DIHA SA MGA KAYUTAAN SA UNAHAN

Ang panahon nakaabut na nga ang maayong balita igamantala sa unahan sa mga utlanan sa Asia Minor. Ang agianan ginaandam alang kang Pablo ug sa iyang mga masigka-magbubuhat sa pagtabok ngadto sa Oropa. Didto sa Troas, diha sa mga utlanan sa Dagat sa Mediteranyo, “ang usa ka panan-awon mipakita kang Pablo sa takna sa kagabhion: Usa ka tawo nga taga-Macedonia nagtindog, ug kaniya nangamuyo siya nga nagingon, Umari ka sa Alacedonia ug tabangi kami.”ABA 181.1

Ang panawagan dinalian, ug wala magtugot sa paglangan. “Ug sa pagkakita niya sa panan-awon,” nagpahayag ni Lucas, nga ningkuyog nila ni Pablo, Silas ug Timoteo diha sa panaw tapon ngadto sa Uropa, “dihadiha nanglimbasug kami sa paggikan paingon sa Alacedonia, sa nasabut namo nga gitawag kami sa Dios aron sa pagmantala sa maayong balita ngadto kanila. Busa sakay sa sakayan gikan sa Troas, milawig kami tadlas ngadto sa Samortacia, ug sa pagkasunod nga adlaw ngadto sa Neapolis; ug gikan dinhi ngadto sa Filipos, nga mao ang labaw nga siyudad sa kayutaan sa Alacedonia, ug usa ka kolonya.”ABA 181.2

“Sa pagkaadlaw nga igpapahulay,” si Lucas nagapadayon, nangadto kami sa gawas sa siyudad, sa daplin sa suba diin sa among paghunahuna didtoy dapit nga ampoanan; ug nanglingkod kami ug nakigsulti sa mga babaye nga nagkatigum didto. Ug naminaw kanamo ang usa ka babaye nga ginganlan si Lidia nga taga-lungsod sa Tiadra, nga namaligya ug mga panapton nga purpora, siya masimbahon sa Dios, ug ang iyang kasingkasing giablihan sa Ginoo.” Gidawat ni Lidia nga malipayon ang kamatuoran. Siya ug ang iyang panimalay nangakabig ug gibautismohan, ug iyang gihangyo ang mga apostoles sa paghimo sa iyang balay nga ilang puloy-anan.ABA 181.3

Samtang ang mga mensahero sa krus nagpadayon sa ilang buhat sa pagpanudlo, ang usa ka babaye nga gigamhan sa espiritu sa pagpanagna misunod kanila, nga nagasinggit, “Kining mga tawhana maoy mga ulipon sa Labing Halangdong Dios, ug kaninyo nagamantala sila sa dalan sa kaluwasan. Ug kini gibuhat niya sa daghang mga adlaw.”ABA 181.4

Kming babayehana maoy usa ka pinasahi nga ahente ni Satanas ug hingsapian sa iyang mga agalon tungod sa pagpanag-an. Ang iyang inpluwensya nakatabang sa pagpalig-on sa pagsimba sa mga diosdios. Nahibalo si Satanas nga ang iyang gingharian gisulong, ug siya ningdangop niining paagiha sa pagsupak sa buhat sa Dios, nagalaum sa pagsagol sa iyang patuotoo sa mga kamatuoran nga gitudlo niadtong nagamantala sa mensahe sa maayong balita. Ang mga pulong sa pagrekomendar nga gilitok niining babayehana nakadaot sa kawsa sa kamatuoran, nga nagapalibog sa mga hunahuna sa katawhan gikan sa mga pagtulon-an sa mga apostoles ug nagadala ug daotan nga dungog sa maayong balita, ug pinaagi kanila daghan ang nadala ngadto sa pagtoo nga ang mga tawo nga nagsulti uban sa Espiritu ug sa gahum sa Dios gipalihok sa sama ra nga espintu niimng sinugo ni Satanas.ABA 182.1

