χίλια χρόνια ο Σατανάς θα περιέρχεται το πλάτος και το μήκος της ρημαγμένης γής, γιά να παρατηρεί τα αποτελέσματα της ανταρσίας του κατά του νόμου του Θεού. Σ’ αυτό το διάστημα ζεί σε μιά βαθειά μιζέρια. Από την πτώση του και δώθε, ο αεικίνητος ρυθμός της ζωής του δεν του άφηνε καιρό ελεύθερο γιά να σκεφθεί. Τώρα όμως η δύναμη του έχει αφαιρεθεί και είναι ελεύθερος να συλλογισθεί το ρόλο που έπαιξε αφ’ ότου πρωτοστασίασε εναντίον της ουράνιας κυβέρνησης • να αναλογισθεί με φόβο και τρόμο το φρικτό μέλλον που τον περιμένει όταν ο ίδιος θα πρέπει να υποστεί τις συνέπειες γιά όλο το κακό που έκανε και να τιμωρηθεί γιά όλες τις αμαρτίες που έγινε αφορμή να διαπραχθούν.TΠ88 787.1

Η αιχμαλωσία του Σατανά προξενεί χαρά και αγαλλίαση στο λαό του Θεού. Ο προφήτης λέγει: « Καθ’ ην ημέραν ο Κύριος θέλει σε αναπαύσει από της θλίψεώς σου, και από του φόβου σου, και από της σκληράς δουλείας εις την οποίαν ήσο καταδεδουλευμένος, θέλεις μεταχειρισθεί την παροιμίαν ταύτην κατά του βασιλέως της Βαβυλώνος [ο οποίος εδώ υπονοεί το Σατανά,] λέγων, Πως επαύθη ο καταδυνάστης! ... Ο Κύριος συνέτριψε τη ράβδον των ασεβών, το σκήπτρον των δυναστών • ο πατάσσων εν θυμώ τον λαόν με ακατάπαυστον κτύπημα, ο δεσπόζων εν οργή επί τα έθνη, καταδιώκεται, και ουδείς ο κωλύων.» (Ησαΐας 14:3-6.)TΠ88 787.2

Κατά τη διάρκεια των χιλίων ετών ανάμεσα στην πρώτη και στη δεύτερη ανάσταση, μεσολαβεί η κρίση των ασεβών. Ο απόστολος Παύλος αναφερόμενος στο γεγονός αυτό, το τοποθετεί συνεχόμενο με τη δευτέρα παρουσία: «Ώστε μη κρίνετε μηδέν πρό καιρού, έως αν έλθη ο Κύριος • όστις και θέλει φέρει εις το φώς τα κρυπτά του σκότους και θέλει φανερώσει τας βουλάς των καρδιών.» (Α’ Κορινθίους 4:5.) Ο Δανιήλ δηλώνει ότι όταν «ήλθεν ο Παλαιός των ημερών ... εδόθη η κρίσις εις τους αγίους του Υψίστoυ.» (Δανιήλ 7:22.) Στο διάστημα αυτό οι δίκαιοι βασιλεύουν σαν βασιλείς και ιερείς του Θεού. ΟTΠ88 787.3

Ιωάννης λέγει στην Αποκάλυψη: «Είδον θρόνους• και εκάθισαν επ’ αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς.» « Θέλουσιν είσθαι ιερείς του Θεού και του Χριστού και θέλουσι βασιλεύσει μετ’ Αυτού χίλια έτη.» (Αποκάλυψη 20:4, 6.) Αυτός είναι ο καιρός γιά τoν οποίο ο Παύλος προείπε ότι «οι άγιοι θέλουσι κρίνει τον κόσμον.» (Α’ Κορινθίους 6:2.) Μαζί με το Χριστό διαδικάζουν τις υποθέσεις των αμαρτωλών, αντιπαραβάλλοντας τις πράξεις τους με τον καταστατικό χάρτη, την Αγία Γραφή, και αποφαίνονται γιά την κάθε υπόθεση ξεχωριστά « κατά τα πεπραγμένα εν τω σώματι.» Τότε απονέμεται η τιμωρία που αναλογεί στον καθένα, σύμφωνα με τα έργα του και καταχωρείται απέναντι στου καθενός το όνομα, στο βιβλίο του θανάτου. Παράλληλα κρίνονται και ο Σατανάς και οι άγγελοί του από το Χριστό και το λαό Του. Ο Παύλος λέγει: «Δεν εξεύρετε ότι αγγέλους θέλομεν κρίνει;” (Α’ Κορινθίους 6:3.) Και ο Ιούδας επίσης τονίζει: «Αγγέλους οίτινες δεν εφύλαξαν την εαυτών αξίαν, αλλά κατέλιπον το ίδιον αυτών κατοικητήριον, εφύλαξε με παντοτεινά δεσμά υποκάτω του σκότους, διά την κρίσιν της μεγάλης ημέρας.» (Ιουδ. 6.)TΠ88 788.1

Στο τέλος των χιλίων ετών μεσολαβεί η δεύτερη ανάσταση. Τότε οι ασεβείς ανασταίνονται και παρουσιάζονται μπροστά στο Θεό γιά την εκτέλεση της «γραπτής καταδίκης.» Αυτό εννοεί ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη όταν, μετά την περιγραφή της ανάστασης των δικαίων, αναφέρει: « Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη.» (Αποκάλυψη 20:5.) Και ο Ησαΐας αποφαίνεται επίσης γιά τους ασεβείς με τα ακόλουθα λόγια: « Θέλουσι συναχθή καθώς συνάγονται οι αιχμάλωτοι εις τον λάκκον, και θέλουσι κλεισθή εν τη φυλακή, και μετά πολλάς ημέρας θέλει γείνει επίσκεψις εις αυτούς.» (Ησαΐας 24:22.) TΠ88 788.2