Sulod sa pipila ka higayon giagwanta sa mga apostoles kining mao nga pagsupak; unya ilalom sa tuga sa Espiritu Santo gisugo ni Pablo ang daotan nga espiritu sa pagbiya sa babaye. Ang iyang dihadiha nga kahilum nagpamatuod nga ang mga apostoles mga ulipon sa Dios ug nga ang demonyo nag-ila kanila niini ug nagtuman sa ilang sugo.ABA 182.2

Sa nakuhaan sa daotan nga espiritu ug napahiuli ngadto sa iyang husto nga panghunahuna, ang babaye mipili nga mahimong usa ka sumosunod ni Cristo. Niini ang iyang mga agalon nangahadlok tungod sa ilang pangita. Ilang nakita nga ang tanang paglaum nga makadawat ug salapi gumikan sa iyang pagpanag-an natapus ug ang ilang tuburart sa kinitaan sa dili madugay mawala kong ang mga apostoles tugotan sa pagpadayon sa buhat sa maayong balita.ABA 182.3

Ang daghan pang uban diha sa siyudad ang interesado nga makasapi pinaagi sa mga limbong ni Satanas, ug kini sila, nga nangahadlok nga ang inpluwensya sa usa ka gahum nga makapaundang sa ilang buhat, mipataas sa usa ka kusganon nga singgit batok sa mga ulipon sa Dios. Ilang gidala ang mga apostoles sa atubangan sa mga maghuhukom uban sa sumbong nga nagingon: “Kining mga tawhana nga mga Judiyo nagapagubot sa atong siyudad. Kini sila nanudlo ug mga batasan nga dili matarung sa pagsagop o sa paggawi nato ingon nga mga Romanhon.”ABA 182.4

Sa naukay sa kasibut sa pagkahugyaw, ang katawhan mitindog batok sa mga tinon-an. Ang usa ka espiritu nga maguboton mao ang pagpasulabi ug gitugotan sa mga awtoridad, nga migisi sa sapaw nga mga bisti sa mga apostoles ug nagsugo nga sila pagahampakon. “Ug sa gikabunalan na sila sa makadaghan, sila gibanlud nila sa bilanggoan; ug ang magbabantay sa bilanggoan ilang gisugo nga kinahanglan bantayan sila pagayo. Ug sa pagkadawat niya sa maong sugo, iyang gibanlud sila sa labing kinasuloran sa bilanggoan ug ang ilang mga tiil iyang gisul-ot diha sa mga sipohan.”ABA 183.1

Ang mga apostoles nag-antos sa hilabihan nga kasakit tungod sa masakit nga pagkabutang diin sila gibiyaan, apan wala sila magbagulbol. Sa baylo niini, diha sa tuman nga kangitngit ug pagkaguba sa atub, nagdasigay ang usa’g usa kanila pinaagi sa mga pulong sa pagampo ug miawit ug mga pagdayeg ngadto sa Dios tungod kay nakaplagan sila nga takus sa pag-antos sa kaulawan alang Kaniya. Nangalipay ang ilang mga kasingkasing sa usa ka lalom ug mainiton nga gugma alang sa kawsa sa ilang Manunubos. Nahunahunaan ni Pablo ang pagpanglutos sa mga tinon-an ni Cristo nga siya ang nahimong galamiton, ug siya nalipay nga naablihan ang iyang mga mata sa pagtan-aw, ug ang iyang kasingkasing sa pagbati, sa gahum sa mahimayaon nga mga kamatuoran nga kaniadto iyang gitamay.ABA 183.2

Uban sa kahibulong nadungog sa ubang mga binilanggo ang tingog sa pagampo ug ang awit nga nagagula gikan sa sulod nga bahin sa bilanggoan. Sila naanad sa pagpatalinghug sa mga iyagak ug mga agulo, mga panunglo ug mga pamalikas, nga mobuak sa kahilum sa kagabhion; apan wala gayud kaniadto sila makadungog ug mga pulong sa pagampo ug pagdayeg nga nagasaka gikan niadtong mangiub nga atub. Nangatingala ang mga bantay ug ang mga binilanggo ug nagpangutana sa ilang kaugalingon kong kinsa kaha kining maong mga tawo, nga gitugnaw, gigutom, ug gisakit, makahimo pa sa paglipay.ABA 183.3

Sa kasamtangan ang mga maghuhukom mipauli ngadto sa ilang mga balay, nga nagpahalipay sa ilang kaugalingon nga pinaagi sa walay langan ug mapiliton nga mga paagi ilang nabadlong ang usa ka kaguliyang. Apan didto sa dalan ilang nadunggan ang dugang pang mga kasayuran mahitungod sa kinaiya ug sa buhat sa mga tawo nga ilang nahukman nga pabunalan ug ipabilanggo. Nakita nila ang babaye nga napalingkawas gikan sa inpluwensya ni Satanas ug nahiuknol sila sa kausaban diha sa iyang panagway ug sa iyang panglihok. Kaniadto siya mao ang hinungdan sa kasamok sa siyudad; karon hilumon ug malinawon na siya. Samtang nakaamgo sila nga diha sa tanang kalagmitan ilang gipaantos ang duruha ka inosente nga mga tawo sa mapintas nga silot sa balaod nga Romanhon, naglagot sila sa ilang kaugalingon ug mihukom nga nianang pagkabuntag magsugo sila nga sa sekreto pabuhian ang mga apostoles ug paubanan gikan sa siyudad, ngadto sa unahan sa katalagman sa kapintas sa maguboton nga pundok sa katawhan.ABA 183.4

Apan samtang ang katawohan mabangis ug mapanimaslanon, o wala magtagad mahitungod sa solemne nga mga kapangakohan nga natugyan diha kanila, ang Dios wala malimot sa pagkamaloloy-on ngadto sa Iyang mga ulipon. Ang tibuok langit interesado sa mga tawo nga nagaantos alang kang Cristo, ug gipadala ang mga manolunda sa pagduaw sa bilanggoan. Sa ilang tunob mikurog ang yuta. Ang mga pultahan sa bilanggoan nga maayong pagkatrangka sa mga tarugo naabli; ang mga talikala ug mga tangkol nangahulog gikan sa mga kamot ug sa mga tiil sa mga binilanggo; ug ang usa ka masiga nga kahayag mingbuhagay sa bilanggoan.ABA 184.1

Ang magbabantay sa prisohan nakadungog uban sa kadngala sa mga pagampo ug sa mga awit sa binilanggo nga mga apostoles. Sa diha nga gipasulod sila, iyang nakita ang ilang nanghupong ug nagadugo nga mga sainad, ug iya pang gipasok ang ilang mga tiil sa sepohan. Nagpaabut siya nga makadungog gikan kanila sa mapait nga pag-agulo ug mga panghimaraut, apan sa baylo niini iyang nadungog ang mga awit sa kalipay ug sa pagdayeg. Uban niining maong mga tingog nga diha sa iyang dalunggan ang magbabantay sa prisohan nahikatulog, nga gikan mini siya nahigmata sa linog ug nangatay-og ang mga bongbong sa bilanggoan.ABA 184.2

Sa iyang pagtindog nga nahadlok, uban sa kalisang iyang nakita nga ang tanang mga pultahan sa bilanggoan nangaabli, ug ang kahadlok maoy mihakop kaniya nga nakakagiw ang mga binilanggo. Iyang nahinumduman ang tataw nga tugon nga gipiyal sa iyang pag- atiman si Pablo ug si Silas nianang mingagi nga gabii, ug siya nakasiguro nga ang kamatayon mao ang silot sa iyang nadayag nga pagkadili madnumanon. Diha sa kapait sa iyang espiritu iyang gibad nga maayo pa alang kaniya ang pagpakamatay pinaagi sa iyang kaugalingon nga kamot kay sa motugyan ngadto sa usa ka makauulaw nga kamatayon. Sa iyang gihulbot ang iyang pinuti, sa hapit na siya magpatay sa iyang kaugalingon, ang tingog ni Pablo nadungog diha sa mga pulong nga makalilipay nga nagingon, “Ayaw buhatig daotan ang imong kaugalingon, kay ania ra kaming tanan!” Ang matag-tawo diha sa iyang nahimutangan, nga napugngan sa gahum sa Dios nga gibutang pinaagi sa usa ka isigkabinilanggo.ABA 184.3

Ang kapig-ot sa pagtagad sa magbabantay sa bilanggoan ngadto sa mga apostoles, wala makapasilag kanila. Si Pablo ug si Sila nagbaton sa espiritu ni Cristo, dili sa espiritu sa pagpanimalus. Ang ilang mga kasingkasing, nga napuno sa gugma sa Alanluluwas, walay luna alang sa daotan nga tuyo batok sa ilang manlulutos.ABA 185.1

Gibutang sa magbabantay sa bilanggoan ang iyang pinuti ug, sa nangayo siya ug mga suga, midali siya ngadto sa atub sa sulod. Gusto siya nga makita ang matang sa mga tawo nga nagbayad kaniya ug kaaghop sa kabangis nga iyang gitagad kanila. Sa pag-abut niya sa dapit diin didto ang mga apostoles, ug sa mihapa siya sa iyang kaugalingon sa atubangan nila, nangayo siya sa ilang pasaylo. Unya, sa iyang gidala sila ngadto sa hawan nga sawang, siya nangutana, “Alga senyores, unsay kinahanglan buhaton ko aron maluwas ako?”ABA 185.2

Mikurog ang magbabantay sa prisohan samtang iyang nasud-ong ang kaligutgut sa Dios nga gipaila diha sa linog; sa diha nga siya nakahunahuna nga nakakalagiw ang mga binilanggo andam siya sa pagpakamatay pinaagi sa iyang kaugalingon nga kamot; apan karon kining tanang mga butanga daw diyutay lamang ug kahinungdanon kong itandi sa bag-o, ug kahibulongan nga kahadlok nga nagaukay sa iyang hunahuna, ug sa iyang tinguha sa pagbaton sa kalinaw ug sa kasaya nga gipakita sa mga apostoles ilalom sa pag-antos ug sa pagdaugdaug. Iyang nakita diha sa ilang mga nawong ang kahayag sa langit; siya nahibalo nga sa milagroso nga paagi ang Dios mipataliwala sa pagluwas sa ilang mga kinabuhi; ug sa lahi nga kusog sa mga pulong sa babaye nga gigamhan sa espiritu nga miabut sa iyang hunahuna nga nagaingon: “Kining mga tawhana maoy mga ulipon sa Labing Halangdong Dios, ug kaninyo nagamantala sila sa dalan sa kaluwasan.”ABA 185.3

Sa halalom nga pagpaubos siya naghangyo sa mga apostoles nga pakitaan siya sa dalan sa kinabuhi. “Tumoo ka sa Ginoong Jesus ug maluwas ka, ikaw ug ang imong panimalay,” sila mitubag; ug “ang pulong sa Ginoo ilang gisulti kaniya ug sa tanang diha sa iyang balay.” Unya gihugasan sa magbabantay sa prisohan ang mga labud sa mga apostoles ug nagdulot ngadto kanila, nga sa tapus niini siya gibautismohan nila uban sa tibuok niyang panimalay. Ang usa ka balaan nga inpluwensya mikaylap sa iyang kaugalingon taliwala sa mga binilanggo, ug ang mga hunahuna sa tanan naabli sa pagpamati ngadto sa mga kamatuoran nga gipamulong sa mga apostoles. Nadam sila sa pagtoo nga ang Dios nga ginaalagaran niining mga tawhana sa katingalahan maoy nagpalingkawas kanila gikan sa pagkaginapos.ABA 185.4

Ang mga lungsoranon sa Filipos hilabihan nga kalisang sa linog, ug sa diha sa pagkabuntag ang mga pangulo sa bilanggoan nagsulti sa mga maghuhukom sa nahitabo niadtong gabhiona, nangahadlok sila ug ilang gipaadtoan sa mga polis aron sa pagbuhi sa mga apostoles. Apan si Pablo mipahayag nga nagingon, “Kami nga mga tawong Romanhon, sa wala lamay husay, ilang gibunalan sa atubangan sa kadaghanan ug gibanlud sa bilanggoan; ug karon ila ba lamang diay kaming buhian sa tago? Dili mahimo! Kinahanglan sila gayud ang mangunay sa pag-anhi sa pagpagula kanamo.”ABA 186.1

Ang mga apostoles mga lungsoranon nga Romanhon, ug supak sa balaod ang pagbunal sa usa ka Romanhon, gawas nga tungod sa labing daotan nga krimin, o ang pagtungina karuya sa iyang kagawasan nga walay makiangayon nga husay. Si Pablo ug si Silas gibilanggo sa dayag, ug karon sila nagdumili nga pagabuhian sa tago nga walay nagakaigo nga pagpatm-aw sa mga maghuhukom.ABA 186.2

Sa diha nga kining pulonga gidala ngadto sa mga awtoridad, nangahadlok sila tungod sa kahadlok nga ang mga apostoles mosumbong ngadto sa emperador, ug busa nangadto sila dihadiha sa bilanggoan, Ug nangayo sa pasaylo ni Pablo ug ni Silas tungod sa panglupig ug sa pagkawalay kaluoy nga nabuhat ngadto kanila, ug sa linawas giubanan sila sa pagpagawas sa bilanggoan, ug naghangyo kanila sa pagpahawa gikan sa siyudad. Gikahadlokan sa mga maghuhukom ang inpluwensya sa mga apostoles ibabaw sa katawhan ug ila usab nga gikahadlokan ang Gahum nga nagpataliwala alang mining mga tawo nga walay sala.ABA 186.3

Sa nagbuhat sila sumala sa pahimangno nga gihatag ni Cristo, ang mga apostoles wala magpugos sa ilang presensya diin kini wala tinguhaa. “Ug sila migula sa bilanggoan ug nangadto sa ka Lidia; ug sa ila nang kikakita ang mga kaigsoonan, kini ilang gimaymayan; ug unya migikan sila.”ABA 186.4

Wala ilha sa mga apostoles nga kawang ang ilang mga kabudlay didto sa Filipos. Nasugat nila ang dagkung pagsupak ug ang panglutos; apan ang pagpataliwala sa Dios alang kanila, ug ang pagkakabig sa magbabantay sa bilanggoan ug sa iyang panimalay, labaw pa nga nakabayad sa kaulawan ug sa pag-antos nga ilang giagwanta. Ang balita mahitungod sa ilang dili makiangayon nga pagkabinilanggo ug sa katingalahang pagkalingkawas nabantug latas sa tanang dapit sa maong kayutaan, ug kini nakadala sa buhat sa mga apostoles ngadto sa pagkahibalo sa daghang katawhan nga sa laing paagi dili unta maabut.ABA 187.1

Ang mga buhat ni Pablo didto sa Filipos misangput sa katukuran sa usa ka iglesya kinsang pagkasinakop nagpadayon sa pagtubo. Ang iyang kadasig ug paghalad, ug, labaw sa tanan, ang iyang pagkaandam sa pag-antos alang kang Cristo, naghimo ug usa ka halalom ug malungtaron nga inpluwensya diha sa mga kinabig. Ilang gimahal ang bililhon nga mga kamatuoran nga alang niini ang mga apostoles nagsakripisyo sa hilabihan, ug nagtugyan sa ilang kaugalingon uban sa kinasingkasing nga paghalad ngadto sa kawsa sa ilang Manunubos.ABA 187.2

Nga kining iglesya wala makalikay sa panglutos masabut diha sa usa ka sinultihan diha sa sulat ni Pablo ngadto kanila. Siya nagaingon, “Kay gikatugot kaninyo nga tungod kang Cristo kamo dili lamang kay igo rang motoo Kaniya kondili nga kamo manag-antus usab tungod Kaniya, nga magaadman kamo sa mao rang madungog nga akong ginaadman.” Dugang pa, ingon mini ang ilang pagkamakanunayon diha sa pagtoo nga siya nakapahayag, “Ginapasalamatan ko ang akong Dios diha sa tanan kong paghandum kaninyo; sa tanan kong pagpangamuyo alang kaninyong tanan, ako sa kanunay magaampo uban sa kalipay nga mapasalamaton tungod sa inyong paldg-uban sa pagpakaylap sa maayong balita sukad pa sa sinugdan nga adlaw hangtud karon.” Filipos 1:29, 30, 3-5.ABA 187.3

Makalilisang ang bugno nga mahitabo tali sa mga gahum sa maayo ug sa daotan diha sa importante nga mga sentro diin ang mga mensahero sa kamatuoran ginatawag sa pagpangabudlay. “Kay ang atong pakigdumog dili batok sa mga binuhat nga unod ug dugo,” nagpahayag si Pablo, “kondili batok sa mga punoan, batok sa mga kagamhanan, batok sa mga labawng agalon niining mangitngit nga kalibutan.” Efeso 6:12. Hangtud sa pagtak-op sa panahon adunay panagbangi tali sa iglesya sa Dios ug kanila nga ilalom sa pagmando sa daotan nga mga manolunda.ABA 187.4

Ang nag-unang mga Cristohanon kanunay nga ginatawag sa pagtagbo sa mga gahum sa kangitngit nawong ug nawong. Pinaagi sa malibugong mga pangatarungan ug pinaagi sa panglutos ang kaaway naningkamot sa pagliso kanila gikan sa matuod nga pagtoo. Sa pagkakaron, sa diha nga ang katapusan sa tanang mga butang nga yutan-on tulin nga nagakaduul, si Satanas nagapagula sa makatalagmanong mga panglimbasug sa paglit-ag sa kalibutan. Nagalaraw siya ug daghang mga piano sa pagpapulild sa mga hunahuna ug sa pagpatipas sa pagtagad gikan sa mga kamatuoran nga hinungdanon sa kaluwasan. Diha sa matag-siyudad ang iyang mga ahente nagakapuliki sa pag-organisar ngadto sa mga pundok niadtong nagsupak sa kasugoan sa Dios. Ang labaw nga limbongan nagabuhat sa pagpasulod sa mga elemento sa kalibug ug sa pagsukol, ug ang mga tawo gipasilaub sa kadasig nga dili sumala sa kahibalo.ABA 188.1

Ang pagkadaotan nagaabut sa usa ka gitas-on nga kaniadto wala gayud maabut, apan bisan pa niini daghang mga ministro sa maayong balita ang nagasinggit, “Ania ang kalinaw ug kasigurohan.” Apan ang mga matinumanong mga mensahero sa Dios paadtoon sa unahan kanunay uban sa ilang buluhaton. Binistihan sa kasangkapan sa langit, sila ang pasulongon sa unahan sa walay pagkahadlok ug sa madaugon, nga dili gayud mohunong sa ilang pagpakiggubat hangtud ang matag- kalag nga maabut ra makadawat sa mensahe sa kamatuoran alang niining panahona.ABA 188.2